Tag: <span>The Maccabees</span>

School is Cool. Dat is natuurlijk niet helemaal waar (al kijken wij met plezier terug op de tijd dat we nog in de boeken zaten), maar wel is het een fantastische band uit België. Entropology uit 2011 staat hier nog steeds regelmatig op. Want School is Cool is energiek (The World Is Gonna End Tonight), grappig (Car, Backseat, Parking Lot) en gevoelig (Entropology).

Toegegeven, opvolger Nature Fear (uit 2014) zijn we in alle drukte een beetje vergeten. Maar met nieuwste single Trophy Wall werden we afgelopen vrijdag weer op het talent en de energie van deze prachtband gewezen. Het wachten is op een nieuwe plaat, daarover is op moment van schrijven alleen nog niets bekend (bij ons). Dus je zal het moeten doen met dit liedje, of de vorige platen natuurlijk.

Of het alleen maar goed nieuws is? Neen. Violiste Justine Bourgeus heeft namelijk afscheid genomen. Ze gaat zich volledig richten op haar eigen project, Tsar B. Maar zo gaan die dingen.


Nieuwe muziek

Alweer een aantal weken op onze ‘Nog te luisteren’ lijst, maar gisteren was het dan eindelijk zover. Thin Air van Amerikanen EL WEST was aan de beurt. En nog een keer. En nog een keer. Want Thin Air is een prima popliedje, zeker voor liefhebbers van Radiohead, The Maccabees en Broken Social Scene. En daar scharen wij onszelf ook onder.

Hun bio vat het eigenlijk prima samen door te zeggen:

EL WEST symbolizes energy. This platform has developed into dynamic composition, truthful lyrics and a distinctive energetic performance. The music has effortless swell that can turn on you at any moment from a lifting bravado to a faint hum.

Wat ons betreft zijn de zalen in Nederland er klaar voor. Wie haalt ze deze kant op? Tot die tijd kunnen we overigens het complete EP’tje, EL WEST, van harte aanbevelen.


Nieuwe muziek

Een tijdje terug kregen we mail van de mannen Sundara Karma. Om ons lekker te maken werden wat quotes bijgevoegd, die we voor het gemak maar even kopiëren en plakken:

“Indie-Springsteens with arena ambitions give four-square guitar rock a refreshing, euphoric makeover,” aldus The Guardian. “Young musicians of the moment,” meent Huffington Post. “Sundara Karma arrive with choruses built for arenas,”, zegt Clash. “They’re gunning straight for the hearts and sore throats of crowds in the thousands,” voorspelt DIY. “Expect to see more and more from the increasingly impressive and enviably youthful Sundara Karma,” roept tot slot The Line of Best Fit.

Je snapt het, onze interesse was gewekt. En na het beluisteren van single Olympia zijn we niets minder dan laaiend enthousiast. We zien deze gasten namelijk al staan in de Ziggo Dome. En we horen een intro die niet zou misstaan bij The War On Drugs, een midden dat zo uit een liedje van The Maccabees had kunnen komen en zelfs een beetje The Boss. Juist, alle ingrediënten voor een KNEITER.


Nieuwe muziek

Op 8 december 2014 verscheen op Gobsmag het fijne liedje Little Grace met daarbij de woorden: Hippo Campus zou best weleens een band kunnen zijn om in de gaten te houden.” Enigszins vrijblijvend verwoord (“best weleens” + “kunnen zijn”), maar we deden het wel en zo kwam het dat een jaar later, 2 november 2015, weer een liedje van ze onder de loep werd genomen: Violet. Titel van het stuk: Hippo Campus gaat nog steeds lekker. Afijn, 2016 inmiddels en hoogste tijd voor een nieuw topliedje.

En die is er: Boyish. We gaan nu wel stellig zijn: dit is een kneiter en Hippo Campus gaat er komen.

