Tag: <span>Band Of Horses</span>

Uit Brooklyn komt het heerlijke geluid van Caveman. Na het bescheiden succes van het titelloze debuut uit 2013 gaat de band in juni een grotere klap maken met opvolger Otero War. Bewijsmateriaal vinden we in de eerder vrijgegeven tracks Never Going Back, Human (allen in Spotify) en vooral in huidige single 80’s West.

Over de 80’s gesproken: in het bio’tje van de band worden de namen van Tears for Fears en The Human genoemd als hoorbare invloeden voor het gedeelte in hun sound dat ze omschrijven als “the soaring emotional drama”. Daarbij droppen ze ook Wilco en Springsteen, wat ons natuurlijk dan ook al snel een hedendaagse naam als referentie doet droppen: The War On Drugs. En hey, hore we ook een beetje Band of Horses?

Hoe dan ook, Caveman is lekker bezig. Nog snel even een gratis tip: kijk deze akoestische uitvoering van 80 West – zie je dat het ook werkt zonder die laag synthesizers en wordt het goed duidelijk dat deze gasten wel weten hoe je een liedje schrijft.


Nieuwe muziek

Vandaag vragen we je aandacht voor The Pollies. Een band uit het zuiden van Amerika, Alabama om precies te zijn. Vers van de pers is hun album Not Here en dat album staat vol met tracks die Band of Horses en Wilco ook gemaakt hadden kunnen hebben. Het mooiste nummer van de plaat vinden we She. Een andere eervolle vermelding gaat uit naar Paperback Books.

Over de titel van het album zegt de band: The title of the album comes from the way Burgess felt when he wrote most of the album, like he was watching his life unfold from afar.  “I was almost living parallel to myself,” he explains.  “I watched myself react to what some people probably view as ‘normal life occurrences,’ but for me, someone who’s never been through these kinds of things, it was very difficult.”

Zullen we afsluiten met wat wetenswaardigheden? De band deelt de toetsenist met prachtband Alabama Shakes. De plaat verschijnt op het mooie label Thirty Tigers en op dat label zijn The Pollies in goed gezelschap (Jason Isbell, St. Paul & the Broken Bones en Sturgill Simpson). Kortom, houd deze band in de gaten.


Nieuwe muziek

Futurebirds is een prachtband uit Athens. Nee, niet uit Griekenland, maar uit Athens, Georgia. U weet wel, die vruchtbare grond die ons eerder REM, B-52’s en Drive-By Truckers gaf. Futurebirds trapte haar carriere af met een aantal EP’tjes, om daar in 2013 het fantastische album Baba Yaga aan toe te voegen (met kneiters als American Cowboy en Heavy Weights). Op 25 september verschijnt met Hotel Parties de opvolger. Afgaande op de titeltrack is de band nog steeds een absolute aanrader voor liefhebbers van Band of Horses.

In Nederland heeft de band overigens nog niet echt voet aan de grond gekregen. Hoe anders is dat in Amerika. Daar rijgen ze positieve review (Stereogum, Pitchfork, Paste) aan SXSW-optreden. En dan doe je mee. Dus mochten er boekers of promotors meelezen: sla uw slag!

Nieuwe muziek

Liverpool is een goede plaats om vandaan te komen als band. Hooton Tennis Club staat wat dat betreft dan al met 1-0 voor. Als je dan ook nog met een fijne kneiter als ‘Jasper‘ komt, draait ons scorebord overuren.

Het is hun debuutsingle, geproduceerd door Bill Ryder Jones van The Coral, die de tennisjongens voor de opnames meenam naar het huis van zijn moeder. En waarom ook niet. Een platencontract is inmiddels getekend bij het prima label Heavenly (oa Mark Lanegan, Temples, The Head And The Heart…) waarmee we kunnen spreken van een veelbelovende start voor Hooton Tennis Club.

Om af te ronden een mooie quote van Alexis Petridis, muziekjournalist van de Guardian: “What sounds like a lyrical eulogy to a late friend set to lovely, languid, vaguely Teenage Fanclubbish music.”

We hadden het niet beter kunnen zeggen, dus we proberen het niet eens. Maestro, muziek:


Nieuwe muziek