Tag: <span>Ryley Walker</span>

De 25-jarige Ryley Walker stond al eerder op ons scorebord, op 12 september 2014 om precies te zijn. Toen vroegen we je nog even aandacht voor het prachtige liedje Clear The Sky van z’n eerste album, All Kinds Of You. De titel van dat artikeltje: Mis Ryley Walker niet.

En missen mag je Ryley Walker zeker niet, dus daarom verschijnt de titeltrack van z’n eind maart uitkomende tweede plaat óók op het Scorebord: Primrose Green. Een liedje waarop we goed horen wat de uit Chicago komende singer/songwriter in z’n mars heeft: goeie melodieën, dromerige vocalen en indrukwekkend gitaarspel.

Dat gitaarspel (picking and strumming) doet hem boven het singer/songwriter maaiveld uitsteken. Zo noemt bijvoorbeeld het Amerikaanse Guitar World Ryley “the reincarnation of the True American Guitar Player”.

Amerikaan is hij inderdaad, maar toch met een grote Britse invloed. Zo doet Ryleys gitaarsound ons heel erg denken aan Bert Jansch, de in 2011 overleden Schotse folkmuzikant. Luister daar voor maar eens naar zijn in 1965 verschenen en niet kapot te krijgen ‘Angie‘. Recenter vergelijkingsmateriaal is wel Amerikaans met The War On Drugs (wederom vooral de gitaarsound) en Steve Gunn.

Afijn, u mag Ryley Walker nu helemaal niet meer missen.


Nieuwe muziek

Het is tijd om actief te worden. 1. Pak een pen. 2. Pak je agenda. 3. Blader naar 18 en 19 september. 4. Omcircel dit in een vloeiende, doch ferme beweging. 5. Noteer: Ryley Walker zien in het Bimhuis en/of VechtClub XL (nieuwe toko in Utrecht).

Tot zover de oefening. Waarom, vraag je je vast af. Ryley Walker is een 24-jarige held uit Chicago. Hij wordt alom geloofd om zijn psychedelische folk. Laat je niet misleiden door het woord psychedelisch. Vervang het liever door de woorden magistraal, ademloos, intens. Voila, Ryley Walker dus. Alsof The War On Drugs is veranderd in een Jason Molina-achtige singer/songwriter die ook wel iets weg heeft van Eddie Vedder. Bam.

Hij staat niet voor het eerst in ons land (afgelopen mei bijvoorbeeld op Le Guess Who), maar we kunnen natuurlijk niet alles coveren, hè. Nu dus een nieuwe kans om hem (+ band) te bekijken. En dan kun je luisteren naar de tracks van zijn debuutalbum The West Wind (2014). Met een eervolle vermelding voor de titeltrack en speciale aandacht voor Clear The Sky. Kijk maar eens naar de sessie die hij weglegde bij KEXP in Seattle. We rest our case.

Nieuwe muziek