Tag: <span>Elbow</span>

Play in Spotify

Maak kennis met Hugo M. Hardy en het prachtige Swallow Your Words. Een liedje in de stijl van Sufjan Stevens, Sylvan Esso en Elbow. Dat wil zeggen: breekbaar, nostalgisch, spannend. Maar bedenk ook vooral zelf de woorden die jij van toepassing vindt.  En het verhaal achter de track is ook nog eens classic:

 After a year of losing loved ones and facing some of his deepest fears, Hugo locked himself away in solitude in the mountains with only a guitar, some basic recording equipment, and a handful of books chosen by some friends. By the time he brought himself home, he had written and recorded his debut album. A combination of off-kilter, acoustic and electronic production alongside thought-provoking, introspective lyrics exploring themes of mental health, isolation and death create an atmosphere that has been likened to Elliott Smith, Bon Iver and The Microphones.

Nieuwe muziek


Begint stiekem als een liedje van Elbow, maar het is The Lone Bellow (Zach Williams, Kanene Donehey Pipkin en Brian Elmquist. Liedje Wonder is prachtig. Donkere stem, piano, die sfeer. Soms denken we dat we een liedje van The National aan het luisteren zijn. En wat blijkt, de track (en de plaat Half Moon Light die op 7 februari uitkomt) zijn geproduceerd door Aaron Dessner. Jawel, van The National.

Nu we er nog eens over nadenken. We horen ook iets wat lijkt op het Rotterdamse St. Solaire.

Nieuwe muziek

Nieuw, maar toch ook niet: Alien Stadium is het project van Steve Mason (oa van The Beta Band) en Martin Duffy (Primal Scream). Hun mini-album Livin’ In Elizabethan Times is een aardige trip.

Achtentwintig minuten klokt het bij Domino uitgebrachte schijfje, verspreid over vier liedjes. Je zou het kunnen zien als een moderne versie van Jeff Wayne’s magnus opum The War Of The Worlds uit 1978: buitenaardse wezens vallen de mensheid aan. In single This One’s For The Humans, misschien wel het meest “normale” liedje, hebben de aliens een boodschap voor ons. Daarna breekt de hel los: op kneiter The Visitations komen de mannetjes langs met vijandige intenties, op The Moon Is Not Your Friend wordt heil gezocht bij een andere planeet en op de waanzinnige afsluiter Titanic Dance gaan we allemaal dansend ten onder. Allemaal? Of zijn er overlevenden? (“Martin? Martin, are you alright?”).

Een even sterk als krankzinnig EP’tje.


Nieuwe muziek

Het gaat lekker met de Rotterdammers van St. Solaire. Zo spelen ze de komende maanden op de Popronde, speelden ze afgelopen weekend op PopUp 010 (een beetje reclame maken mag, nietwaar?) en stonden ze met Did You Know al met een 8.5 op ons scorebord (wederom, reclame maken mag best een beetje). En afgelopen maandag verscheen ook nog eens hun eerste officiële single, Morning Sun. En die single werd gemixt door niemand minder dan Peter Katis (The National, Interpol, Kurt Vile). Hatsa.

Die single is opmaat naar een, in ieder geval op onze redactie, langverwachte plaat. Meer info is er nog niet over, dus moeten we het doen met een aantal Youtube-clipjes en nu dus de eerste single. Gelukkig speelt St. Solaire vrij vaak. We willen je namelijk op het hart drukken om deze aanstormende Rotterdammers snel eens live te gaan zien in een kleine zaal (nu het nog kan).

Maar goed, hoe klinken ze? “De pracht van Coldplay, Bon Iver en Elbow, maar dan gewoon uit Nederland,” schreven we al eerder. En dat is op Morning Sun eigenlijk niet anders. Behalve misschien dat het liedje net iets aanstekelijker is dan het ingetogen Did You Know.

Kortom, alles wijst op een mooie toekomst.


