Tag: <span>Yellow Days</span>

Ja, het is eenzaam. Maar dat is oké. Soms ben je gewoon graag even alleen. Met je gedachten, je zorgen en je verse hechtingen. Hoewel die dan misschien weer een klein beetje open gaan. Maar het is oké. Ginger Root bezingt het, dat gevoel even klaar te zijn met alles. Hij walst eroverheen, fluistert en croont erover, eerst vastberaden en daarna toch weer met twijfel. Het mooie Having Fun beschrijft het allemaal.

I know it’s lonely
But it’s alright I don’t know where I’m going
Why so slowly?
I turn around and tear the stitch I’m sowing

Having Fun staat op het tweede album (Mahjong Room) van de film school-educated Cameron Lew uit Orange County. Daarop heeft-ie niet alleen bijna alles zelf ingespeeld, maar ook de complete bende ge-engineerd, gemixt en gemasterd. Knap werk. En dan klinkt het een beetje als nu-soul-slaapkamer-pop met een serieuze ondertoon. Maar dat komt ook door de gevoelige, poëtische en ietwat sombere teksten die je hoort.

Personally I’m done
Having fun

En dat hebben we allemaal wel eens. Laten we gewoon heel eerlijk zijn. Maar bij Ginger Root pakt die lusteloosheid bijzonder goed uit met dit bijzonder fijne nummer.

Nieuwe muziek

De 17-jarige George van den Broek (Yellow Days) raapt ons op en veegt ons bij elkaar met een aanstekelijk optimisme en een dijk van een stem. De jonge slaapkamerproducer uit het Engelse Haslemere zingt als een oude man en klinkt als een oude ziel. Gap In The Clouds is zijn ultieme proeve van bekwaamheid; over een weekje verschijnt zijn debuut ep. Muziekminnend internet kan niet wachten en dat begrijpen we wel.

Gap In The Clouds is min of meer het laatste deel van een tweeluik. Vier weken geleden verscheen ‘Your Hand Holding Mine’; de wat minimalistische en neerslachtige keerzijde van de medaille. Dat gaat namelijk over het tragisch besef dat je er weer alleen voor staat. Gap In The Clouds gaat de periode daarna, over “the euphoria of feeling amazing after feeling low for so long”.

Tien maanden, vijf liedjes en 463 likes later heeft George een platencontract bij Good Years Inc. en durft iemand hem al te vergelijken met James Blake en Michael Kiwanuka. Wij lopen doorgaans niet zo hard van stapel, maar goed is het wel. Gap In The Clouds zorgt bovendien heel even voor een pH-neutrale wereld. Kunnen we wel gebruiken.

A gap in the clouds
And the sun comes out

Een beetje zon, een beetje warmte. Het komt vanzelf wel weer. Luister maar.

 

Nieuwe muziek