De Australische singer/songwriter Hein Cooper stond in 2013 te spelen in een klein cafeetje in Sydney waar toevallig de manager van het Canadese Half Moon Run aan de bar stond te drinken. De beste man was onder de indruk en nodigde Hein meteen uit om liedjes te gaan schrijven in Montreal. Zoals dat gaat. Lang verhaal iets minder lang: die liedje klonken veelbelovend, Hein zette een krabbel onder een contact bij het Canadese label waar ook Half Moon Run bij zit (Indica Records) en vloog weer terug naar Australië om aldaar verder te werken aan zijn werk en het verder uitpluizen van de gewenste sound.
In 2014 vloog Hein weer naar Montreal met in z’n handbagage een pak nieuwe liedjes. Daar liep hij een studio in en werd een begin gemaakt met z’n titelloze debuut EP’jte. Aan de andere kant van het glas zat producer Marcus Paquin achter de knoppen, die al eerder schoof voor niet misselijke bands als Arcade Fire, The National en Local Natives.
Dat EP’tje ligt er nu en bevat met opener The Art Of Escape een waar prijsnummer. Een belangrijk liedje ook, vertelt Hein:
I had been demo-ing the track in lot’s of different ways, with different lyrics and structures, before I finalised the message and theme of the song. This theme has been something very deeply set in my personal life. I have always needed to have change and transition and escapism has become a big part of it. So ‘The art of Escape’ became my mantra for this. It is a call to all of the wonderful displaced beings I have found in my life and more broadly, everyone who feels alone in their own idealistic dreaming.
Maar ook liedje The Real mag er zijn. Net zoals in de laatste minuut van The Art Of Escape laat Hein hierop horen dat hij niet te vangen is in het folk-hokje. We moeten zelfs een klein beetje denken aan Radiohead, al blijft dat altijd gevaarlijk om te zeggen.
Onder de indruk, dat zijn we.
