Tag: <span>The Church</span>

Er hangt iets in de lucht. De hitte van de dag hangt nog in de kleine tuintjes en de geur van een smeulende barbecue waait over de schuttingen. Er is iets op handen. Je voelt het. In de vochtigheid van de nacht. Je voelt het. Aan de spanning tussen de huizen. Er staat iets te gebeuren. Want zo’n nacht is het. En The Purrs weet die nacht verdraaid goed en beeldend te beschrijven in tekst én muziek in Late Night Disturbance. Treffend als de cruciale beginscène van je nieuwe favoriete Netflix-serie.

Late last night they cut the power to the neighbourhood
The sky went black outside my windowpane

Het is een pareltje van the Purrs, de band uit Seattle die liever niet vertelt hoe lang ze al bezig zijn (sinds 2000, weten wij). Inmiddels zijn ze vijf albums, een paar ep’s en verschillende singles verder. Nu komt binnenkort het nieuwe album Destroy the Sun uit en dat bevat volgens eigen zeggen hun sterkste werk ooit. Dat willen we best geloven, nu wij Late Night Disturbance hebben gehoord. Want het intro is spannend, de stem is lijzig en het verhaal is prachtig (ook al weet je eigenlijk nog niets). Het klinkt alsof de wereld op het punt staat voorgoed te veranderen. Maar dan in het klein. In een stad, in een wijk, in een straat.

Yeah it’s always a bad idea to let them know how you really feel

En juist dat is het wat Late Night Disturbance onweerstaanbaar maakt: je weet niet alles. Maar de muziek zegt veel. De stroom valt uit. Er klinken schoten. De politie komt. En iemand ziet de wereld voorbij trekken. Maar waarom? Wat is er gebeurd?

Nieuwe muziek

Dus zo klinkt ’the outback’. Shining Bird vat de Australische binnenlanden in geluid op ‘Morning Light‘ (en in de bijbehorende clip en dat speelt vast een rol bij het deze eerste waarneming, maar dat maakt het nog niet minder waar dus we laten deze zin lekker staan).

Met Black Opal brachten Dane Taylor en zijn kameraden een puik album uit, eind 2016. Vierenhalve ster van Rolling Stone. Das goed hoor. Maar helemaal uit het niets kwam dat nou ook weer niet. Shining Bird warmde al publiek op voor Kurt Vile, Unknown Mortal Orchestra en Father John Misty.

Morning Light vinden wij het prijsnummer op Black Opal. Waarschijnlijk omdat het ons doet denken aan Under The Milky Way en ander moois uit de jaren´80. En dan die galmende koortjes… Ja hoor, heel fijn. Of zoals een Australisch muziekblad zei: “This is a band that deserves to happen.”


Nieuwe muziek