We kunnen het ons nog wel herinneren, die verschrikkelijke bosbranden in Australië begin dit jaar. Het inspireerde Bonesy in ieder geval om een prachtig liedje te schrijven, Sky Was Blue. Hij vraagt daarin aandacht voor de oorzaak van deze bosbranden en andere natuurrampen; de opwarming van de aarde. Hopelijk komt deze boodschap aan. In ieder geval heeft het een prachtig liedje opgeleverd.
Tag: <span>Moonface</span>
Vandaag maak je kennis met Izzy Heltai. Geboren en getogen in Amerika. Hij groeide vanaf zijn 18e op in het gehucht
North Adams en vond het prachtig. Natuur, ruimte, vrijheid. En al deze thema’s hoor je terug op zijn aankomende debuutplaat, waarvan single The Stranger You’ve Become een voorproefje is. Een voorproefje waarin we invloeden van Noah Gundersen, Moonface (die piano), Boy & Bear (die stem) en Gregory Alan Isakov horen.
Hats Off Gentlemen It’s Adequate, dat is een mondvol. Malcolm, Mark en Kathryn komen uit London en gebruiken dit als naam voor hun band. Vlak voor het verstrijken van 2018 brachten ze met Out Of Mind een nieuwe plaat uit. Hoewel van begin tot eind te gek, steekt er 1 liedje bovenuit wat ons betreft, When I Was A Ship. Waarom? Misschien omdat we van piano’s houden (denk Moonface) en misschien ook omdat het ons doet denken aan Nieuw-Zeelandse prachtband The Apartments. Hoe dan ook, we hopen dat je er net zo van geniet als wij.
Daar houden we van: “A somber piano ballad with emotional vocals and stimulating lyrics.”. Afzender: Anson Seabra. Liedje: Kerosene. Een beetje zoals Moonface. Heel veel meer is er niet over te vertellen. Dat vind hij zelf trouwens ook: “Music is everything i need to express myself. I love both writing and composing. There is not much more to say. I let my music speak.” Wat moet je dan nog als stukjesschrijver toevoegen behalve snel door naar die muziek. Ogen dicht en dompel je onder in drie hele mooie minuten (en achtenveertig seconden).
Arnhem is lekker bezig op muziekgebied. Niet alleen zijn we steeds vaker in Luxor Live te vinden, maar er komt ook te gekke muziek vandaag. De Arnhemse Marielle Woltring (dat is Lavalu) heeft met Solitay High een album gemaakt vol piano en zang. Meer niet. That is it. Piano en zang. En dat past Lavalu het best en dat is prachtig. Zoals Waiting. Het doet misschien ergens een beetje pijn, het geeft misschien ook wel een beetje verdriet, maar het is wonderschoon.
Troels Abrahamsen is niet direct een naam die je associeert met een popster. En toegegeven, dat is Troels ook niet. Wel is hij een Deen die in Scandinavië bekendheid verwierf met de electro-rock band VETO. Ook is Troels de man die een paar dagen geleden onder de naam EXEC een eerste eigen single uitbracht, The Explanatory Gap. En laat Troels ons daar nou over gemaild hebben.
Onze aandacht werd met name getrokken door de ondertitel: “With beautifully executed piano and an insisting voice EXEC grasps existential loneliness in a world of individuals.” Wij stelden ons er een soort Moonface bij voor. En dat klopt wel aardig.
Ook de naam van het label was er overigens eentje om te onthouden: Tambourhinoceros. Wat blijkt, hier brengen oa ook Rangleklods en Gobsmag favo Palace Winter hun platen uit. Kwaliteit dus. Heel veel meer is er niet te vinden, maar het bovenstaande (en dan met name het liedje The Explanatory Gap) maken ons wel erg nieuwsgierig naar het vervolg.
