Bijvoorbeeld omdat hij een enorm relaxte stem heeft, een beetje in de stijl van Leif Vollebekk, Nathaniel Rateliff of Glen Hansard. Of omdat mannen als eerdergenoemde Nathaniel Rateliff en John Moreland al fan zijn en James Michael Rodgers uitnodigde in hun voorprogramma. Of omdat de track Found A Reason prachtig opbouwt van piano tot en met een euphorisch einde.
Goed, genoeg promo gemaakt. Tijd om te luisteren naar James Michael Rodgers.
Niet alle muziek uit Ierland klinkt als Glen Hansard. Maar bij Paddy Dennehy moesten we daar wel erg aan denken. Daarmee doen we hem misschien wel tekort, want Paddy maakt gewoon heerlijke, oprechte muziek. En komt uit Ierland. Denk qua doorleefdheid ook aan bijvoorbeeld Mick Flannery. Perfecte muziek om dus even heel hard aan te zetten.
Die vergelijking met Glen Hansard heeft overigens nog een andere reden. Glen blijkt namelijk zelf nogal fan te zijn van Paddy. Snappen we volledig!
“I was just f*cking knocked out.” – Glen Hansard
Ierse singer/songwriter David Keenan hebben we sinds Eurosonic 2018 goed op de korrel. Een paar singles en veel optredens verder (oa als voorprogramma van Glen Hansard), verschijnt 10 januari a.s. dan eindelijk een debuutalbum: A Beginner’s Guide to Bravery. Keenan nam het op in een weekje om zo “all the rawness and vulnerability , madness and unfiltered truths that make me who I am” te bewaren. Gisteren uitgekomen voorproefje The Healing is in ieder geval al een pareltje. Helemaal uitluisteren, er gebeurt nogal wat. Prachtige orkestratie.
21 maart speelt David Keenan in Paradiso, Amsterdam.
Si Clancy, niet bepaald een naam waarbij je in eerste instantie aan een folkie uit Engeland denkt. Toch is het zo. Si Clancy is namelijk Simon Clancy, een jongeman uit Leicestershire die ons verraste met het prachtig mooie Old Abandoned Feeling. Een liedje in de traditie van Damien Rice, David Gray, Mick Flannery en Glen Hansard. Niet bepaald nieuw (2014), maar soms is dat helemaal niet erg.
Heel veel meer kunnen en hoeven we er ook niet over te zeggen. Tijd voor muziek:
Mick Flannery heeft het hart op de tong. Zo begonnen tweeënhalf jaar geleden onze scorebordpost van Mick Flannery. Get What You Give kreeg toen een 8. Waarom? Omdat we al jaren enorme fan zijn van deze norse, whiskey-drinkende Ierse troubadour. “Het minder bekende (maar niet minder getalenteerde!) broertje van James Vincent McMorrow en Glen Hansard”, schreven we toen.
Zijn tot op heden vier uitgebrachte langspelers staan vol met prachtige, rauwe liedjes. Weinig upsmuck. Veel piano en nog meer whiskey. Zo horen we het graag. We waren vorige week dan ook wat verrast toen we nieuwe single I Own You ontvingen. Ja, nog steeds die diepe stem. Maar ook wat meer gitaren. We willen er haast op dansen (en we zeggen haast, want in principe dansen wij niet). Wellicht een gevolg van een platencontract bij Universal? Anyway, het is even wennen maar nog steeds enorm lekker!
