Tag: <span>Courtney Barnett</span>

Onder het kopje info op haar Facebook staat: “Romantic Post-punk. Making sad music sound happy since 1988.” Nieuw liedje ‘Driving Around‘ maakt ons zeker blij.

We hebben het over Kelsey Kerrigan, een singer-songwriter en producer uit Amerika. Anti-folk wordt haar stijl ook wel genoemd “op de blogs” en haar promotor dropt zelfs sarcastic indie rock. En waarom ook niet. Waar Driving Around dan over gaat? Kelsey vertelt:

This a song I wrote about existential nothingness and if you feel the same, let’s talk about it. Cuz then we won’t feel alone? Just kidding. We’re always gonna feel alone. But maybe you won’t feel AS alone while this song plays.

Akkoord.

Nieuwe muziek

Kane Strang komt uit Nieuw-Zeeland en debuteerde in 2016 met prima plaat Blue Cheese. Zo prima, dat de volgend maand verschijnende opvolger (Two Hearts and No Brain) bij het Amerikaanse kwaliteitslabel Dead Oceans verschijnt.

Op die nieuwe plaat vind je het My Smile Is Extinct, een liedje om grijs te draaien. Althans, dat hebben wij gedaan. Het liedje is catchy en lekker uptempo. Maar het is vooral de tekst die ons elke keer doet grijnzen. Neem bijvoorbeeld het refrein, dat zo heerlijk vol zelfmedelijden zit dat het van The Smiths had kunnen zijn:

I said kill me now, I want to die
I heard there’s a chance at an afterlife
I might not get let in
But at least I won’t be living

En daarbij fijne zinnetjes als “Then she reached across and grabbed my hand/ I don’t like when they do that, it’s always part of the plan”. Ja, dan heb je ons hoor.


Nieuwe muziek

Laten we weer eens ons vizier richten op Australiê en ditmaal inzoomen op rising star Julia Jacklin. 7 oktober komt haar debuutalbum Don’t Let The Kids Win uit en afgaande op de liedjes die reeds online staan, gaat dat – in vaktermen – een kneiter van een knoeperd worden. Nieuwste voorproefje Coming Of Age zit deze dagen op Gobsmag HQ vast in de repeatmodus.

Als je wat tijd over hebt, moet je even de bio lezen op haar website. Die is fijn geschreven (net als haar songteksten) met aansprekende anekdotes. Zo was het Britney Spears die er voor zorgde dat de 10 jarige Julia zangles nam:

By the time Britney was 12 she’d achieved a lot. I remember thinking, ‘Shit, what have I done with my life? I haven’t achieved anything.’ So I was like, ‘Mum, as soon as we get home from this holiday I need to go to singing lessons.

Veertien jaar later is Julia dus geen popprinsesje geworden, maar is ze een nieuwe indie darling. Debuutplaat Don’t Let The Kids Win leek een “heartbreak record” te gaan worden, maar dat pakte uiteindelijk toch anders uit. Ze vertelt:

In hindsight I see it’s about hitting 24 and thinking, ‘What the fuck am I doing?’ I was feeling very nostalgic for my youth. When I was growing up I was so ambitious: I’m going to be this amazing social worker, save the world, a great musician, fit, an amazing writer. Then you get to mid-20s and you realise you have to focus on one thing. Even if it doesn’t pay-off, or you feel embarrassed at family occasions because you’re the poor musician still, that’s the decision I made.

En dan snap je ook meteen waar topliedje Coming Of Age vandaan komt. Goeie zin ook: “I didn’t see it coming, my coming of age.”


Nieuwe muziek

Zelf omschrijft de band Houndstooth hun sound als “electric folk songs that talk about everyday sweetness and desolation” en daar valt zeker wat voor te zeggen. Titeltrack van hun eind maart verschijnende nieuwe plaat No News From Home draait in ieder geval overuren op onze stereotoren.

Laten we even een voorstelrondje doen: Houndstooth is een band uit Portland geformeerd rondom singer/songwriter Katie Bernstein, die naast haar scherpe pen ook met haar eigenzinnige stem een heel sterke troef in handen heeft. In 2013 verscheen fijn debuut Ride Out The Dark (“a collection of songs that speak to the light at the end of that dark forest tunnel”), daarna volgden vele optredens door het land en was een liedje met de strekking ‘No News From Home’ snel geschreven.

Maar niet alleen Amerika is fan, Engeland was er ook als de kippen bij. Zo werd het debuutalbum in 2013 door het Britse Q Magazine opgenomen in hun lijst met 50 beste albums van dat jaar en recentelijk gaf een redacteur van Uncut Magazine de aankomende nieuwe plaat een bijzonder mooie plek in zijn lijst met 26 albums van 2015 waar hij het meest naar uitkijkt.

Allemaal heel tof, maar daar is één belangrijke vraag nog niet mee beantwoord: wie haalt ze naar Nederland?


Nieuwe muziek