Tag: <span>Gold Star</span>

Phoebe Bridgers zegt dat Marlon het charisma heeft van een ‘old school rock frontman’ en de soulvolle pen van een ‘seventies troubadour.’ Daar zijn we het mee eens. Marlon Rabenreither (Gold Star, Los Angeles) is Neil Young en Bob Dylan ineen. En dat wisten we al sinds 2017, toen Come With Me onvolprezen op Gobsmag verscheen.

Surrender is anders. Marlon is, zeg maar, een decennium opgeschoven sinds Come With Me. Dat klinkt als een keuze die alleen slecht kan uitpakken. Maar het tegenovergestelde is waar. Dat dankt Marlon aan zijn stem en zijn gitaar. En wat vooral helpt; Surrender is de uitkomst van twintig uur dromen in een hotelkamer.

I spent twenty hours in a hotel room in Memphis dreaming about
How it was when we were kids

 

Nieuwe muziek

Achter de naam Gold Star gaat Marlon Rabenreither schuil, een singer/songwriter uit Los Angeles. Op z’n tweede langspeler, het net verschenen Big Blue, klinkt hij beter dan ooit.

Big Blue is een autobiografische plaat, beïnvloed door het werk van schrijvers als Fante, Baldwin en Chandler en muzikanten als Neil Young, Leonard Cohen, Wilco en Elliott Smith. En zoals de promo-machine achter Gold Star al stelt: You’d think it was one of those lost classics, but really it’s just a long letter from a young singer/songwriter both weary and wise beyond his years.

Come With Me is de albumopener en vanaf het allereerste getrommel denk je meteen aan een bekend nummer: Heart Of Gold van Neil Young. Ja, ook de gitaarmelodie doet dat belletje rinkelen. En hey, een mondharmonica. Maar toch, daarna krijgt het iets eigens. Ook omdat het natuurlijk geen akoestische gitaren zijn. Een orgeltje komt er ook bij. En een slide-gitaar. Goede stem, beetje bijtend wordt het. Guitar-noir Americana noemen ze het. Fijn wel.


Nieuwe muziek