Tag: <span>The Slow Show</span>

Prachtige band: The Slow Show, uit Manchester. Sinds 2015 drie mooie platen gemaakt. Enfin, wij zijn fan. Zover geen nieuws voor de gevorderde Gobsmaglezer. Daar kwam deze week verandering in met de aankondiging van een nieuwe plaat (Still Life, 4 februari 2022) en het loslaten van een eerste single, Blinking. Een paar dagen volgde ook de videoclip, geschoten in een verlaten gebouw. Het liedje is een ode aan de liefde, vertelt de band. De vrouwenstem aan het einde is een mooie aanvulling op het bekende prachtgeluid van The Slow Show dat stukje bij beetje naar dat van Elbow kruipt.

Tip: The Slow Show speelt 23 februari in Nijmegen (Doornroosje), 25 februari in Groningen (Oosterpoort) en 27 februari in Rotterdam (Maassilo).

Extra tip: The Slow Show toetsenist / songschrijver Frederik ’t Kindt heeft onder de artiestennaam Kindt net een EP uit (Awayland) met vier prachtige Ludovico Einaudi-achtige songs.

Nieuwe muziek

Een mailtje: “We kennen elkaar niet maar ik heb via via begrepen dat jij wellicht wel mooi zou vinden wat ik gemaakt heb.” En inderdaad: ‘Talking ‘Bout Roses‘ van Benedict is prachtig. Een gedragen sound en een stem met een randje. Perfect in het straatje waar ik graag wandel met The National, The Slow Show en Tindersticks.

Achter de naam Benedict gaat Martijn Smits schuil. Van jongs af aan staat-ie al op het podium. Maar niet lang geleden was het even klaar. Hartepijn. Hij sluit zichzelf op, thuis in Amsterdam. Er komen liedjes, demo’s. In de kroeg, met Mart Jeninga (bassist bij oa Celine Cairo en HAEVN), wordt het plan serieuzer. Er moet een plaat komen. Samen met producer Pieter Vonk duiken ze de studio in om er uiteindelijk uit te komen met een plaat die luistert als een persoonlijk verhaal waarin de hoofdpersoon jeugdtrauma’s verwerkt, depressies bezingt en een gebroken hart niet schuwt.

Waar dit eerste voorproefje van die eind dit jaar verschijnende debuutplaat dan over gaat? Welk trauma wordt hier behandeld? In het e-mailtje lezen we:

“Talking ‘bout Roses vertelt het verhaal van een man die wakker wordt met zijn nieuwe liefde in een klein huisje ergens op de rand van het bos. Hij heeft zich daar teruggetrokken om in alle rust van de stilte te genieten. Ogenschijnlijk tevreden leiden de twee een bitterzoet leven vol vrijages, lange ontbijtsessies en wandelingen door het immer uitstrekkende landschap waarbij bij zichzelf immer af blijft vragen: Wat als..?”

Nieuwe muziek

Het leven een #newmusic-stukjesschrijver gaat niet altijd over rozen. Neem bijvoorbeeld ‘Our Stories’, het (prachtige) nieuwe liedje van Albert af Ekenstam. Een keer draaien en je weet dat het een plekje op Gobsmag moet krijgen. Dat is duidelijk. Maar dan. Op zoek naar maar informatie. Googlen. Er achterkomen dat er vooral in het Zweeds wordt geschreven over deze single. En die taal zat niet in mijn pretpakket.

Maar goed, wat we wel hebben:

1. Gobsmag volgt Albert af Ekenstam al een tijdje. In november 2016 brachten we z’n liedje ‘Made Of Gold’ onder de aandacht met een 8.4;

2. Op z’n Facebookpagina schrijft hij in het Engels (godzijdank) dat de vrouwenstem op het liedje van niemand minder dan Ane Brun is en dat er een EP’tje zal verschijnen;

3. Wij hebben wel zin in dat EP’tje;

4. Wie haalt ‘m naar Nederland?

Nieuwe muziek

Jacob Thomas Jr. heeft al lang onze zegen, 4 jaar geleden gekregen voor z’n prima debuutalbum. Nu is de beste man terug, onder andere met het prachtige Headlights and Goodbyes.

Het liedje, dat hij samen schreef met Adrew Combs, gaat over een op de klippen gelopen relatie van hem. “The relationship had ended and one night a guy came by to pick up her stuff. All I remember from that night is seeing headlights in the driveway and saying my last goodbyes to her,” aldus Thomas Jr.

