Tag: <span>The xx</span>

In de slaapkamer van Londense Sam Hatchwell begon het dromerige geluid van A House In The Trees. In de afgelopen twee jaar groeide het langzaam uit naar een collectief dat ook in de kunst, visuals en producties steeds harder begint te buzzen.

De eerste muzikale worp verscheen in de vorm van een EP’tje: What I Am Supposed To Do? Dat was al in september, die hadden wij ook even gemist. Apart, want het dromerige trippop-geluid (ergens tussen Portishead en The xx) past heel goed in ons straatje. Leuk detail: het EP’tje werd opgenomen in een studio die ooit een pub was (doe ermee wat je wilt).

Eerste single was ‘Summertime‘, dat door NME destijds werd omgeschreven als “a hedonistic wonder” en DYI deed verleiden de band al te dubben als een “refreshing and exciting prospect”. Onze favoriet van het Ep’tje is ‘Tuesday Afternoon’. Maar kijk ook eens naar Amazing Gray, ook die hits the spot. Kortom: nu laten we niet meer los.

Nieuwe muziek

Begin dit jaar riepen we: HAARM komt eraan. Nu de balans opmakend, gaat het nog niet superhard, maar tweede single In The Wild laat wel horen dat het goed gaat komen met dit viertal uit Liverpool.

Mocht je kwaad willen dan zeg je bij het horen van deze single: “Dit is een Massive Attack rip off. Dit is gewoon Unfinished Sympathy in een nieuw jasje.” Wij horen dat ook wel. Maar als het zo’n kneiter als In The Wild oplevert, vinden wij een non-argument. Bij de buren van Gigslutz legt de band uit waar het liedje over gaat:

The song is about going through life feeling lost and alone but always trying to get ahead. Getting older and looking back on your actions, wondering if you could have done things differently; whilst the whole time your life is happening so fast, and before you know it it’s over.

Een gevoel van haast dus. Onrust. Ga ze dus geen vragen stellen over wanneer dat debuut EP’tje komt, okay?


Nieuwe muziek

Ergens in september zal pas het debuutalbum van hij IJslandse Vök verschijnen, maar dankzij een EP’tje in 2014 en gloednieuwe single ‘Waiting‘ krijgt het trio al veel heel handen op elkaar met dromerige elektropop-geluid.

En dat is niet mis voor een band die pas sinds 2013 bestaat. In dat jaar schreven Margrét Rán en Andri Már zich in voor een bandcompetitie. Heel ambitieus, want ze hadden nog geen enkel eigen liedje geschreven. Dat ze een paar weken later de wedstrijd wonnen met hun kakelverse liedjes mag dan ook een IJslands sprookje worden genoemd. Het duo werd een trio in de zomer van 2013 met de introductie van gitarist Ólafur Alexander.

In 2014 dropte Vök haar eerste EP, Tension, waaraan de New York Times zelfs een stukje wijdde: “Vök deelt het trage tempo, de fluisterende vrouwelijke vocalen, echoënde baslijnen en melancholie met The xx”. 2015 bestond voor Vök uit een nieuwe EP (Circles), een optreden op Eurosonic, en optredens op internationale festivals zoals Great Escape, Reeperbahn en Roskilde. In Nederland stonden ze onlangs nog op het Incubate festival en in een overvolle bovenzaal van Paradiso. Reden genoeg om volgende maand terug te komen voor een optreden op het London Calling festival en een toertje langs meer zalen.


Nieuwe muziek

Op de valreep van het nieuwe jaar gooien we nog even een bijzonder veelbelovend bandje tegen je aan: All We Are. Nieuwe single Keep Me Alive hangt hier op de redactie stevig in de repeat.

Het liedje is afkomstig van het op 2 februari verschijnende titelloze debuutalbum en heeft in singles I Wear You en Feel Safe twee eveneens uitstekende voorgangers. “Groovy laid back funk beat, psychedelische gitaarloopje en absolute oorwurm Ooh Ooh Ooh refrein,” merkt platenmaatschappij V2 Records terecht op in haar mailing over laatstgenoemd liedje.

Een kort voorstelrondje: All We Are is een trio internationals die elkaar ontmoet hebben op de universiteit in Liverpool: drummer/zanger Richard ‘O Flynn (drums, vocals) is Iers, zangeres/bassiste Guro Gikling komt oorspronkelijk uit Noorwegen en gitarist/zanger Luis Santos is Braziliaan.

In een hutje in de Noorse bergen werden de songs geschreven, waarna de tracks opgenomen werden in hun zelfgebouwde studio in Liverpool, om in Londen afgemixt te worden door Dan Carey (Bat For Lashes, M.I.A, Hot Chip).

Dankzij de hierboven genoemde singles, allen ook voorzien van hippe clipjes, is de band inmiddels al bedekt onder een grote laag buzz. Muziekliefhebbers en journalisten (The Guardian: “Beautiful, drowsy melodies”) zijn enthousiast en kijken reikhalzend uit naar het debuutalbum.

Uiteraard kun je All We Are checken op het Eurosonic festival in Groningen (16 januari spelen ze), maar ze komen ook naar de zalen: 5 maart in Brussel (AB Club) en een dag later in Amsterdam (Paradiso).

Nieuwe muziek