Weet je nog dat belachelijk goede nummer van Craig Finn waar wij eerder over schreven? Dat écht niet normaal belachelijk mooi liedje? Nou, Craig heeft er daar veel meer van. En met Blankets voegt-ie er nog één toe.
The detective was expensive
But he thought it was something he could solve
Found her serving breakfast
In a cafe in the skyway in St. Paul
Dat klinkt als een goed verhaal, toch? Het ís een goed verhaal.
You travel your whole life
Just to get out to the the place you’re gonna die
Haar moeder vond haar broer en vervolgens vond zij het zakje, opgerold in een krant en gepropt in een plunjezak met hockeyspullen en 7000 dollar verpakt in elastiekjes.
Op de uitvaart spraken we niet met elkaar, maar later een bericht van een onbekend nummer waarin stond: “He, Charlie’s zus hier. Kun je me helpen? Er loopt nog iets ter grootte van ongeveer een honkbal.” Ik zei dat ik het niet helemaal zeker wist, maar ja, ik kon waarschijnlijk wel iemand bellen.
Ik kende een gast uit Wisconsin, we woonden in hetzelfde studentenhuis. Mijn twee semesters waren een totale aanfluiting en hij maakte deel uit van het probleem. Had ‘m in tijden niet meer gesproken.
Maar Wayne van Winnetka nam al op na één keer overgaan. Ik legde de situatie uit en hij zei dat-ie geïnteresseerd was, maar dat we wel naar hem moesten komen. We maakten een afspraak voor woensdag, bij een Mexicaans restaurant, een kilometer van de snelweg. Hij werkte voor z’n vaders rederij, in het westen van de stad.
‘Op het moment heb ik geen baan,’ zei ze, ‘maar we kunnen het delen. Ik ben blij dat we het kunnen afronden, kom niet eens in de verleiding.’ Maar het was zo godverdomme droevig in haar huis. Ze hoorde alles nog, ze moest er gewoon even van loskomen.
Ze zei dat ze wou meekomen.
We vertrokken heel vroeg. We gingen van St. Paul naar Cicero in mijn Chevrolet zonder radio. Op de achterbank lag een boombox die op batterijen werkte. We draaiden 1999 en Led Zeppelin III op de wiebelende tapedeck, maar toch zong ze de harmonieën.
De overhandiging was gemakkelijk. Mijn maat zag er hetzelfde uit, alleen wat zwaarder geworden. En het geld tellen voor z’n neus leek me een stom idee, dit was geen film.
Het ging allemaal heel snel. Wayne stapte in z’n auto en reed de zonsondergang tegemoet, sloeg links af en zij draaide zich naar mij en zei:
‘Ik ben nog nooit in Chicago geweest. Ik heb morgen toch niet te doen. Misschien kunnen we vanavond hier blijven en onszelf verliezen in het glas en licht.’
We namen een kamer in de High End. Michigan Avenue, ik zie je nog steeds voor me. We kochten allebei een tandenborstel in Walgreens.
We dronken in de bars, we aten ergens Italiaans en zij stond op de stoep, sigaretten te bietsen van het tegemoet komend verkeer.
Ik voelde God in de gebouwen. Het licht van de wolkenkrabbers weerspiegelend in de rivier. En vier jaar leek ineens niet meer zo’n groot verschil.
We wilden allebei dezelfde dingen.
We zoenden op de hoek, we zoenden in de gangen, we frommelden met kleren.
We willen allemaal dezelfde dingen.
En toen was het morgen.
Met een kater reden we terug en de hele weg naar Eau Claire speelde ze met haar haar.
We naderden St. Paul en ze was aan het snikken.
Craig Finn mag zich frontman van bands als The Hold Steady. En sinds 2012 ook solo-artiest. In dat jaar verscheen namelijk de plaat Clear Heart Full Eyes. Met name in Amerika kreeg deze plaat de handen op elkaar. Hoofdzakelijk vanwege de fraaie teksten. Pitchfork noemde hem “a born storyteller who’s chosen rock as his medium”. Een beetje zoals The Boss dus. Maar wacht eens even, die stem. Juist, Craig Finn klinkt ook nog eens als The Boss. Hatsa.
En nu is daar met Faith In the Future de opvolger van zijn debuutplaat. 10 nummers, of eigenlijk 10 verhalen, die ons inderdaad enorm doen denken aan Bruce Springsteen. Of zoals Spin het noemt: “70s-style Thin Lizzy’n’E Street sounds safe for indie kids to pillage”. Prijsnummer van de plaat is volgens ons Maggie, I’ve Been Searching For Our Son. En zeker in de versie die hij onlangs in Seattle opnam bij KEXP. Kijk anders ook gewoon even de hele sessie terug.
