Tag: <span>Interpol</span>

Als Winning van The Sound wordt gedraaid op KINK, denkt hij weer terug aan het moment dat hij de band voor het eerst hoort. Op een herfstachtige avond in 1982 neemt hij de uitzending van het concert op, dat ze eerder dat jaar in Arnhem hebben gegeven. Het is in de periode dat zijn cassetterecorder overuren maakt. Dankzij nummers als Missiles, Sense Of Purpose en Contact The Fact is hij meteen verkocht. Niet lang erna worden zowel de albums Jeopardy (1980) als From The Lions Mouth (1981) aangeschaft.

De afgelopen twee decennia worden gekenmerkt door een revival van de New Wave. Luister maar eens naar bands als Savages, Interpol en Whispering Sons. In recensies wordt deze nieuwe lichting vaak vergeleken met Joy Division, The Comsat Angels en The Cure. The Sound wordt bijna nooit genoemd. En dat terwijl deze Engelse band een typisch product is van de Post-Punk uit de jaren tachtig. Ze zijn in die periode wereldberoemd in Nederland, wat ertoe leidt dat ze aan mogen treden op het vermaarde No Nukes Festival.

In thuisland Engeland worden ze alleen maar argwanend bekeken. The Sound is de zoveelste hype, die qua gitaarwerk ook nog eens veel te veel op U2 lijkt. Een vergelijking die helemaal mank gaat.

In 1999 maakt zanger zanger Adrian Borland een eind aan zijn leven. Pas daarna krijgt de band de erkenning die ze verdient. Het oude materiaal wordt eindelijk op CD uitgebracht en de critici vragen zich massaal af hoe het toch komt dat ze The Sound zo over het hoofd hebben kunnen zien.

From The Lions Mouth is hun sleutelalbum. De muziek bevat een soort van gecontroleerde somberheid, die goed aansluit bij de tijdsgeest van dat moment. Een klassieker, die het verdient om aan de vergetelheid ontrukt te worden.

I was gonna drown
Then I started swimming
I was going down
Then I started winning
Winning!

Uit de vergetelheid

Interpol frontman Paul Banks houdt blijkbaar niet van stil zitten. Als hij niet platen maakt met Interpol, dan wel onder z’n pseudoniem Julian Plenti of gewoon onder z’n eigen naam. Ditmaal is hij een nieuw project begonnen onder de naam Muzz. Doet-ie niet alleen, want in de groep zitten:

  • Matt Barrick – Bekend als drummer van de helaas tijdelijk ontbonden prachtband The Walkmen (frontman Hamilton Leithauser komt binnenkort met een nieuwe plaat: The Loves of Your Life – hier al een heel mooie single);
  • Josh Kaufman – Sessie-muzikant bij oa Hiss Golden Messenger, The National  en recent bekend als bandlid van Bonny Light Horseman, een andere supergroep met oa Eric D. Johnson van het nog altijd heerlijk eigenzinnige Fruit Bats. Begin dit jaar verscheen een prachtplaat van BLH op het label van Justin Vernon (Bon Iver) en Aaron Dessner (The National). Laatstgenoemde speelt overigens ook mee op een liedje.

Afijn, genoeg names gedropt. Naar de muziek nu. Nieuwste single ‘Broken Tambourine‘ begint vrij voorzichtig, maar daarna opent het zich wonderschoon. Eerder single ‘Bad Feeling‘ is de helft korter, maar minstens zo sterk met een heerlijke toeter aan het einde. Ja, wij hebben wel zin in dat album.

Nieuwe muziek

Uit Schotland komen de mannen van Sahara. Uit Dundee, om precies te zijn. Met liedje Never Get The Time leveren ze een regelrechte indie-kneiter af. Past prima in een rijtje met Interpol, DMA’s en Arctic Monkeys.

En dan is het natuurlijk wachten op een plaat. Kunnen we tot op heden nog niks over vinden. Het kan zijn dat de mannen te druk zijn met studeren. Want op de vraag What Do You Do antwoorden ze:

“Attempting to balance our musical ambitions with studying for degrees in Philosophy, Neuroscience, Music and an electrician apprenticeship.”

Prima, dan wachten we even. Maar niet te lang hoor!

Nieuwe muziek

“A song about finding love, and being open to it.” Zo op het eerste oog klinkt dat niet enorm uniek. Toch moeten we bekennen dat we Stand Up and Say No en liedje An Informal Go nu best al een paar keer achter elkaar hebben gedraaid. Qua sfeer komt het volgens ons in de buurt van NO (aka Black English). En dat lijkt weer op ome Matt (The National). Zodat je een idee hebt van de sfeer.

