We zijn de afgelopen kerstdagen niet veel de deur uitgeweest. En wat doen we dan als we thuis zitten? Juist, op zoek naar nieuwe muziek. Zo kwamen we Henry Conlon tegen, een artiest uit Nashville, TN. Met zijn laid-back vocals en Americana-vibe in I’m Coming Home maakte hij meteen indruk. En je hoort goed wie Henry’s invloeden zijn geweest: Jason Isbell, Tyler Childers, Guy Clark, om maar wat te noemen.
https://soundcloud.com/user-930918971/im-coming-home
Liefhebbers van onvervalste Country opgelet, It Ain’t Him van Mike Thomas is echt wat voor jou. Kan bijna niet anders. Denk aan Chris Stapleton en Jason Isbell. En dan met name de krachtige stem. Right up our alley!
Soortgelijke liedje vind je op onlangs uitgebrachte plaat Three Reasons.
The Bull Brothers, vijf mannen uit Londen. Maar ze namen Too Much of a Good Thing op in Nashville, met Grammy Award winner Paul Ebersold. Maar verwacht geen typische Nashville Sound. Deze track klinkt bluesy, Black Keys-achtig. Toegegeven, met een vleugje Jason Isbell.
Anyhow, enjoy!
Waarom? Omdat we wilden dat we zelf zulke muziek konden maken. Vrolijk, dansbaar. Americana meets Bluegrass. Old Crow Medicine Show meets Jason Isbell. We vinden liedje Jealous Girl op album Stardust Lodge, uit de zomer van 2018. Prima om je zaterdag mee te beginnen!
Oke, oke, een evergreen is het nog niet, maar Evergreen van Michigan Rattlers zit al wel een tijdje in ons hoofd. Straks wellicht ook in dat van jullie. Die kans wordt wat groter als je fan bent van mannen/bands als Jason Isbell en Dawes. Michigan Rattlers ligt namelijk in dat straatje, als je het ons vraagt.
Oh, en volgende week verschijnt de complete plaat (Evergreen). Dan volgt er een uitgebreide tour in USA, want daar zijn ze kind aan huis op festivals als Bonnaroo en Americanafest. Hopelijk staat Europa daarna op de rit?
Country / americana is hot. Een naam die we niet altijd tegenkomen in de lijstjes en op festivals is die van Jeffrey Foucault. Jeffrey loopt al een tijdje mee en heeft aardig wat platen op zijn naam staan. De meest recente, Salt as Wolves uit 2015, is een pareltje, wat ons betreft. Past prima in het tijdje met mannen als Jason Isbell.
De afgelopen tijd heeft Jeffrey met veel bevriende muzikanten in de studio gezeten om de opvolger genaamd Blood Brothers op te nemen. Op 22 juni is het zover, maar eerst is het tijd voor een single: War On The Radio.
En als je snel bent kun je zijn Pledge Campagne nog steunen, o.a. in ruil voor handgeschreven lyrics (inclusief koffievlekken) of een gesigneerde test-persing. Of je wacht op de Spotify release natuurlijk, vinden we ook prima.
David Ramirez is zo’n muzikant die wat ons betreft iets meer bekendheid zou moeten hebben. Bijvoorbeeld als een van zijn beste vrienden Noah Gundersen. Ramirez is namelijk een begenadigd liedjesschrijver. Met een stem die bol staat van de roots. We zouden het dan ook te gek vinden wanneer de naam van David voortaan in één adem genoemd wordt met mannen als Jason Isbell, John Fullbright en eerdergenoemde Noah Gundersen.
Vorige week verscheen er met Watching from a Distance een nieuw liedje. En op 8 september dan eindelijk een nieuwe plaat, We’re Not Going Anywhere. Nog heel eventjes wachten dus, maar hey, dan zet je toch gewoon eerdere te gekke platen Fables en Apologies op?
Het verhaal van Chris Stapleton is prachtig. Waarom? Chris was een succesvol liedjesschrijver. Zo scoorde hij tientallen hits, o.a. voor Adele en Peter Frampton. Maar dat hij het ook zelf kon bewees hij in 2015 met debuutplaat Traveller. Dat album nam hij op met Dave Cobb (o.a. Sturgill Simpson en Jason Isbell). Hij voerde vervolgens tientallen toplijsten aan en als klap op de vuurpijl ging hij naar huis met een grammy voor Best Country Album.
Een terugkerend thema in zijn liedjes is whiskey. Zo waren we 1,5 jaar geleden lyrisch over Tennessee Whiskey. Goede baard, maar met name een magnifieke stem! En dito teksten. We hopen dat hij het niveau van Traveller vast kan houden op opvolger From A Room: Volume 1. Die plaat verschijnt op 5 mei a.s. Tot die tijd doen we het met het liedje Broken Halos. Weer een country-kneiter als je het ons vraagt.
