Bijna een jaar geleden schreven we over liedje Walk van Pools. Destijds was dat hun eerste liedje. We zijn nu dus een jaar verder en met You & Us is er een debuutplaat. En vorige week verscheen er een Deluxe versie van deze plaat. Naast liedje Walk staat daar nog een track op die we graag met je delen: Molotov. Nog steeds die analoge vibe die ook Bror Gunnar Jansson, Daniel Norgren of van tijd tot tijd The Black Keys laten horen. Genre? Haunting Americana?
Tag: <span>Daniel Norgren</span>
Dat beloven we. Liedje Regrets is namelijk bluesy, rauw, minimalistisch. En dat het goed bewijst de beker Spellemannspris op zijn schoorsteenmanstel. Dat is de Noorse Grammy, hebben we ons laten vertellen. Doet een beetje denken aan Daniel Norgren of Songs of Boda.
Daniel Norgren: wij zijn al jaren fan. Hoe fijn is het dan ook, dat-ie alleen maar nog beter lijkt te worden? 19 april komt er met Wooh Dang een nieuwe plaat van de Zweed uit en na het eerste en experimentele (haast Talk Talk!) voorproefje in de vorm van The Flow, gaat-ie met het geweldige Let Love Run The Game weer de blueskant op, met een heerlijk laagje soul. Wat een baas.
Tip: 20 mei speelt Daniel Norgren in Paradiso, Amsterdam
Little Mersey is de debuut EP van Canadees Okay Mann. En bij de eerste tonen van liedje Mountains weet je het: dit is (deels) analoog opgenomen. Hip, zeker, maar ook te gek. Duidelijk beïnvloed door mensen als The Tallest Man on Earth en Daniel Norgren.
Om die Scandinavische sound neer te zetten zocht hij de samenwerking met een Noorse producer (Nils Borstrand) en reist hij binnenkort naar Oslo om zijn nieuwe plaat op te nemen. Hadden we trouwens al gezegd dat we gek zijn op pedal steel? Ook dat komt goed uit op dit fijne liedje.
Songs of Boda houden we al sinds begin 2015 in de gaten. Toen viel het te gekke liedje Yellow Fanatics op onze digitale deurmat en we schreven: “Zweedse Americana / blues met echo’s van Dire Straits, The War On Drugs en Daniel Norgren.”En na dat Loophole EP’tje, waar dit nummer opstond, bleef het even stil. Tot nu, that is. Een nieuwe plaat (IAGO) is namelijk onderweg en Hardball is de eerste single. Nog steeds die lekkere laid-back sound van Daniel Skoglund.
Overigens is die vergelijking met Daniel Norgren niet helemaal toevallig. Ze delen hetzelfde land, maar Songs of Boda is ook gitarist in de band van Norgren. Ja, dan heb je fijne muzikanten om je heen.
Man man man, hadden we al eens gezegd dat Alabursy van Daniel Norgren een van onze favoriete platen van 2015 is? Vast wel. Prachtliedje Why May I Not Go Out And Climb The Trees kreeg van ons een tijdje terug zelfs een 8.5. “Daniel Norgren is terug,” schreven we toen. En deze Zweed is ‘on a role’. In oktober verschijnt er namelijk alweer een nieuwe plaat: The Green Stone. En je begrijpt dat we daar zin in hebben.
Een paar dagen geleden ging met I Waited For You het eerste liedje van deze plaat in première bij onze collega’s van The Line of Best Fit. Wederom een parel van een track. Afgaande op deze single lijkt Norgren door te gaan waar hij op Alabursy ophield: klinken als Simon & Garfunkel op bezoek in de boshut van The Deep Dark Woods.
Wat we overigens ook tof vinden is dat Daniel Norgren op uitgebreide Scandinavische tournee gaat. Wat ons dat interesseert? Op zich natuurlijk niet heel veel, maar hij neemt andere Gobsmag-favo Songs of Boda mee als support. Dus mocht je toevallig in de buurt zijn: ga dat zien/horen!
Ruim twee weekjes is-ie uit, het nieuwe album van held Daniel Norgren. Alabursy is zijn vijfde volledige studio-album en wat ons betreft kan deze weleens uitgroeien tot ons lievelingsalbum van de Zweed.
Daniel Norgren laat zich overigens lastig in een hokje plaatsen. Blues, gospel, folk en country passeren op een gemiddeld album allemaal de revue. Af en toe laat Norgren zich ook verleiden tot muzikale experimentjes, zoals te horen op tracks als Go Play With Him en Driving Ghost Out Of Black Buck With A Weld (afkomstig van zijn vorige plaat, Buck). Een paar minuten lang vol met vage geluiden waar we geen instrument in kunnen herkennen. Dat wisselt hij dan weer af met het betere gitaarwerk in Whatever Turns You On.
Op zijn nieuwste langspeler doet Norgren het wat rustiger aan. Begrijp ons niet verkeerd, dat zegt niets, maar dan ook niets, over de kwaliteit. Alabursy is namelijk een waar meesterwerk, als je het ons vraagt. Sfeervolle folk die ons doet denken aan The Deep Dark Woods en Fleet Foxes. Zelf zegt hij: Alabursy is a black and white journey through an almost archaic landscape marked by death and loneliness.”
Absoluut prijsnummer van de plaat is wat ons betreft Like There Was A Door. Maar omdat deze alweer een paar maandjes op Youtube staat verrassen we je vandaag met de nieuwste “video”, die van Why May I Not Go Out And Climb The Trees? Simon & Garfunkel, anyone?
Komende week heb je trouwens de kans om de beste man live te aanschouwen. En dat raden we je van harte aan, want de live-reputatie van de man is er eentje. Zien is geloven: Though it Aches.
04-05: Hedon, Zwolle
09-05: Tolhuistuin, Amsterdam
10-05: Doornroosje, Nijmegen
11-05: Vera, Groningen
19-06: Best Kept Secret, Hilvarenbeek
Achter de naam Songs Of Boda gaat de Zweedse singer/songwriter Daniel Skoglund schuil. Na diverse projectjes en bandjes in het thuisland, verscheen begin vorige maand zijn eerste werk als solo artiest in de vorm van het EP’tje Loophole.
Een meer dan prima eerste worp, dit schijfje met zes liedjes. Single Yellow Fanatics ontroert in al haar subtiliteit, That Foggy Notion rolt als een The War On Drugs liedje en prijsnummer Where My Hands Might Go (“They told me I could play guitar / they told me I could go far”) klinkt als Dire Straits relaxend in een bluescafe. In Zweden halen ze referentiemateriaal in de vorm van Band Of Horses en Fleet Foxes er nog bij, en weet je, waarom ook niet.
Prachtplaatje. Wie haalt de beste man naar Nederland?