Nieuwe muziek

Wij hebben wel wat met Scandinavië. Niet als vakantieland (zal best mooi zijn, maar we zijn er nog nooit geweest). Wel als muziekland. En in die categorie vandaag Christian Kjellvander. Uit Zweden. Op zijn naam staan inmiddels zes albums. We kennen ze niet allemaal, want hé, er is zoveel goede en nieuwe muziek. Maar The Pitcher uit 2013 is een pareltje. En vanaf 14 oktober is er plaat nummer 6: A Village: Natural Light.

Nog even wachten dus, maar gelukkig is er al wel het nummer Midsummer (Red Dance). Houd je van Richard Buckner, Scandinavische sferen en wellicht ook wel een beetje Guy Garvey (Elbow), dan zit je goed. Althans, dat denken we.

En dan nu: muziek!

Nieuwe muziek

Wellicht wel, wellicht niet. Wij wisten het stiekem al een tijdje: St. Solaire is de band rondom frontman Geert van Emden. En hij schitterende al eens op ons scorebord, met een sessie bij onze vrienden van InDeKringloop.

Dit is alweer een tijd geleden. En er is een hoop gebeurd. Zo speelde Geert onlangs een paar nummers mee met de set van het Rotterdamse Winterdagen die op haar beurt opende tijdens de release van Cafe EP van Crying Boys Cafe (de tweede release op ons eigen platenlabeltje Final 500 Records).

Maar even terug naar St. Solaire. Die band bestaat eigenlijk al sinds de zomer van 2014, toen Geert een EP’tje op wilde nemen in de studio van Jesse den Dulk. Dit klikte nogal goed en een band was gevormd. De basis hiervoor? Hun gedeelde liefde voor Bon Iver, Radiohead en het vroegere werk van Coldplay. Er kwamen nog 3 muzikanten bij, een clip werd gereleased en de selectie voor de komende Popronde is op zak. Kortom, het gaat lekker, erg lekker!

En volledig terecht, want Did You Know is toch gewoon een prachtig liedje?

Nieuwe muziek

We sluiten de week af met Satellites, misschien wel je nieuwe favoriete band uit UK / Denemarken. Een aantal maanden geleden maakte we kennis met ze, via de man achter Tom The Lion. En sindsdien zijn we hooked. Wil je weten waarom? Luister dan eens naar deze prachtige live-sessies: Railway Line en Love Lies Bleeding. The National, anyone?

Ze houden er overigens een overzichtelijke discography op na. Na hun debuut Satellites.01 en opvolger Satellites.02 werken ze nu aan, we kid you not, Satellites.03. Of het nummer Little Boy op die plaat komt te staan weten we niet. Het liedje is namelijk speciaal geschreven: “Little Boy was written, played and produced by Johnny Vic on 04.09.2015 in response to the images of Aylan Kurdi in the news – the very young Syrian Refugee washed up on a beach in Turkey.” Prachtig.


Nieuwe muziek

Het gaat volgens ons best lekker met Australië. Op het gebied van muziek, that is mate. Zo schreven we onlangs over toffe bands als Holy Holy, City Calm Down en Lurch & Chief. Daar kunnen we er vanaf vandaag eentje aan toevoegen: Timberwolf. En net als die eerder genoemde bands maakte Timberwolf al furore bij de 3FM (ahum) van Australië: Triple J Unearthed. De tip van vandaag kwam overigens gewoon uit Rotterdam, van een Ajax-supporter in hart en nieren.

Timberwolf is het muzikale project van de 23-jarige Christopher Panousakis. Hoe Australisch wil je het hebben? In mei dit jaar verscheen met Flux zijn eerste EP. En die EP kunnen we je van harte aanraden als je fan bent van Elbow en Boy & Bear. Fallen Sun is onze favoriete track. Maar de video voor ‘Whiskey Jar’ mag er absoluut ook zijn, net als het nummer.

De oversteek naar Nederland is op dit moment nog wat teveel van het goede. Jullie weten waarschijnlijk wel hoe belachelijk lang dat vliegen is. Maar we houden je vanzelfsprekend op de hoogte.

Nieuwe muziek