Fade stuurde ons liedje Sunset Blvd. En op de een of andere manier werden we meteen gegrepen. Die iets schurende vocals (beetje Tallest Man, Asaf Avidan, maar dan toch anders). Spannend! Hoe hij heet, waar hij vandaan komt en wat hij naast muziekmaken doet, dat weten we eigenlijk niet. We weten alleen dat er een 4-tracks-tellend EP’tje aan zit te komen. En afgaande op Sunset Blvd, houden we dat zeker in de gaten!
Tag: <span>Asaf Avidan</span>
Zoals zo vaak ontstaan er vaak mooie dingen in slaapkamers. Ja, baby’s. Maar ongeveer net zo vaak (is onze schatting): fijne tracks! Zo ook Make You Alright van de Ier Somebody’s Child. Ruim 1,5 jaar geleden was het alweer dat hij de eerste noten opnam in zijn slaapkamer in Dublin. En nu is daar dus een eindproduct, gemixt en gemasterd. En we vinden hem enorm fijn, vandaar dat we de kleine moeite nemen de track met jullie te delen. Hoe het klinkt? Dat moet je natuurlijk helemaal zelf beoordelen, maar verwacht wat randjes Lumineers, wat Asaf Avidan en wat Edward Sharpe. Als je goed luistert, dan.
Het is inmiddels al weer meer dan een jaar geleden dat we het liedje St. Peters van Champs een heel dikke 8.2 gaven. We schreven toen over hun debuutplaat Down Like Gold. Sindsdien zijn we vier keer naar de “Free Record Shop” geweest om een nieuw cd’tje te kopen omdat we de oude versleten hadden. Wat een prachtplaat!
Met veel vreugd kunnen we je dan ook melden dat het met hun nieuwe plaat VAMALA waarschijnlijk dezelfde kant op gaat. Jawel, VAMALA met hoofdletters (“I like letters the same height,” aldus Michael Champion). Het klinkt nog altijd overwegend als pre-disco Bee Gees met Simon & Garfunkel al hartenpijn galmend in de kerk (liedje Desire), maar we horen nu ook uitstapjes naar Asaf Avidan (Sophia), Coldplay (Blood) en wat meer elektronica (Vamala).
Liedjes De Balfron Tower en 3,000 miles winnen de schoonheidsprijs. Met afstand (no pun intended). Op het scorebord belandt echter toch de nieuwe single Vamala. Gewoon omdat het toch net iets meer ‘rockt’. Maar je snapt het, we kunnen je de hele plaat warm aanbevelen.
Degene met een goed geheugen zullen zich de naam Christopher Paul Stelling nog herinneren. De mensen met een te gekke muzieksmaak natuurlijk ook. Op 16 januari van het jaar 2014 schreven we over New Yorkse folkie, single Brick X Brick scoorde destijds een 8.2.
Wat we toen schreven: “Dat is dus Christopher Paul Stelling, all the way from Brooklyn, NYC en singer-songwriter in haar puurste vorm. Zijn meest recente album False Cities staat vol met energieke protestsongs die worden gebracht met de overtuiging van een priester die een kerk vol heidenen wil bekeren. Gobsmag is niet alleen onder de indruk van de passie die ervan afstraalt, ook het gitaarspel van Stelling kan op onze goedkeuring rekenen. Luister maar eens naar het intense Every Last Extremist, in sessie voor Last.fm.”
Het afgelopen jaar heeft Stelling niet stilgezeten. Bijna non-stop on tour en overal waar hij komt laat hij mensen in verbazing en blijdschap achter. Een collega van The Daily Beast beschreef het treffend: “I’ve run into Stelling playing at music festivals—even when he wasn’t officially on the lineup.”
Het was diezelfde Daily Beast die vorige week de eerste single van Stelling’s nieuwe album in premiere mocht laten gaan. Warm Enemy is een track zoals we die van hem kennen. Vingervlug gitaarspel en een stem die het midden houdt tussen Dylan en Asaf Avidan. Wat de rest van het album, Labor Against Waste, gaat brengen weten we nog niet. Maar dat het van grote kwaliteit gaat zijn mag je van ons aannemen. Niet in de laatste plaats omdat het luisteren van de plaat het roemruchte ANTI Records (Tom Waits, Glen Hansard e.v.a.) ervan overtuigde de plaat wereldwijd uit te brengen.
Tot slot: in juni maakt Christopher Paul Stelling de grote oversteek en staat hij o.a. in Paradiso Noord (samen met Joe Pug). Ons advies: gaan!
