Tag: <span>London Grammar</span>

Bij het horen van de naam Øllebirde dachten wij aan een of andere voetbalclub uit de lagere klassen van pak ‘m beet Zweden of Denemarken. Ze stelden zich echter voor als band. Uit Frankrijk, welteverstaan. Wat ze er nog bij zeiden? Denk aan The XX en London Grammar en Daughter. Je snapt het, wij enthousiast.

Bij het luisteren van eerste (en tot nu toe enige) single Trouble riepen we gezamenlijk: RHODES! Daar doet het ons namelijk aan denken. En aan London Grammar en Daughter natuurlijk. En heel misschien ook wel een klein beetje Mister & Mississippi, chauvinistisch als we zijn.

Het drietal werkt op dit moment overigens aan een debuutplaat. Needless to say, we houden je op de hoogte. Tot die tijd veel plezier met Trouble.


Nieuwe muziek

Electropop uit Singapore: normaal gesproken niet meteen iets waar je ons wakker voor kan maken, maar meisje Linying doet ons wel degelijk de oren spitsen. Reden: haar tweede single: Alpine.

Het is de opvolger van het heel mooie Sticky Leaves, dat tot ver over de landsgrenzen reikte met veel streams in Amerika en Engeland (inmiddels staat de teller op 1 miljoen). Was niet meteen haar eerste succes: in 2014 was Linying al te horen op Eagle Eyes van Belgische “hit dj” Lost Frequencies en kun je haar PRACHTIGE stem ook horen op deep house tracks van hippe labels Spinnin’ Records en Armada.

Maar nu is het dus tijd om in haar eentje door te breken in de popmuziek. Of zoals ze het zelf zegt op haar Facebook-pagina:

[Linying] is now breaking into the indie-alternative consciousness with her brand of moving lyricism and vivid music production in songs that reveal a stark emotional perspective through elements of indie-folk, electronica, lo-fi and alt-rock.

Juist. Gewoon zelf even luisteren.


Nieuwe muziek

Ineens was daar een nieuwe single van de Britse band Arthur Beatrice. Titel? Who Returned. Toepasselijk? Dacht het wel ja. Komt er een nieuwe plaat aan? Die info hebben we niet, maar het lijkt er dus wel op. Stellen we meer vragen dan we antwoorden geven? Ja.

Afijn, Arthur Beatrice dus. in 2014 verscheen hun toffe debuutplaat Working Out (topliedje: Grand Union). Dat was drie jaar na hun debuutsingle Midland, die destijds een kleine hype was. Er was -en is- weinig bekend over de band. Maar dat het speciaal was, wist iedereen.

En in 2015 is Arthur Beatrice nog altijd een pareltje om te ontdekken en daarna heel dicht bij je te houden. Is dat te overdreven? En is dit eigenlijk een wel heel erg karig stukje? Beginnen we weer met die vragen? Aanklikken die handel en zet je kippenvelspieren schrap voor die GEWELDIGE laatste 2 minuten…


Nieuwe muziek

Afgelopen weekend maakten we kennis met Mayin, een nieuwe alternatieve popband (zoals ze zelf zeggen), uit Rotterdam en vers van het conservatorium. En wij hebben wel wat met Rotterdam. Dus gaven we de single Take Us Away een slinger. En wat bleek? Mayin maakt meer dan prima muziek! Sfeervol, duister en het geluid van frontvrouw Misha Wong doet af en toe best wel denken aan First Aid Kit.

Zelf zegt ze over de plaat: “Ik neem jullie mee naar mijn intiemste herinneringen, waar mijn diepste verdriet en mijn mooiste geluk ligt. Een heel bewogen jaar waarin mijn tranen ontwikkeld zijn tot muziek. Deze tranen bewaar ik in een potje en mijn album vormt de deksel.”

Oké. Iets concreters nodig? Snappen we. Uit de bandbio: “The music comes from the No Man’s Land between Alternative Pop and Psychedelic Folk, from Sleepy Sun to London Grammar.” Hatsa.


Nieuwe muziek