Tag: <span>William Wild</span>

William Wilde was een vooraanstaande oog- een oorarts, die leefde van 1815 tot 1876. Hij had een zoon, die Oscar heette en boeken schreef. William Wild (zonder E op het eind) was ook de naam van een Australische politicus (1834 – 1861) en een Britse cricketspeler uit 1846. Tegenwoordig is de naam William Wild vooral bekend als het pseudoniem van de uit Knoxville afkomstige singer/songriter Garett Sale.

Sale debuteerde als William Wild in 2014 met een gelijknamig -en prachtig klinkend- album, dat qua sound ergens het midden houdt tussen Local Natives en Damien Rice (dat is een breed spectrum, maar nu ben je wel benieuwd, toch?). Met het opvolgend EP’tje Steady Now ging het pas echt hard; volgens platenmaatschappij Sony verzamelde Sale er ruim 12 miljoen streams mee. Kunnen we niet checken, het plaatje is van de streamingdienst afgehaald.

Hoe dan ook, Sale heeft dus getekend bij een grote platenmaatschappij (debuut was zelf uitgebracht) en z’n carrière is in een nieuwe fase beland. Nieuw liedje Who Do You Love heeft hij geschreven in kleedkamers, tijdens een tour door Amerika. Over optredens gesproken: hij deed ook het voorprogramma van Gobsmag favo Nick Mulvey. Terug naar het liedje, wat dat is prachtig. Een vrolijk, goed in het gehoor liggend indie-popliedje, in het verlengde van America en Iron & Wine. Bonuspunten voor de heerlijke vrouwenstem in de mix.


Nieuwe muziek

Garrett Sale werd geboren in Knowville, Tennessee. Tijdens zijn college-jaren begon hij met het maken van muziek. Dat ging prima. En dan heb je een naam nodig. Dat werd William Wild. Waarom? William Wild was de bijnaam van een lokale dakloze man. Dus. In 2014 was er met William Wild een debuutalbum en begin deze maand verscheen Steady Now, een 6 nummers tellend EP’tje.

Ons favoriete liedje is When I’ve Been Gone. Dat nummer in het bijzonder, maar eigenlijk de hele EP, ademt de sfeer van helden als Fleet Foxes, Local Natives en Midlake. Dat zijn gewaagde vergelijkingen voor een 24-jarige muzikant die zich naar een dakloze heeft vernoemd. Dat realiseren we ons. Wat we overigens ook een mooie vergelijking vonden: “If Dan Fogelberg, Neil Young, and Harry Chapin put their musical genes together to create a musician in their image, they would have come up with Garrett Sale.”

De referentie naar een dakloze man heeft trouwens een persoonlijke betekenis. De track gaat namelijk over de laatste gesprekken en herinneringen die William Wild had aan zijn vader, enkele dagen voordat deze als dakloze stierf aan de gevolgen van verslaving:

Come on son, help me out
It’s cold out here, you’re all I’ve got
Come on son, help me out
Come on son, I’m getting tired
I feel the blame, I feel the fire
Come on son, I’m getting tired, I’m getting tired of playing the game
I’m getting tired of feeling the shame.

Heavy shit, nietwaar? Dus luister naar dit hartverscheurende liedje.


Nieuwe muziek