Neil O’Shea maakte onder de naam The Nation Mourns al indruk met liedje Ogre. Met liedje Laura zijn we net zo verrukt. Donkere, stemmige singer-songwriter waarin we wel wat terughoren van Tom Waits, Mick Flannery en Damien Rice. Tot op heden is Laura het derde liedje van Neil. Kom maar op met die plaat!
Tag: <span>Tom Waits</span>
Bij Cork denken we, bijna vanzelfsprekend, aan prachtige muziek. Zoals bijvoorbeeld van Mick Flannery. En niet te vergeten van Sean William Murphy, oftewel All the Queen’s Horses. Prachtig, stemmig, verdrietig. Verdere vergelijkingen? Leonard Cohen, Tom Waits, Bright Eyes en Damien Rice.
I wrote this song as an allegory to The Ides of March and all the turbulence, mischance and omens that surround the Ides of March (March 15th the 74th day in the Roman calendar). It was notable for the Romans as a deadline for settling debts. It was the date Julius Caesar was stabbed to death which then also triggered a civil war. The date is synonymous with a myriad of significant unfortunate events, bad luck & bad omens
The song is very simple. I tried to create a situation with someone who has always had a lot of trouble, bad luck and misfortune who carries it to others who have had to carry him who he thinks can and will help him and are like him ‘’You’d bleed like me….I was told’’. I tried to show the devastating effect mischance, debt and conflict has had on their lives and how they had to pay for their crimes forming the Ides of March an endless sea of bad luck and bad luck and bad luck.
Cork en muziek is een gelukkige combinatie. Zo komt bijvoorbeeld Mick Flannery er vandaan. En daar kunnen we Neil O’Shea, alias The Nation Mourns aan toevoegen. Ook wel een beetje in hetzelfde genre. Donkere, stemmige, singer-songwriter. In de traditie van Tom Waits, Damien Rice, Nick Drake en Jackson C. Frank. Vinden we prachtig, zeker nu de bladeren als gekken naar beneden vallen.
Eerst en tot nu toe enige wapenfeit is de prachtige single Ogre.
Wil je weten hoe Tom Waits in de Mississippi Delta klinkt (met wat Black Keys tussendoor)? Luister dan eens naar Robert Connely Farr. En dan met name naar liedje Cadillac Problems. Robert komt oorspronkelijk uit Mississippi. Uit Bolton, waar ook de legendarische Charley Patton vandaan komt, maar woont tegenwoordig in Canada. Voor de echte puristen hoor je misschien de Bentonia Style bluesgitaar? Anyway, Robert leerde deze van Jimmy ‘Duck’ Holmes, die vanuit Bentonia, MS een legendarische juke joint (Blue Front Cafe) runt.
Australiër Steve Smyth vertrok een paar jaar geleden naar Los Angeles om daar samen met muzikanten uit de band van Beck en The Black Keys het album Exits (2014) op te nemen. Met die prima plaat onder de arm, speelde hij vervolgens over de gehele wereld. En toen was het 2016 en pakte Smyth weer z’n spullen: hij verhuisde naar Barcelona. In de Spaanse zon werkt hij momenteel aan maar liefst vier (nog te verschijnen) EP’s: Blood, Matches, Fractures en Celebration. Centraal bij deze werken staat, zoals hij het zelf omschrijft, “the story of human catastrophe and redemption”. Hoe enorm toepasselijk dat klinkt in deze tijd, had ook hij niet kunnen voorzien. Een eerste voorproefje is er al met het heerlijk droeftoeterige Stages. Prachtig.
Weet je nog, liedje While I Fight The Tears? Dat was met afstand een van de mooiste liedjes die we de afgelopen jaren hoorden. Daarom waren we erg blij vorige week nieuwste liedje Body in a Bag in onze inbox the ontvangen. Nog steeds lekker rauw, maar dit keer met een iets meer retro randje. Man, wat houden we van de sfeer en stem. Tom Waits meets Nick Cave in een analoge recording studio?
Ook opmerkelijk, Bror Gunnar Jansson schijnt enorm populair te zijn in Frankrijk.. Laat maar overwaaien naar Nederland, dat succes!
Wellicht weet je het nog, iets meer dan een jaar geleden waren we in de ban van Flood for the Famine, het project van de Brit Alex Lindner. En dat zijn we eigenlijk nog steeds. Met liedje Up in Smoke had hij een regelrechte kneiter te pakken. “One man Nick Cave, Cohen, Waits,” schreven we. Op nieuwste liedje Nine in the Morning horen we dat nog steeds. Maar hey, horen we ook een band? Jawel!
Bijzonder om te melden is dat hij alle instrumenten van zijn vorige liedjes zelf opnam. Daarbij gaat hij niet over een nacht ijs: “The song usually comes quickly to me, but then you have to find a world for it to live in. I’ll spend months tracking guitars, synths, drums, on studio time I’ve begged, borrowed or stolen. Whatever it is that helps tell the story of the song – I want my music to contain something you can chew on.
In London woont Alex Lindner. En Alex is nogal into muziek. Zo schrijft hij liedjes en produceert hij voor anderen, maar maakt hij sinds kort ook eigen muziek onder de naam Flood for the Famine. Vanuit die hoedanigheid stuurde hij ons het liedje Up In Smoke. En man, dat is een goed liedje zeg! Doet ons enorm denken aan Nick Cave, Leonard Cohen en zelfs hier en daar wat Tom Waits.
Bijzonder om te melden is dat hij alle instrumenten zelf opnam. Daarbij gaat hij niet over een nacht ijs. “The song usually comes quickly to me, but then you have to find a world for it to live in. I’ll spend months tracking guitars, synths, drums, on studio time I’ve begged, borrowed or stolen. Whatever it is that helps tell the story of the song – I want my music to contain something you can chew on.”
We wachten dus met smart op mid april, dan verschijnt debuut EP Waiting to Happen.