Ja, ja. Foxing. Daar hebben we het vaker over. En is het niet over de band, dan wel over de frontman ervan. Maar mag het? Want als je mooie muziek maakt, dan horen wij daar toch over te schrijven? Dat is het hele idee achter dit alles!
I can be romantic
When I’m starving for sleep
Afijn. Foxing heeft een nieuw album. Een heel goed album. Kreeg een 8.0 van Pitchfork. Daar zijn wij het gigantisch mee eens. Dus luister vooral ook die andere 11 tracks. Met Grand Paradise begint het pas.
Goodbye old love, hello new friend. Dat is “gb/ol h/nf”. Jade Lilitri (Oso Oso is zijn band) heeft het in dit heerlijke emopopnummer inderdaad over dat rommelige stukje tussen geliefden zijn en gewoon vrienden worden. ‘I still come through when you want. It’s like if I serve no use, where will I get purpose from?’ Dat dus. En ja, you have been there. Wie niet. En dat maakt “gb/ol h/nf” herkenbaar. Dat maakt het nummer pijnlijk eerlijk en geruststellende tegelijk. Want zo gaan die dingen.
I love it, yes I do
(Oh no I think I love them more)
I love you, yes I do
Oh no, no, I’m not really sure
Als het goed is komt “gb/ol h/nf” op een reissue van het veelgeprezen album The Yunahon Mix uit 2017. Op dat album, dat wakkere recensenten vergeleken met werk van DCFC en Jimmy Eat World, bezingt Jade de liefde en de vriendschap aan de hand van verschillende karakters in het verzonnen stadje Yunahon. Hoe goed klinkt alleen dat al? En toch kon Jade geen label vinden die het uit wilde brengen. Maar Triple Crown Records (ook het huis van Smidley) pikte hem begin dit jaar op. En zo krijgt The Yunahon Mix dus toch nog een fatsoenlijke release.
En dat is fijn. Want dit prachtige nummer verdient een goed album. Ja, het doet misschien even pijn. Maar Jade laat je kiezen of het stukje tussen geliefden zijn en vrienden worden om te rouwen of te vieren is. Of allebei. In de fade out laat hij weten hoe hij er zelf over denkt: ‘This is where it ends and begins again’
Je weet het. Een beetje emo op zijn tijd, daar zijn wij bij Gobsmag niet vies van. Niet dat Smidley emo maakt, maar via dat draadje kwamen we wel zijn debuutalbum tegen. Want Smidley is Conor Murphy en dat is de frontman van Foxing (en hier hoor je een liedje van die band). De gelijknamige eersteling van Conor is een knappe verzameling bubble-grunge, jangly power-pop en breezy balladry (zegt Pitchfork). Daar zijn mij het roerend mee eens. En Dead Retrievers vinden we wellicht het mooist tussen al het moois.
Conor blijft natuurlijk ook gewoon Conor. Dus Smidley is dan wel wat zonniger en toegankelijker dan Foxing, maar ook in Dead Retrievers horen we een verdrietige ondertoon. Het gaat over twee vrienden; één met een gekrenkte trots (Coleen) en een ander die het leven liet (Dan Dorsey). En dat maakt het refrein ‘Dead retrievers are all golden’ fraaier dan alleen een beetje vreemd.
Wat zeg je? Jaarlijstmateriaal? Ja, waarom ook niet. Luister maar eens naar het album op Bandcamp of Spotify. Het is goed. Maar nu eerst Dead Retrievers. Zo fijn.