En misschien wordt het nog wel extra bijzonder wanneer we vertellen dat Andrew Nault (de man achter Stand Up and Say No) een tijdje terug helemaal klaar was met de muziek. Hij verkocht zelfs al zijn spullen (letterlijk, alles!) om meer tijd bij en met zijn familie te kunnen doorbrengen. Een plotselinge publishing-deal voor wat werk dat hij ooit als componist maakte deed hem toch weer besluiten wat spullen aan te schaffen en een project te starten. En daar zijn we blij mee, want An Informal Go is een heerlijk liedje.

Nieuwe muziek

Ruim tweeënhalf jaar geleden pikten we ze eruit: The Slow Readers Club, uit Manchester. Tien dagen later verscheen hun debuutplaat Cavalcade. Met ‘Lunatic’ is er nu een gloednieuwe single.

Tweeënhalf jaar, dat is tegenwoordig in de muziekindustrie bijna een heel leven. Er kan een hoop gebeuren in die tijd. The Slow Readers Club heeft zeker niet stil gezeten. Dat debuutalbum, in eerste instantie uitgebracht in eigen beheer, harkte langzaam maar zeker streams binnen. Afgaande op de spotify cijfers toch gemiddeld zo’n 80.000 per liedje. En als je de band volgt op Facebook, zie je een stroom aan foto’s van volle, enthousiaste zalen voorbij komen. Tijd voor de volgende stap dus.

Nieuw single Lunatic zal niet meteen de grote doorbraak worden, maar laat wel een voorzichtige groei horen. Een goed single, met die vertrouwde Interpol-vibe (goeie stem) en een duidelijke Britpop sound. Beetje donker, maar wel sfeervol. Dus ja, dat gaat wel goed komen.

Nieuwe muziek

De Amsterdamse band Tiger Pilots is openlijk over hun invloeden. Op hun website schrijven ze: “You will hear distant echoes from ‘80s Post-Punk as well as more contemporary influences.” Dat komt neer op twee grote namen: Joy Division en Interpol.

Op de even fijne als gloednieuwe single Home horen we die bands dan ook helder. We menen er ook wat U2 in te herkennen. Wat eigenlijk ook weer niet zo raar is, want ook die band putte in een vroeg stadium uit dezelfde bron: Joy Division. Vervelend? Zeker niet, Home is gewoon een goed liedje.

Samen met het een paar maanden eerder verschenen The Sign, is Home een goede opwarmer voor een hopelijk binnenkort verschijnende opvolger van het fijne debuut EP’tje The Truth About Lies. Dat EP’tje uit 2013 bracht de band al naar mooie venues als Doornroosje, Tivoli en De Melkweg en mocht ze openen voor acts als The Boxer Rebellion en Paul Banks, zanger/gitarist van –jawel- Interpol. Thuiskomen noemen we dat.

Nieuwe muziek

Baldadig en zonder kennis van zaken schreeuwde iemand twee jaar geleden al: ‘Wie geeft Stillwave een podium?’ De band uit Utrecht regelde het echter zelf en behoorlijk goed ook; een clubtour in 2015 en een handvol optredens in Engeland. Met ijzersterke singles als Callow en Modes of Transport op zak kwam Stillwave op mooie plekken.

Vervolgens verscheen het wonderschone Tarmac Plains en werd stilletjes gehoopt dat de band werkte aan het langverwachte debuutalbum. Het eerste EP-tje Isles verscheen immers al in 2012. Maar Stillwave was nog niet klaar met het jaar en nog niet klaar voor een langspeler. ‘Before we release our debut album we feel that we need to bring the past year or so to its proper close first. And what’s a better way to do so than with new songs…’

En dat is allerminst een straf. What Have You is droevig als Ian Curtis en stemmig als Tom Smith. Het is donker (natuurlijk) en beklemmend (misschien). Maar de karakteristieke zang van Marcel Jongejan breekt de spanning telkens weer. Gelaagd dus, dit What Have You. Dat het werd geschreven in een verlaten loods zal je niet verbazen.


Nieuwe muziek

In 2012 verscheen het titelloze debuutalbum van de uit Manchester afkomstige gitaarband The Slow Readers Club. Ze scoorden er airplay mee bij oa BBC 6 Music, BBC Introducing, NME en Q Radio. 13 april verschijnt de langverwachte opvolger: Cavalcade.

Nieuwste single van die nieuwe plaat heet I Saw A Ghost en laat goed horen dat de Amerikaanse band Interpol nog altijd een goede inspiratiebron is (en dus ook Manchester helden Joy Division). Ook The Killers zijn eigenlijk op het album nooit ver weg, als we eerdere (prima) voorproefjes Don’t Mind, Start Again, Forever In Your Debt en Days Like These Will Break Your Heart opzetten.

Meer hoef je eigenlijk niet te weten. Aanslingeren die handel.


Nieuwe muziek