Tag: <span>St. Vincent</span>

Over een maandje of twee komt de Amerikaanse Lucy Dacus met een nieuwe plaat: Historian. Eerste single ‘Night Shift‘ is meteen een kneiter. (Of zoals de legendarische Bob Boilen van NPR zegt: “Lucy Dacus ‘Night Shift’ Will Be One Of 2018’s Great Songs.”)

Historian is de opvolger van het goed ontvangen No Burden, haar in 2016 verschenen debuut op het kwaliteitslabel Matador (oa. Kurt Vile, Car Seat Headrest, Interpol, Belle & Sebastian). Op het nieuwe album, zo vertelt het label, schuwt Lucy de grote vragen niet. “It’s a record full of bracing realizations, tearful declarations and moments of hard-won peace, expressed in lyrics that feel destined for countless yearbook quotes and first tattoos.”

‘Night Shift’ gaat over een verse break-up en hoe ze probeert haar ex te ontlopen. Goeie eerste zin ook: “The first time I tasted somebody else’s spit, I had a coughing fit.” Heb je meteen onze aandacht. Het liedje begint ijskoud, maar langzaam neemt de spanning toe. Als na 4 minuten een extra laag gitaren erbij komt is het klaar: weet je wat, ik neem die nachtdienst wel als dat betekent dat ik je niet kan tegenkomen.


Nieuwe muziek

Uit Australië en bijzondere fijn: High Tide van Bec Sandridge. Misschien zijn we zelfs een beetje verliefd op haar.

Dat is niet zo handig, want: wij in Nederland, zij helemaal aan de andere kant van de wereld. Long Distance relaties, je moet het maar willen en kunnen. Hey grappig, daar gaat het te gekke liedje High Tide dus ook over. We lezen bij de buren:

I was living in Scotland and I literally started dating someone from Sydney two weeks before I left… I guess this is about that, knowing something can’t work but not being able to, or not wanting to break that bad habit.

Afijn, Bec Sandridge dus. Talentvol en bezig met haar eerste plaat. Ondertussen speelt ze ook nog veel op straat, door heel Europa: “I love busking. You can be spontaneous; people can walk past you, spit at you, or stop what they are doing and listen to you and buy your CD. You are giving the audience to the freedom to choose.” Vinden we tof.


Nieuwe muziek

Maak kennis met Ainslie Wills uit Melbourne. Binnenkort verschijnt met Oh The Gold een nieuwe EP, voorproefje Drive is een geweldig liedje.

In 2013 debuteerde Wills in thuisland Australië met de plaat You Go Your Way, I’ll Go Mine, dat vol staat met sterke neo-folkrock liedjes, zoals onze favoriet This Is What I Write. In Europa wist ze er niet veel potten mee te breken, maar de Aussies waren wel meteen fan. Niet alleen werd de plaat genoemd als een van de 20 beste releases van Australië van 2013, Wills en haar live band haalden ook de top 5 van beste live performers. Hebben we een oudhollands woord voor: talentvol.

Goed, u weet nu wat te doen als early adopter: die “oude” plaat gauw een paar keer draaien, afgewisseld met het nieuwe liedje Drive en dan volledig aanhaken als de fonkelnieuwe EP uitkomt.


Nieuwe muziek