Tag: <span>The National</span>

A Festival, A Parade is donker en zenuwachtig (7.9)
Gepubliceerd 24/02/2017 door

A Festival, A Parade is donker en zenuwachtig (7.9)

Was ie toch bijna aan onze aandacht ontglipt, die tweede single van A Festival, A Parade. We zijn dan ook niet de eerste, maar hopelijk nog wel steeds je favoriete muziekblog dat bericht over deze talentvolle band uit Newcastle. Heb je People Person al gehoord? Skip dan de woorden en luister gewoon nog een keer.

Want People Person is donker en zenuwachtig. Somber en schizofreen. Pulserend en stroboscoopachtig. Dat zegt niet zoveel (behalve dan dat we moeite hebben om het duiden), maar goed is het zeker. Toegankelijk zelfs. Melodisch. Hoewel die woorden van net iets anders doen vermoeden. Geloof dus niet alles wat je leest.

Waar gaat dat nou helemaal over, dat People Person? Over een beetje op elkaar letten. Over een beetje zorgzaamheid. Ook al lijkt dat misschien niet nodig. Frontman Joe Allan vat het even samen voor ons:

The take-home message from the song (if there is one) would be to just make sure you make time for people who might need someone to talk to, and that even people who appear be leading an idyllic lifestyle may be struggling behind closed doors.

Dus sluiten wij ook maar af met wat stichtende woorden; geef om elkaar mensen, wees lief. En luister nu naar A Festival, A Parade!


Nieuwe muziek

A Festival A Parade Frightened Rabbit Tall Ships The National

Nadia Reid zingt over Richard (7.8)
Gepubliceerd 10/02/2017 door

Nadia Reid zingt over Richard (7.8)

In 2015 debuteerde de Nieuw-Zeelandse songwriter Nadia Reid met Listen To The Formation, Look For The Signs. Een prachtige plaat, die ook goede kritieken oogstte in Amerika en Engeland. Over een maandje verschijnt met Preservation een opvolger. Huidige single ‘Richard’ is een wonderschoon voorproefje.

Samen met het ook al beschikbare The Arrow And The Aim horen we dat Reid op de aankomende nieuwe worp gaat voor een voller geluid, ten opzichte van het eerder genoemde debuut. Iets minder Laura Marling en country, iets meer Sharon van Etten en The National. Dat zit ‘m vooral in het (heerlijk triest galmende) elektrische gitaargeluid en de doffe klappen van de drummer. En een fijn openingszin dat het liedje opent als een kort verhaal: “Richard likes the sound of his own voice by the kitchen in the mirror.”

Heel mooi dit.


Nieuwe muziek

Nadia Reid Sharon van Etten The National

Army of Bones komt eraan (7.7)
Gepubliceerd 09/01/2017 door

Army of Bones komt eraan (7.7)

Wanneer een band zich aan ons voorstelt en namen als The War On Drugs, The National, Foals en Kings of Leon dropt, dan hinken we vaak op twee gedachten.
1. Wow, dat moet haast wel te gek zijn!
2. Nou nou nou, dat zal toch wel meevallen.
Na een minuut of drie ben je er meestal wel achter. In het geval van Army of Bones en hun track Don’t Be Long gaan we voor nummer 1.

Army of Bones komt uit Brighton, zoals het het zelf omschrijven, “surely the best city for music in the UK today.” Maart moet de maand zijn van hun debuutplaat en ze schijnen in de UK al een aardige live-reputatie opgebouwd te hebben. Kan ook niet anders, want Don’t Be Long klinkt groots, alsof ze al jaren de zalen onveilig maken. Dat is niet waar, maar 2017 zou zomaar eens het jaar van Army of Bones kunnen gaan worden.


Nieuwe muziek

Army of Bones Foals Kings Of Leon The National The War On Drugs

Moscow Metro op de radio (8.0)Moscow Metro
Gepubliceerd 02/01/2017 door

Moscow Metro op de radio (8.0)

We zijn gek op tips. Een tijdje terug kregen we er eentje die luidde: “luister eens naar Moscow Metro“. En omdat we de afzender hoog hebben zitten gaven we er gehoor aan. Sterker nog, we knalden gelijk de hele discography op. Een hele kunst was dat niet, de Ieren van Moscow Metro hebben namelijk pas vier nummers op hun naam staan. En van die vier vinden we Late Night Radio de grootste kneiter.

Waarom? Nou, met name omdat we er een The National vibe bij krijgen.En die intro, The Boss? En een hoop gitaren. Dat zit dus wel snor. Een volledig album is er helaas nog niet, maar we houden je op de hoogte.

Wat ze er zelf over zeggen: “Described as post punk revival/shoe gaze, they take inspiration from every aspect of life including films, writers, art; the band’s influences are diverse, from The National to GBV, Walt Whitman to MBV.”

Extra tip van ons; als je dit tof vindt luister dan ook eens naar Black English.


