Tag: <span>Fleet Foxes</span>

Vandaag het verhaal van Tall Heights. Een paar jaar geleden brachten Paul Wright en Tim Harrington hun dagen door in Boston, al spelend op straat. Met hun verdiende centjes namen ze een EP op. Die plaat werd opgemerkt en onlangs verscheen met Holding On, Holding Out al hun derde plaat.

En niet zomaar eentje. Het leverde ze vergelijkingen op met Bon Iver en Asgeir (luister eens naar openingstrack Spirit Cold) en Fleet Foxes. Je snapt het, Tall Heights maakt sfeervolle folk.

Goed, het was een kort verhaal. Op naar de muziek.


Nieuwe muziek

Szymon Borzestowski was al jong met muziek bezig. “Music was Szymon Borzestowski’s life,” lezen we in z’n bio’tje. “He loved it, lived it, breathed it. A bright, brilliant talent, the young Newcastle artist would happily lose himself in his bedroom studio for days, playfully honing his humble yet hypnotic art-pop.”

In 2008 stuurde de vader van Szymon een demo naar EMI, met alleen de naam Szymon en een telefoonnummer erop. De demo viel meer dan in de smaak en een mooie carrière leek in de maak. Maar Szymon had het moeilijk. Hij worstelde met zijn (geestelijke) gezondheid, depressies en uiteindelijk besloot hij in 2012 een einde aan zijn leven te maken. Hij was pas 23 jaar oud.

Tigersapp is de plaat die Szymon nooit af heeft mogen maken. Dat we er sinds kort toch naar kunnen luisteren is toe te schrijven aan de mannen van EMI en Eloper Music, die de afgelopen jaren enorm hard hebben gewerkt om de 12 tracks ‘af’ te krijgen. En wat we horen is een betoverend album waarop Szymon een soort mix is van The Fleet Foxes en Rhodes, met het gevoel van het album Carrie & Lowell van Sufjan Stevens.

Dus wat je ook doet deze week, zorg ervoor dat je luistert naar Tigersapp.

Nieuwe muziek

Dit lazen we: Tess Emma is a singer-songwriter from Philadelphia, PA. The debut of her new full band “Lou” follows shortly after the release of her solo record (Tess Emma) on December 25, 2014.”

Vreemde timing, nietwaar? Daar is ze het mee eens en zegt daarover: “I did a weird thing by starting a new band and releasing a solo project EP at the same time.”

Dan nu de muziek. Het EP’tje kent 5 nummers en staat grotendeels in teken van een break-up. Niet enorm origineel, wel erg mooi. “I had a really shitty breakup,” vertelt ze. “It was absolute hell. I didn’t write for six months after. The EP was my way of getting all of that out of my system.”

De track You Were Mine vormt eigenlijk het begin van het verhaal en beschrijft de tijd dat Tess en haar toenmalige geliefde elkaar ontmoetten. Alles was rozengeur en maneschijn maar daarna ging het al vrij snel bergafwaarts. Qua sfeer en stem doet het ons nog het meest denken aan de zusjes van First Aid Kit. En dat is dus primadebima! Handen in de lucht trouwens als je ook wat Adele hoort en de intro herkent van Fleet Foxes.

Overigens niet alleen kommer en kwel op het schijfje: het vijfde nummer, Be My Baby, is niet alleen een cover van The Ronettes, maar is ook opgedragen aan haar nieuwe lover.

Nieuwe muziek

Grootgebracht door klassiek geschoolde ouders, dan kon het bijna niet anders of Christopher Duncan zou hetzelfde pad bewandelen. Wrong! Hij luisterde liever naar indie en folk en heeft onder de naam C. Duncan inmiddels zijn eerste single afgeleverd.

Sprake van een plaat is er nog niet, naar ons weten, maar die mag er best komen. Foris namelijk een erg mooi liedje. We lazen ergens: “There’s a soft poetry to the arrangement, a delicate use of space which suggests much more than is actually there.” Daar kunnen we niet zoveel mee. Wel kunnen we C. Duncan warm aanbevelen aan liefhebbers van The Fleet Foxes en RHODES.

Heel veel meer is er niet te vinden. Soms is dat echter helemaal niet erg: luister maar.

Nieuwe muziek