Jay Som is het alter ego van Melina Duterte, een 22 jarige singer/songwriter uit Oakland. Vorig jaar tourde ze al met buzzing acts Mitski en Japanese Breakfast en met haar debuutplaat Everybody Works sluit ze straks netjes aan in dat rijtje. Het even lieve als fuzzy-achtige The Bus Song opent het bal.
Stiekem debuteerde Jay Som al eerder met een plaat. In 2015, tijdens Thanksgiving, gooide ze negen liedjes online op Bandcamp. Een paar af, een paar nog niet echt af. Ze “uitbrengen” was een spontaan gebeuren, lezen we bij NPR. Duterte werd aangemoedigd door haar vrienden. Uploaden zonder echt artwork en met een artiestennaam die uit een online baby-name generator kwam gerold.
Het typeert Duterte, deze Do It Yourself actie. Ze speelt in diverse bands in de Bay Area scene, maar Jay Som is helemaal van haar zelf. Schrijven, spelen, zingen (lead- en achtergrondvocalen) en produceren: ze doet allemaal.
Nieuwe plaat Everybody Works, dat uitkomt op Double Denim Records, is opgenomen in drie weken. Net terug van tour, verhuist naar een nieuw appartement, een studiootje ingericht in haar slaapkamer en gaan. Ze had een paar liedjes, maar de helft schreef ze ter plekke, geïnspireerd door de complexiteit van Tame Impala, de simpelheid van Yo La Tengo en het slordige van The Pixies. Een andere invloed ligt minder voor de hand: Carly Rae Jepsen. “Her E•MO•TION album actually inspired a lot of the sounds on Everybody Works,” lezen we in het persschrijven van de platenmaatschappij. Die weten het sowieso allemaal mooi te verwoorden:
She takes us places we never could have imagined, wedding lo-fi rock to hi-fi home orchestration, and weaving evocative autobiographical poetry into energetic punk, electrified folk, and dreamy alt-funk.
Veelbelovend, of niet dan?