“a twangy classic rock vibe with a big bridge and a ripping guitar solo”. Dat is hoe The Roseline liedje Joy introduceert. En inderdaad! Liefhebbers van Delta Spirit, Dawes, Mike & The Moonpies zitten hier goed, lijkt ons.
Tag: <span>Dawes</span>
De mannen van Courtesy Tier noemen zichzelf een electric blues rock band based in NYC. Maar he, liedje When I’m Down heeft best wat weg van een band als Dawes. Americana van grote klasse dus. Je vind de track op deze week gelanceerd EP’tje Ithaca. Dikke aanrader, wat ons betreft.
Paul McCartney had het in ‘Martha My Dear’ (White Album, 1968) niet over een ex-liefje, maar gewoon over een hond. Nog iets specifieker: over een Bobtail. Het nog altijd onvolprezen Dawes, uit Los Angeles, heeft met het prachtige I Will Run onlangs een liedje uitgebracht over honden in het algemeen. Het werd opgenomen tijdens de sessies voor hun meest recente plaat Passwords (geproduceerd door Jonathan Wilson – check ook zijn geweldige nieuwe plaat Dixie Blur), maar haalde het uiteindelijk niet. Want, zo schrijft de band, het “didn’t seem to fit that batch of songs at the time”. Maar waarom dan toch nu los uitbrengen? “It feels like it deserves a life of its own. A silly song about the irony of how much we depend on our pet’s love considering that a lot of them would bolt if just given the chance.” En omdat de opbrengst van de single naar North Shore Animal League en het MusiCares Coronavirus Relief Fund gaat. De videoclip werd treffend uitgelegd door toetsenist Lee Pardini: “Dogs running in slow motion are one of life’s greatest gifts.”
Fans van Dawes, REM en Jeff Beadle (o.a.) opgelet: maak kennis met Stephen Babcock. Liedje Fight I Need is uitermate relaxed. Heerlijke stem. Prima gitaartje. Lekkere drums. Stephen komt overigens ook Carolina, en heeft een voorliefde voor Americana. En dat hoor je!
Over nieuwe singles en/of een album rept Stephen overigens met geen woord, behalve dan ‘dat ze eraan komen’. Opletten dan maar.
Oke, oke, een evergreen is het nog niet, maar Evergreen van Michigan Rattlers zit al wel een tijdje in ons hoofd. Straks wellicht ook in dat van jullie. Die kans wordt wat groter als je fan bent van mannen/bands als Jason Isbell en Dawes. Michigan Rattlers ligt namelijk in dat straatje, als je het ons vraagt.
Oh, en volgende week verschijnt de complete plaat (Evergreen). Dan volgt er een uitgebreide tour in USA, want daar zijn ze kind aan huis op festivals als Bonnaroo en Americanafest. Hopelijk staat Europa daarna op de rit?
Het is altijd fijn om geprezen te worden. En dat is Michael McDermott niet vreemd. Niemand minder dan Stephen King is groot fan en riep ooit:
“Michael McDermott’s music, like Springsteen’s and Van Morrison’s, helped me to find a part of myself that wasn’t lost, as I had feared, but only misplaced. That’s why we love the ones who are really good at it, I think: because they give us back ourselves, all dusted and shined up, and they do it with a smile… Michael McDermott is one of the best songwriters in the world and possibly the greatest undiscovered rock n roll talent of the last 20 years.”
Probeer dan nog maar eens op beide benen te blijven staan. Dat lukte (al leeft hij een turbulent leven, als we het internet mogen geloven). Anyway, na het prachtige Willow Springs (2016) is hij nu terug met Out From Under. Liedjes recht uit het hart en perfect voor liefhebbers van bands als Dawes, Delta Spirit en Deer Tick. Luister maar eens naar de titeltrack:
Elliott Brood is zo’n band die stiekem alweer eventjes meedraait. In Nederland hebben ze echter nooit helemaal de waardering gekregen (lees: grote en volle zalen) die ze wat ons betreft verdienen. Laat je overigens niet misleiden door de naam. Elliott Brood is een trio, afkomstig uit Canada, en geen solo-project. Vier platen hebben ze alweer uit, vol met Americana in de stijl van Deer Tick, Wilco en Dawes. Op nieuwste single, ‘Til the Sun Comes Up Again klinken ze iets meer honkytonk, maar hey, het is bijna zomer.
Die track komt overigens op Ghost Gardens, vanaf 15 september uit op Paper Bag Records (o.a. Moonface). De roots/americana liefhebber heeft weer iets om naar uit te kijken.
Deer Tick is zo’n band die je vanaf het eerste moment grijpt. Ons althans wel. Absoluut hoogtepunt uit het oeuvre is wat ons betreft de plaat Black Dirt Sessions. Daarop staan tranentrekkers als Christ Jesus en Goodbye, Dear Friend. Oké, niet alles is zo zwaar als deze twee tracks. Op meest recente album, Negativity, staan ook wat meer dansbare nummers.
Meest recente nummer, Sea of Clouds is er ook weer zo eentje. Maar nog steeds de rauwe stem van John J. McCauley centraal. Het wachten is op de nieuwe plaat. Dat duurt nog wel even, maar dan krijg je ook wat. Op 15 september verschijnen namelijk twee nieuwe albums op het fijne label Partisan Records. Wat je dan krijgt?
“On September 15, we will be releasing 2 new albums on Partisan Records. These records are called Deer Tick Vol. 1 and Deer Tick Vol. 2. Vol. 1 is an acoustic record, Vol. 2 is a rock record. This is not a double album. These are two separate records being released on the same day.”