Nieuwe muziek

Bruce Springsteen Moscow Metro The National

De warme folk van Hollow Coves
Gepubliceerd 06/12/2016 door

De warme folk van Hollow Coves

Indie Folk uit Australie: dat hebben we vaker gehoord (en over geschreven). Maar goed, het uit Brisbane afkomstige Hollow Coves maakte met Coastline zo’n fijn liedje dat we er niet omheen konden.

Hollow Coves bestaat uit twee dudes genaamd Ryan en Matt en in 2014 dropten ze met Drifting al een fijn EP’tje. Liedje The Woods waar daar aan de andere kant van de wereld zelfs een klein hitje. Hun sound? Die omschrijven ze zelf als een mix van “simple acoustic melodies, vocal harmonies, and impactful themes.” Niks meer aan doen.

Nieuwe muziek

Bear's Den Hollow Coves The National

The Perennials komt eraan (8.3)
Gepubliceerd 20/09/2016 door

The Perennials komt eraan (8.3)

Regel op de Gobsmag redactievloer: als er iets verschijnt Op Brassland, het uit Brooklyn afkomstige label dat is opgericht door oa de broertje Aaron en Bryan Desnner van The National, luister je het. En zodoende zijn we onlangs gevallen voor het prachtige geluid van The Perennials. Nieuwe single Miss Marionette staat inmiddels op repeat.

The Perennials bestaat uit stelletje Pete & Amanda Wells. Hun geschiedenis is een mooi verhaal. Hij, geboren in Brooklyn, verhuist naar het Italiaanse plaatsje San Lorenzo di Arzine, waar zijn ouders werken voor een kerk en hij zelf naar een School met de Bijbel gaat. Zij, geboren in de grote Amerikaanse plaats Spokane en op zoek naar spanning, belandt ook in San Lorenzo di Arzine. Daar gaat ze werken in de keuken van diezelfde School met de Bijbel. Afijn, Pete ontmoet Amanda, ze worden verliefd en trouwen, beiden nog geen 21 jaar…

Terug in Amerika vormen ze The Perennials en verschijnt in mei 2016 een eerste single: Breadcrumbs, die meteen wordt opgepikt door diverse websites. Opvolger Miss Marionette is wat ons betreft nog mooier, omdat Pete hier met z’n prachtige donker stem de leadvocalen voor z’n rekening neemt.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Johnny Cash The National The Perennials

The Young Folk op bezoek in Engeland (8.0)The Young Folk
Gepubliceerd 02/08/2016 door

The Young Folk op bezoek in Engeland (8.0)

Het is wellicht geen verrassing dat The National eigenlijk onze favoriete band aller tijden is. Daar kunnen we uren over praten, maar dat gaan we niet doen. Waar we wel even over willen praten is over The Young Folk. Daar maakte je 1,5 jaar geleden kennis mee op Gobsmag. We noemden ze toen een mix tussen Mumford & Sons, The Villagers en Noah and the Whale. Juist, een zomerse bedoeling.

Die hitgevoelige kant van ze is nog steeds aanwezig op het dit jaar verschenen album First Sign of Morning. Die plaat is echter iets te Mumford-achtig voor ons. We waren dan ook aangenaam verrast toen England in onze mailbox verscheen. Juist, een cover van The National. De paniek sloeg direct toe bij Harm. Zou de track verkracht worden door banjo’s? We verzamelden onze moed en knalden de track toch aan. En eerlijk is eerlijk, de boys van The Young Folk hebben een prima cover afgeleverd. Kan natuurlijk niet niet tippen aan het origineel, maar hé, dat is geen schande.

En het wordt maar weer eens duidelijk wat een prachtig liedje England is.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

The National The Young Folk

John Joseph Brill wordt een koning (8.3)John Joseph Brill
Gepubliceerd 06/06/2016 door

John Joseph Brill wordt een koning (8.3)

Het is geen geheim dat we veel liefde voelen voor The National en The Slow Show. In die categorie presenteren we je vandaag iemand die op (korte) termijn misschien wel in dat rijtje plaats gaat nemen. We hebben het over John Joseph Brill. In 2015 dropte hij met Pieces al een erg fijne EP. En een paar dagen terug voegde hij er met False Names nog eentje aan toe.

Vijf nummers telt de EP. Die tracks zijn niet alleen regen en droefenis, John Joseph Brill pakt er van tijd tot tijd ook elektrische gitaren bij. Bijvoorbeeld in het nummer Kings. Meteen een van de favorieten, maar kom op, dat geldt eigenlijk voor de hele EP. De award voor het mooiste liedje gaat wat ons betreft naar Santo Spirito.

Liefhebbers hebben John Joseph Brill wellicht al eens mogen aanschouwen als support van Daughter. Het goede nieuws is dat onze eigen Dotan hem uitnodigde voor zijn 7 Layers Festival in Paradiso. Ons advies: be there!


Nieuwe muziek

John Joseph Brill The National The Slow Show