Jay is psych-pop-muzikant en speelt in bandjes als Tame Impala en POND. GUM is dan weer zijn solo project en als GUM doet-ie alles wat-ie met zijn bands doet nog eens dunnetjes én fijntjes over. Don’t Let It Go Out is de eerste single van zijn binnenkort te verschijnen vijfde album. MGMT-achtig? Ja. Zeker. Maar we horen ook Jacco Gardner in dit nummer over ‘our modern desire to capture or record and keep every moment.’ Prima deuntjes, mooi verhaal.
Tag: <span>MGMT</span>
STRFKR (Starfucker) brengt ons met Deep Dream in een remslaap waar je liever niet meer uit komt. Ogen dicht en laat je hersenen dansen. Het brengt je in een state of mind die past bij een zondag zonder zorgen. Kunnen we wel voor even gebruiken, toch? En die baslijn, die synths en alle fuzzyness maken het best verslavend bovendien.
I saw your face in a dream
I heard you whispering my name
I thought it couldn’t be real though
when everything before all looked the same
I just want you to feel sick
Dat klinkt niet aardig, maar het is goedbedoeld. Lake Song van Deeper (uit Chicago) gaat namelijk over de zorg voor loved ones die strugglen met mentale ziekte. En dat dat zo moeilijk is. En dat er dus een verlangen is naar een ‘normale’ ziekte. Een fikse verkoudheid bijvoorbeeld. Of een gebroken been. Lake Song omlijnt die gedachte met een kalme mantra van synth-gedreven, donkere pop. Mooi.
Dat eerste album van het Liverpoolse All We Are, uit 2015 al weer, dat was er wel eentje, hoor. Enthousiast waren we, bijvoorbeeld over topliedje Keep Me Alive. Over de plaat erna (Sunny Hills, 2017) hoorde je ons dan weer helemaal niet. Tja.
Hoe dan ook, anno 2019 zijn wij er nog en is All We Are er ook nog. Zo verscheen dit jaar al het Talking Headserige Heart Attack (met Franz Ferdinand frontman Alex Kapranos) en recenter het eveneens #newmusic playlist waardige en funky zijnde (dat gitaartje!) L Is For Lose. Op de website van platenmaaschappij Domino vertelt de band over het liedje:
“L Is For Lose’ is a psychosexual, off kilter tune that is an ode to that weird dance, the push and pull, that a sexual relationship moves to. So close your eyes, get into that rhythm and feel that heat.”
Helemaal prima. Volgend jaar verschijnt het nieuwe album van All We Are en dat gaan we eens goed in de gaten houden.
Niks niet #newmusic. Maar veel te mooi om het nog langer in het uitpuilende postvakje te laten liggen; die stem, die bas, die drum breaks. We redden Perfume van de versnipperaar en dank ons later maar. Luister eerst even naar 209 seconden zoete deunen en zwoele mooiigheid van onze Duitse vrienden van Xul Zolar.
Soms klinkt jaren ’80 muziek van nu beter dan muziek uit de jaren ’80. Neem Cut Loose van Video Compact: soepel en gladjes, een synth-pop groove zonder opsmuk uit de tijd van toen. Zonder irritaties, zonder circus, zonder overdreven gedoe.
Die elektronische indie-pop is nou niet bepaald gesneden koek voor deze band uit Kopenhagen. Anders, Mads en Mads groeiden op met punk, grunge en alternatieve rock en dat speelden ze dan ook met North Fall, hun vorige band. Maar dat genre bood te weinig ruimte en creativiteit.
Dus hallo synthesizer. Hallo Cut Loose.
[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=3IpbmxQq1i8[/embedyt]
‘That cold sweat. That swollen throat. That sick feeling bubbling up from your guts.’ Dat is wat Scream Whole is, volgens Jake (de jongeman achter Methyl Ethel). Luister, kijk, lees en je voelt het ook. De angst. De zoektocht naar emotionele zuivering (die niet komt). En elk woord is overwogen, tot en met die schimmige, vage brug op het eind. Het is een slapeloze, radeloze nacht in vier minuten.
Scream I’m whole one more time
Can’t remember why
Nou zijn songs van Methyl Ethel (uit Perth) nauwelijks rechtdoorzee (ken je deze nog?) en Scream Whole vormt geen uitzondering. Wij gissen ook maar wat, zoals wel vaker. Dat is ook de charme van ons vak. Je moet er namelijk zelf wat van maken, zegt Jake. ‘What does it mean to you? I find it difficult to find the words without painting the songs, or at least framing them in a permanent way.’ Doe dan maar niet, Jake. Het is mooi zo.
‘Cause I can feel it in the rest of me
Part of what appears to be
More than just the taste on my tongue
Het klinkt allemaal prachtig over dat Metronomy-achtige basloopje. Het klinkt allemaal naar meer, veel meer. Maar we moeten even wachten. Het derde album van Methyl Ethel verschijnt pas begin volgend jaar. Tot die tijd:
In een tijd waarin een ieder volgens een ander of links of rechts is (en blijkbaar nooit, nóóit meer iets daartussen) kan een prachtig, serieus en ook een beetje beangstigend nummer van The Radio Dept. geen kwaad. Het past er wel bij. Omdat het gaat over iets waar we allemaal ongerust over zouden moeten zijn. Going Down Swinging is dan ook geen analyse. Het is een constatering. Going Down Swinging is geen doemdenken. Het is een bewustwording. Gaan we swingend ten onder?
Church bells are ringing today
God is on the right side for once
We will go down swinging you say
But I never fought anyone
Vier jaar geleden, op een dag in mei, klonken in de straten van het Zweedse Jönköping ook kerkklokken. Die klonken daar wel vaker natuurlijk, maar sinds 1939 niet meer om te waarschuwen voor nazi’s. De priester ‘wanted to use what we used in the days of old.’ Die dag marcheerden er namelijk neo-nazi’s voor zijn kerk. En sindsdien klinken ook op andere plekken in Zweden de kerkklokken om die reden. The Radio Dept. gebruikte dat voor Going Down Swinging; een single uitgebracht aan de vooravond van verkiezingen.
Do the right thing now
When you’re in that moment
Do the right thing now
In your heart you know it
Nazi’s krijgen een sneer. Fascisten krijgen een sneer. Morrissey krijgt een sneer. En dat helpt misschien niet zoveel. Maar zoals The Radio Dept. zei: ‘What else could we do?’