Volgens ons hebben we een primeur, een artiest uit Argentinië op Gobsmag. Die eer gaat, volkomen terecht, naar Matu. Met liedje The Days Don’t Come Back. Een heerlijk laid-back singer-songwriter liedje. Vance Joy meets Damien Rice en Jack Johnson, dachten we. Wil je meer horen? Even geduld, want dit is pas het eerste liedje van Matu. We houden je op de hoogte!
Tag: <span>Jack Johnson</span>
Leon Majcen maakt met Down The Drain een meer dan prima singer-songwriter liedje. Vandaar dat we het even met je wilde delen. Gitaar, en zelfs een mondharmonica. Dat zijn vaak de ingrediënten voor magie (Dylan?). Combineer dat met een laid-back stem en je hebt dus een gave track. Ergens tussen Jack Johnson, John Mayer en Tyler Childers. Maar dan op een eigen manier? Ben je er nog? Goedzo, luisteren dan!
En slinger daarna de plaat Numb even aan. Nog meer moois!
Eerste zinnen in het meegestuurde bio’tje: “De Australiër Kim Churchill heeft een achtergrond als surfer. Die typische vibe hoor je ook terug in z’n andere talent: muziek.” Ah, een Jack Johnsonnetje in vaktermen. Van gloednieuwe plaat Weight_Falls is Second Hand Car de prima eerste single.
Maar liefst 18 maanden heeft Churchill gewerkt aan deze nieuwe plaat. Het idee was om ‘m eerder te releasen, maar de eerste poging (afgemixt en wel) werd door ‘m weggooid. “It sounded good,” legt Churchill uit, “but some very subtle layer of my consciousness was saying to me, ‘It’s not all that inspiring.’”
Tja, wat moet je dan? Uiteindelijk pakte hij de akoestische gitaar en schreef hij binnen een week een nieuw album, om ‘m in de twee maanden erna met ARIA-winnend producer Ian Pritchett op te nemen. Het resultaat is volgens het persbericht “a kaleidoscopic collection that is bound to take both fans and critics by surprise”. Mooiste liedje van de plaat? Dat moet ‘Rippled Water’ zijn.
Eric Saint Nicholas is geboren aan de kust van California, maar sinds 2004 woont hij in misschien wel de mooiste muziekstad van Amerika: Nashville, Tennessee. Met American Heartbreak Radio heeft hij net een mooie debuutplaat uit.
Over z’n muzikale helden is hij duidelijk in het ‘about’ stukje op z’n website:
You can always hear a little bit of Nick Drake or Jack Johnson in his playing and singing, and he never strays far from the raw expressive songwriting he learned to love from Jack White or Ray Lamontagne.
Liedje ‘Highway Rhymes’ is het prijsnummer van de plaat. Een verhalend liedje, met minimale begeleiding, dat gaat over hoe moeilijk het leven kan zijn. Bij de buren van Folkradio lezen we:
Highway Rhymes is a conversation that started between me and my guitar. It’s about puzzles, riddles, projection and growing pains. Life can be complex and confusing, especially when you’re young and facing the unknown. I wrote the song as a way of dealing with the anxieties and questions that come along with the irony of feeling alone in a city as big as Manhattan. Most of all, Highway Rhymes reflects lessons I’ve learned about taking the time to listen to and understand myself and others along the way.
