Tag: <span>Jeff Buckley</span>

We zijn fan van de jochies van Blaenavon. Wonderjochies, noemde we ze zelfs ruim 3 jaar geleden. Reden daarvoor was het liedje Wunderkind. Niet veel later speelden ze een meer dan prima show op Eurosonic en vanaf dat moment is het eigenlijk wachten op een debuutplaat. En we wachten nog steeds. Maar er zit schot in de zaak. Album That’s Your Lot staat op het punt van verschijnen. Bij Atlantic Records nog wel.

Op die plaat komt in ieder geval het nummer Alice Come Home. Geproduceerd door niemand minder dan Jim Abbiss (Arctic Monkeys, Adele, Bjork). En die plaat verschijnt in alle denkbare vormen. Van download tot streaming naar dubbel-lp en zelfs limited casette-bandje. Die gasten (het zijn immers geen jochies meer) van Blaenavon begrijpen het.

En tot slot nog een shout out naar een ander project, Torch Songs. Torch Songs vraagt muzikanten (waaronder Elbow en Satellites) om een cover op te nemen. Alle opbrengsten gaan naar Stichting CALM (the Campaign Against Living Miserably) om mensen die even in de put zitten er weer bovenop te helpen middels prachtige muziek. Ook Blaenavon werkte hieraan mee met een prachtige cover van Elliott Smith (Everything Reminds Me of Her).


Nieuwe muziek

Eind februari verscheen met Blue Ceilings de langverwachte tweede plaat van de Canadese band The Franklin Electric. Op Gobsmag vandaag de Nederlandse première van nieuwe videoclip ‘Someone Just Like You’.

The Franklin Electric is gevormd rondom singer/songwriter Jon Matte. In 2012 won hij een compositiewedstrijd in Nashville, met een deelnemersveld van 8.000 muzikanten van over de hele wereld. ‘Old Piano’ heette het liedje waarmee hij sier maakte en dat uiteindelijk ook drie jaar later verscheen op het mooie debuutalbum This Is How I Let You Down. De titeltrack werd vervolgens hun bekendste nummer tot nu toe.

Nieuwe plaat Blue Ceilings moet de volgende stap zijn: “The Franklin Electric steps up to the next level with Blue Ceilings: music that casts a spell, on a human scale,” staat in het meegestuurde persbericht. “A mature, fully-formed sound that embraces the riddles of life and love.” Kortom: liedjes over het Leven & de Liefde.

Nieuwe single ‘Someone Just Like You’ is een van de prijsnummers van het album. In de videoclip danst Jon Matte zijn zorgen (voor even) weg:

After a very strange hot hazy emotional 24 hours with barely any sleep, I found myself in a Melbourne alley with a friend who happened to have his camera on him. My mind was racing, I was honestly completely broken hearted from a relationship that had just ended and he wanted to film something. With no concept in sight I just decided to dance, trying to free my body from the feelings and turbulent thoughts. Im not a dancer at all but I found myself pulling off my own interpretations of old break-dance steps and freestyle like a maniac, It felt great and he captured the moment on cam.


Nieuwe muziek

Goeie naam in het Nederlands: Leif Vollebekk. Gelukkig is de beste man Canadees (en inmiddels uitgeweken naar Amerika). Eind februari verschijnt met Twin Solitude z’n derde langspeler. Voorproefje Elegy is al wonderschoon.

Aardig verhaal hoe Twin Solitude tot stand is gekomen. Tijdens het touren met z’n vorige platen, raakte hij teleurgesteld in z’n eigen liedjes. Na elk optreden sloot hij zich op in z’n hotelkamer, helemaal alleen. Al mokkend zette hij daar vaak één speciale plaat op: de 1972 klassieker Pink Moon van Nick Drake. Luisterend in het donker viel het kwartje: om tevreden te zijn over z’n eigen werk, moet hij anders gaan schrijven. Openstaan voor ideeën die spontaan bij hem opkomen, deze verder verkennen en zo de liedjes zichzelf vorm laten geven. Zodra hij deze werkwijze had omarmd, stroomden de liedjes uit hem.

Het resultaat is Twin Solitude, een plaat als een creatieve doorbraak en wellicht ook een commerciële. Of zoals hij in Elegy zingt: “Take a look at me now.”


Nieuwe muziek

Het was ruim 2,5 jaar geleden één van de eerste posts op Gobsmag: Wunderkind van Blaenavon. Reden daarvoor was de toen nieuwe Koso EP en gig op Eurosonic. We noemden deze drie jonge gasten toen een mix tussen Jeff Buckley en Foals, maar erg veel materiaal was er toen nog niet. Inmiddels zijn we een tijdje verder en is de band eindelijk bezig met haar debuutplaat.

Ondanks de geweldige start, lag Blaenavon al snel een tijdje op z’n gat. De heren zaten namelijk nog op school en voor een paar maanden stond alles in teken van examens. Aan onze collega’s van DIY vertellen ze:

“We were so not used to being in a band anymore. It felt like we started fresh. We went away for ages, wrote all our songs again, made sure we could play properly. Then we felt like we had a good collection.

