Tag: <span>Elbow</span>

Prachtige band: The Slow Show, uit Manchester. Sinds 2015 drie mooie platen gemaakt. Enfin, wij zijn fan. Zover geen nieuws voor de gevorderde Gobsmaglezer. Daar kwam deze week verandering in met de aankondiging van een nieuwe plaat (Still Life, 4 februari 2022) en het loslaten van een eerste single, Blinking. Een paar dagen volgde ook de videoclip, geschoten in een verlaten gebouw. Het liedje is een ode aan de liefde, vertelt de band. De vrouwenstem aan het einde is een mooie aanvulling op het bekende prachtgeluid van The Slow Show dat stukje bij beetje naar dat van Elbow kruipt.

Tip: The Slow Show speelt 23 februari in Nijmegen (Doornroosje), 25 februari in Groningen (Oosterpoort) en 27 februari in Rotterdam (Maassilo).

Extra tip: The Slow Show toetsenist / songschrijver Frederik ’t Kindt heeft onder de artiestennaam Kindt net een EP uit (Awayland) met vier prachtige Ludovico Einaudi-achtige songs.

Nieuwe muziek

Liefhebbers van warme, prachtige vocals (denk aan Guy Garvey of St. Solaire) opgelet. We denken dat EverBear zeker in de smaak gaat vallen. Liedje End of the Line is het eerste wapenfeit van Oostenrijker Matias Baadsgaard. Een liedje over vrij zijn, verandering en information overload. Kortom, je kunt verdrinken in de thema’s en de prachtige stem! Wij wel in ieder geval.

Nieuwe muziek

Cole Scheifele komt uit Colorado en stuurde ons met Company Clothes een heerlijk laid-back liedje, in de stijl van Elbow, St. Solaire en Lefi Vollebekk. Een song over het gevangen zitten in het werkzame leven, een 9 tot 5 die je eigenlijk helemaal niet wilt hebben.

Het liedje komt te staan op The Hideaways, de plaat die over een paar maanden zal verschijnen. Wij kunnen niet wachten!

 

Nieuwe muziek

Ruim vier jaar geleden stonden de Rotterdammers van St. Solaire al op Gobsmag, met hun prachtige debuutsingle Morning Sun. Er is een boel gebeurd in de tussentijd (Grote Prijs van Rotterdam gewonnen, shows in TivoliVredenburg, Doornroosje en Paradiso, optredens op festivals als Where The Wild Things Are en Motel Mozaïque), maar een debuutalbum bleef nog altijd uit.

Op dat vlak hebben we vandaag goed nieuws: dit jaar zal dat langverwachte debuutalbum dan eindelijke verschijnen. Afgaande op gloednieuwe single Where Do We Go From Here weten we wat we kunnen verwachten: intieme songs, gewikkeld in een warme deken van alternatieve rock en bruisende indie pop. Op hun Facebookpagina legt de band uit waar het liedje over gaat:

Over situaties
waar je geen grip op krijgt
waarin je je teveel laat leiden door angst
waardoor je geen uitweg meer ziet en stagneert.
Over situaties
die daadkracht vereisen
waarin je altijd open moet blijven staan voor verandering
Over situaties
Die uiteindelijk goed komen.

Voor fans van bands als (de vroege) Coldplay en Elbow niet te missen.

 

 

Nieuwe muziek

St. Terrible, dat klinkt niet bemoedigend. En eerlijk is eerlijk, mini-epos An Endless Fiction  is ook geen luchtig liefdesliedje. Maar wel enorm lekker. Die opbouw, die emotie. We raden liefhebbers van Elbow, Brother & Bones en Kaleo aan zeker even een paar minuten vrij te maken. Nou ja, even. het liedje duurt zo’n 11 minuten en is in Spotify zelfs onderverdeeld in vier delen: FEAR, GONE, HARM en TEETH. Maar de verhalende video (en de prachtige muziek!) slepen je er vast doorheen.

“An Endless Fiction is a short music film. The film is a dark, psychedelic journey that shows the often unseen experiences of those struggling with mental health and trauma, all the while using its imagery and music to walk the line between terror and beauty.”

Nieuwe muziek

En dan specifiek voor liedje It’s That Time Again. Met name voor liefhebbers van de relaxte sound van Elbow, St. Solaire, S. Carey, Leff Vollebekk of Matt Corby. Jesper is overigens eind 20 en komt uit Oslo en heeft er al een half muzikantenleven opzitten in andere bands als gitarist. Maar nu is het dus tijd om op de voorgrond te treden en met liedje It’s That Time Again is onze interesse zeker gewekt!

Nieuwe muziek

Vandaag schrijven we graag over Wayne Graham. Nee, geen man. Ook geen vrouw trouwens. Maar een band uit Kentucky, opgericht door de broers Kenny en Hayden Miles en vernoemd naar hun grootvaders. Ze groeiden op in de uitgestrekte landschappen in Central Appalachia. En hoe cliche dat ook klinkt, dat is zeker te horen, bijvoorbeeld op liedje What For? We moesten denken aan een mix tussen Elbow en Wilco. Lekker laid-back dus. Prima voor deze tijd van het jaar!

Nieuwe muziek

Hugo M. Hardy staat aan het begin van zijn carrière. Met slechts 2 singles uit op dit moment. Maar afgaande op deze twee liedjes kan het haast niet anders of dat gaat een prachtige loopbaan worden. Vandaag lichten we liedje Trainspotting eruit. Melancholisch, een beetje zoals Elbow’s Guy Garvey en onze eigen St. Solaire. Maar bovenal prachtig.

“Trainspotting is a song about the nostalgic feeling of watching the people around me growing up, and feeling like the glory days are behind us. It’s quite self-reflective, and also hints towards me questioning whether I’ve made the right decisions, or whether I could be doing things better. I think it’s a feeling that lots of mid-20 people seem to be going through at the moment.” 

Play in Spotify

Nieuwe muziek