Van het nog te verschijnen album Electric Sex verscheen al eerder het eveneens vanuit het hart geschreven Running Through My Mind. Een bitter liedje, vol zelfmedelijden.Thomas Jr. vindt het moeilijk om over te praten: “It’s one of those songs that reminds me of a period in my life when I was a person that I no longer am.”

Tel daar Man In Need ook nog even bij op en weet dat Jacob Thomas Jr. een heel mooi album gaat afleveren. Eentje waarop hij z’n gelovige achtergrond volledig loslaat: “At 25 years old, I said ‘fuck it all! And this album is me trying to reclaim my sexual identity after years of growing up in the church.” Staat genoteerd. Hou ‘m in de gaten.


Nieuwe muziek

Nev Cottee is zeker geen onbekende de scene van Manchester. Daar, in z’n hometown, speelde hij in diverse bands, waaronder Proud Mary, wiens eerste plaat op het label van Noel Gallagher verscheen. Inmiddels is Nev al een paar jaar solo, en een maandje geleden verscheen z’n tweede plaat: Broken Flowers.

Qua orkestratie doet het denken aan Bill Fay en qua stemgeluid (en manier van zingen) aan stadsgenoten The Slow Show. Op liedje ‘Open Eyes’ geeft de steel guitar het vervolgens ook nog een klein Americana sfeertje mee. Of zoals-ie het zelf omschrijft: “A deeply cinematic, string-soaked album rich in atmosphere and brooding ambience.”

Duidelijk: prachtplaat


Nieuwe muziek

Een jaar geleden schreven we: John Joseph Brill wordt een koning. Enthousiast zijn we nog altijd, zeker met een nieuw EP’tje in aantocht: I’m Not Alright.

Het liedje A Place To Drown is een prachtig voorproefje. Een break-up song, zoals alle liedjes op de nieuwe EP. Maar, zo lezen we bij buren van Stereoboard, het gaat over het verlaten van een vertrouwde omgeving: “For me it’s also about leaving behind an enormous section of your life… the city I lived in, the people I grew to know, the rituals I had for myself. The place to drown itself refers to me, often in relationships I feel there’s a danger that one can become an object of escapism rather than a partner…”

Luisteren!


Nieuwe muziek

Muziek uit Zweden: maar kennis met het prachtige geluid van Albert af Ekenstam. Zijn debuutalbum Ashes is net uit en Made Of Gold is de mooie single.

Albert af Ekenstam is goed bezig naam te maken buiten eigen landsgrenzen. Zo ging Made Of Gold in première op de website van de Engelse krant The Independent (“takes his cues from the likes of Bon Iver and Mogwai”) en waren er lovende woorden van Clash Magazine (“Albert’s soft, tender evocation of those naked lyrics is completely engrossing, while the arrangement – simple, yet never sparse – provides amble room to magnify those feelings”) en Consequences of Sound (“we meet the artist attempting to relight the embers with brooding piano suspended beneath a layer of gorgeous, heartfelt vocal”). Ook interessant: de Estlandse band Ewert and the two Dragons heeft op hun doorbraakalbum Good Man Down uit 2011 met ‘Falling’ een liedje staan van Albert (dat ook weer staat op zijn album Ashes.)

Afijn, wat moet je nog meer weten om deze plaat aan te slingeren? Wij hebben nog wel één vraag: wie haalt de beste man naar Nederland?


Nieuwe muziek

Het is geen geheim dat we veel liefde voelen voor The National en The Slow Show. In die categorie presenteren we je vandaag iemand die op (korte) termijn misschien wel in dat rijtje plaats gaat nemen. We hebben het over John Joseph Brill. In 2015 dropte hij met Pieces al een erg fijne EP. En een paar dagen terug voegde hij er met False Names nog eentje aan toe.

Vijf nummers telt de EP. Die tracks zijn niet alleen regen en droefenis, John Joseph Brill pakt er van tijd tot tijd ook elektrische gitaren bij. Bijvoorbeeld in het nummer Kings. Meteen een van de favorieten, maar kom op, dat geldt eigenlijk voor de hele EP. De award voor het mooiste liedje gaat wat ons betreft naar Santo Spirito.

Liefhebbers hebben John Joseph Brill wellicht al eens mogen aanschouwen als support van Daughter. Het goede nieuws is dat onze eigen Dotan hem uitnodigde voor zijn 7 Layers Festival in Paradiso. Ons advies: be there!


Nieuwe muziek