Deze plaat heeft nog geen naam en moet nog officieel aangekondigd worden, maar er is al wel een liedje: Let’s Pray. En dat liedje verdient het wat ons betreft om weer op het scorebord terecht te komen. We draaien het hier namelijk al een tijdje vrij vaak. Waarom? Nou bijvoorbeeld door de catchy gitaarhook aan het begin en de nog steeds fragiele stem van frontman Ben Gregory.

Precies, wij kijken uit naar die plaat.


Nieuwe muziek

Na Benjamin Clementine, komt er nu weer een bijzonder fijn soulgeluid uit Frankrijk, ditmaal in de vorm van het duo Joon Moon. Twee EP’tjes zijn er inmiddels uit: Chess (2015) en het gloednieuwe Call Me. Het is nu wachten op en smachten naar een debuutalbum.

Joon Moon bestaat uit Fransman en Nouvelle Vague’s producer Julien Decoret en de uit Kansas City afkomstige zangeres Krystle Warren. Haar prachtige stem werd al snel opgemerkt aan de andere kant van het kanaal, door The Guardian:

Warren’s voice is an extraordinary instrument, murmuring with tenderness at times, growling with intensity at others. It vividly recalls Nina Simone in its depth and smokiness, as well as John Martyn and (Jeff) Buckley in terms of virtuosic variety.

Hatsa, die je kun stickeren op het cd-hoesje.

Het nieuwe EP’jte, met de heerlijke titeltrack Call Me, blinkt uit in schitterende soul/pop melodieën, inclusief de nodige blazers. Maar pas op, wordt ons gewaarschuwd in het bio’tje: “The siren-like voice of Krystle Warren may have you addicted to Joon Moon before you know it.” Alsof dat iets ergs is.


Nieuwe muziek

Ja hoor, we hebben er weer eentje. Een liedje natuurlijk. Maar ook iemand die met vrij eenvoudige middelen (een gitaar en Garageband) op weg lijkt om naam te maken in de wondere muziekwereld. We hebben het over Isaac Gracie. De track Last Words staat hier al dagen op repeat.

Zoals dat zo vaak gaat, begint iets op Soundcloud. Binnen no-time had deze Engelsman tienduizenden hits te pakken. Niet veel later werd hij door Zane Low uitgeroepen tot World Record op Beats Radio. Tsja, dan weet je dat je goed bezig bent. Niet zo lang geleden verscheen Isaac Gracie ook in een lijstje van NME met artiesten om in 2016 in de gaten te houden. Gaan we voor je doen! Zodra er nieuws is over een EP of album hoor je van ons.

Dan nog even de sound. Wij denken aan Jeff Buckley met een heel klein beetje country. Nee, niet meteen wegzappen bij het woord country. Geloof ons, Isaac Gracie is echt een van de mooiste tracks die we de afgelopen tijd gehoord hebben. Overigens, hij had zomaar de broer van Kurt Cobain kunnen zijn, nietwaar?

Nieuwe muziek

Nog geen week geleden was het sessiekot van StuBru (Studio Brussel) de plek waar Jasper Steverlinck zijn nieuwe single Things That I Should Have Done liet horen. Wellicht ken je Jasper als frontman van de Belgische band Arid. En wellicht ook niet. Maakt ook niet uit. Wat je moet weten is dat Jasper op dit moment hard werkt aan zijn solocarrière.

Things That I Should Have Done is daarvan het eerste voorproefje. En man man man, wat klinkt dat lekker. Denk aan Jeff Buckley, Gary Moore en zelfs een beetje Freddie Mercury.

“Things That I Should Have Done is Jasper rauw, eerlijk en op zijn meest soulful,” zegt de Belgische krant De Standaard. In dat artikel zegt Jasper zelf: “De echtheid van de blues en de blues van het leven zelf vormde de inspiratie voor dit nummer. Dit is wie ik nu ben, puur en ongecensureerd.”

Overigens zou je Jasper ook kunnen kennen van zijn rol als coach in The Voice van Vlaanderen of van zijn eerste solo-werk (uit 2004). Op Songs of Innocence covert hij tracks van o.a. The Doors, David Bowie en Rufus Wainwright. Binnenkort dus tijd voor echt eigen werk. Wij kunnen niet wachten.


Nieuwe muziek

De titel zegt eigenlijk al genoeg. Het is maandag. En op deze maandag brengen we je de nieuwe single van Australische mooi-boy (hoe schrijf je dat?) en muzikant Matt Corby. En die single heet Monday. Je kent de beste man vast nog wel van zijn kneiters Brother (het oe oe oe schalt hier regelmatig over de redactievloer) en Resolution. Over het algemeen muziek waar meisjes-harten sneller van gingen kloppen. Maar muzikaal zat het gewoon prima in elkaar. Soulvolle singer-songwriter, inclusief Buckley-falsetto.

Het was alweer twee jaar geleden dat er iets nieuws verscheen. Maar vorige week was daar met Monday ineens een nieuwe single. Begin 2016 moet er ook een album verschijnen, maar daarover laat Google tot nu toe niet veel los (en eerlijk is eerlijk, we hebben ook niet heel uitgebreid voor je gezocht). Uiteraard houden we je wel op de hoogte.


Nieuwe muziek