Nog kort even de feiten. Hippo Campus is een kwartet uit Amerika – St. Paul, Minnesota om precies te zijn. Twee EP’tje zijn er inmiddels: Bashful Creatures (2014) en South (2015). Een nieuw album lijkt er aan te komen…


Nieuwe muziek

Hier bij Gobsmag sloeg de radar snoeihard aan bij het Engelse bandje Marsicans. In het thuisland gaan ze al lekker met veel airplay (oa op BBC Radio 1), een volgepakt tourschema en -noem het de kers- een optreden op het Glastonbury festival. Fijne feiten, die gelukkig onderstreept worden met waar het omdraait: goede liedjes. Morgen verschijnt hier in Nederland officieel hun debuut EP Absence, maar Gobsmag zou Gobsmag niet zijn als je ‘m nu al exclusief bij ons kunt luisteren.

Nieuwe muziek

Tijd voor een nieuw, fijn bandje uit Leeds: Marsicans. 14 oktober verschijnt met Abscense een nieuwe EP’tje en de catchy titeltrack is reeds op single gegooid. Dit is allemaal goed nieuws, mensen.

Het kwartet, dat hun sound zelf omschrijft als “upbeat indie meets dirty pop from the north of England”, timmert al lekker aan de weg. 2016 was in het thuisland zelfs een bijzonder goed jaar met veel airplay (oa op BBC Radio 1), een volgepakt tourschema en -noem het de kers- een optreden op het Glastonbury festival. Kortom: kwestie van tijd dat we ze in Nederland ook op de festivals gaan zien, want dit soort vrolijke gitaarbandjes gaan er ook bij ons in als zoete koek.

Kunnen we nog meer vertellen over Marsicans? Jawel, een leuk feitje voor in de pubquiz: ze gingen voorheen door het leven als The Scandals. Juist. Doe er uw voordeel mee en get on the bandwagon!

Nieuwe muziek

Puur en orkestraal. Met een rücksichtloze, creatieve energie. Intense, cinematische art pop. Het Canadese Yes We Mystic heeft het allemaal al eens gehoord in relatie tot hun werk. Daar zorgde het EP-tje Floods and Fires en 7” single Vestige al voor. Maar de superlatieven kunnen opnieuw uit de kast, afgaande op No Harm. Dat is de single van het debuutalbum Forgiver.

Forgiver is niet alleen een langspeler, maar ook een project. En daar mag je dan best wat subsidie voor vangen van. Want dat is slim. Yes We Mystic vroeg iedereen in Winnipeg en ver daarbuiten om een antwoord op de volgende vraag te texten naar (204) 807-9682:

What have you been unable to forgive?

Vergeving is vanzelfsprekend het centrale thema op het album. Frontman Adam Fuhr zegt daarover: “(…) Forgiver unpacks a mix of emotions pertaining to people in our lives who left us blindsided, wanting, scared, or amazed, either through death, separation by the passing of time, or by sudden, bewildering betrayal.”

Terug naar de band. De naam werd gevonden op een bankje bij een bushalte, ze schreven folkliedjes in slaapkamers en iemand in het publiek riep tussen twee nummers op een zweterige avond; ‘This is the best band I’ve ever heard to come out of Winnipeg. Period’. Dat zou best eens kunnen. Luister maar.

(Er stond hier ook nog een grapje over onze Harm. Maar dat heeft het niet gehaald.)


Nieuwe muziek

Begin volgend jaar verschijnt met Curve of the Earth een nieuw album van het Britse Mystery Jets. Een eerste voorproefje is reeds vrijgegeven: Telomere.

Het is de opvolger van het niet onaardige Radlands, uit 2012. Die plaat bevatte met The Hale Bob, Someone Pure, You Had Me At Hello en Greatest Hits best een paar aardige liedjes (al was die laatstgenoemde vooral leuk vanwege de vele titels van classic albums die voorbijkomen). Nog ouder, uit 2008, is die ene hit van ze: Two Doors Down.

Curve of the Earth, album vijf voor ze, schijnt “the band’s most personal and musically definitive record to date” te zijn. En inspiratie ervoor werd gevonden bij Pink Floyd en King Crimson. Prima.


Nieuwe muziek