Tag: <span>Drive-By Truckers</span>

Na de eerste drie luisterbeurten van de heerlijk zompige en pompende track Brothers (die gitaarsolo!) lichte verbazing bij ondergetekende: deze southern rock van Copperhead County komt niet uit Amerika, maar gewoon uit Nederland. Het is de titeltrack van hun eind 2020 verschenen debuutalbum en een liedje om -inkomend cliché- het gaspedaal stevig bij in te trappen.

We horen genoeg referenties om enthousiast over te worden: Lynyrd Skynyrd, The Black Crowes, Drive-By Truckers, Blackberry Smoke en zelfs een beetje The Hold Steady. Copperhead Country heeft dan ook alle goede ingrediënten in huis: de warme stem met randje van Corvin Silvester, het scheurende gitaarspel van Robert van Voorden, de strakke ritmesectie met Alex Stolwijk (drums) en Marja Boender (bas), de aanzwellende orgelpartijen van Jordy Duitscher en to top it off, vrouwelijke achtergrondvocalen voor een nog dikkere mix.

Nieuwe muziek

Oke, oke, een evergreen is het nog niet, maar Evergreen van Michigan Rattlers zit al wel een tijdje in ons hoofd. Straks wellicht ook in dat van jullie. Die kans wordt wat groter als je fan bent van mannen/bands als Jason Isbell en Dawes. Michigan Rattlers ligt namelijk in dat straatje, als je het ons vraagt.

Oh, en volgende week verschijnt de complete plaat (Evergreen). Dan volgt er een uitgebreide tour in USA, want daar zijn ze kind aan huis op festivals als Bonnaroo en Americanafest. Hopelijk staat Europa daarna op de rit?

Nieuwe muziek

Laten we het nieuwe jaar beginnen met een heerlijke band uit Huntington, West Virginia, een klein dorpje in Amerika. Met American Ficton kwam het vijftal in 2015 met bijzonder fijne plaat op de proppen. Mooiste liedje? Dat moet Ides Of July zijn. Of toch de titeltrack? Tornado Rider?

“Pure-blooded American rock and roll” – met die woorden werd Ona in de zomer van 2015 uitgelicht op de website Popmatters. Rake woorden voor prima single Rocks In The Basement, maar het dekt niet de lading voor de totale plaat American Fiction. Dat is namelijk een prachtig werkje dat vol gas scheurt langs Americana en country met een af-en-toe een tussenstop bij powerpop.

En dan hebben we het nog niets eens gehad over het fijne stemgeluid van Bradley Jenkins en de heerlijk verhalende teksten. Of zoals onze collega’s van No Depression treffend omschrijven: “There’s a lot of heart in American Fiction — even when it’s buried under layers of that most American sentiment: bitter irony.”


Nieuwe muziek

Futurebirds is een prachtband uit Athens. Nee, niet uit Griekenland, maar uit Athens, Georgia. U weet wel, die vruchtbare grond die ons eerder REM, B-52’s en Drive-By Truckers gaf. Futurebirds trapte haar carriere af met een aantal EP’tjes, om daar in 2013 het fantastische album Baba Yaga aan toe te voegen (met kneiters als American Cowboy en Heavy Weights). Op 25 september verschijnt met Hotel Parties de opvolger. Afgaande op de titeltrack is de band nog steeds een absolute aanrader voor liefhebbers van Band of Horses.

In Nederland heeft de band overigens nog niet echt voet aan de grond gekregen. Hoe anders is dat in Amerika. Daar rijgen ze positieve review (Stereogum, Pitchfork, Paste) aan SXSW-optreden. En dan doe je mee. Dus mochten er boekers of promotors meelezen: sla uw slag!

Nieuwe muziek

In 2013 raakten we helemaal verslingerd aan Jason Isbell (ex Drive-By-Truckers), met het album Southeastern. De betere (understatement) americana/folk waar we al menig maal naar verwezen (zoals bij Jonah Tolchin en Adam Faucett). 2015 wordt het jaar van een hopelijk waardigere opvolger van dit prachtalbum. Something More Than Free verschijnt 17 juli aanstaande.

Wat we volgens zijn website mogen verwachten is niet mals: “Expanding the boundaries of Isbell country, that territory of the heart and mind where people strive against their imperfections, and simultaneously against their circumstances, in a landscape that’s often unfriendly to their hopes.”

Mooie woorden, maar wat nog beter werkt is een een eerste voorproefje. En die is er: 24 frames. Een liedje dat veel goeds belooft, heel veel goeds.

En dan nog meer verplichte Jason Isbell kost: het werkelijke prachtige Cover Me Up, Elephant en Different Days.


Nieuwe muziek