Tag: <span>Animal Collective</span>

Eind augustus komt dan EINDELIJK het debuutalbum van het Brusselse Robbing Millions uit. Na eerder al ‘8 Is The Figure That I Like The Most‘ te hebben gedropt als voorproefje, is het nu de beurt aan het eveneens meer dan prima zijnde Dreams Like Photographs.

Voor het debuutalbum ging de vijfkoppige band een samenwerking aan met Nicolas Vernhes, die eerder facturen stuurde naar niet misselijke acts als Deerhunter, Dirty Projectors en Animal Collective. Robbing Millions volgt de veel geprezen (en zeker het uitchecken waard) EP’tjes Ages and Sun en Lonely Carnivore op.

Dreams Like Photographs is hun meest psychedelische single tot nu toe. Het begint met enkele gitaren die een hoger sfeertje inzetten waarna de dromerige stem van Lucien Fairpoint erbij komt. Naast dit alles heeft het nummer een eighties invloed met enkele funkgerichte gitaren en een diepe bas. Mocht je Fairpoint willen vragen waar het liedje over gaat, dan antwoordt-ie dit:

Een aantal robots die op een verjaardagspartijtje proberen te dansen als mensen. Ze denken aan de goede oude tijd, terwijl ze aan het nadenken zijn over wat hun nieuwe dromen zouden kunnen betekenen. Ik probeerde zoveel mogelijk woorden te gebruiken die in de buurt komen van deze ‘futuristische, nostalgische, middeleeuwse vibe’

Kijk, dan zaten we hier op Gobsmag HQ aardig in de buurt met onze omschrijving ‘zeg, proper liedje dit’.

Luisteren.

Nieuwe muziek

Ondergetekende kreeg via Twitter de tip om eens naar Findlay Brown te luisteren. Afijn, ben niet de beroerdste dus gauw even liedje Ride Into The Sun aangezet. Na 8 secondes was het al duidelijk: ja, dit is prachtig.

Met album Slow Light (2015) door de speakers, meteen maar wat informatie over Findlay Brown opgezocht. Blijkt dus dat hij niet uit New York (of de wijk Brooklyn) komt, maar uit de originele York, in Engeland. De man heeft in 2007 al een debuutalbum uitgebracht, Separated By the Sea, gevolgd door Love Will Find You in 2009. Bij laatstgenoemde zat ex-Suede gitarist Bernard Butler achter de knoppen. Niet de minste, als producer werkte Butler al voor bekende (indie-)namen als The Cribs, Black Kids, Frankie & The Heartstrings, Teleman, The Veils en natuurlijk Duffy.

Wat is nog meer noemenswaardig? In 2010 maakte Finlay bij David Letterman his national television debut (met orkest) en speelde hij op grote festivals als Glastonbury, Latitude, Reading en SXSW.

Samengevat: Findlay Brown is al een paar jaar veelbelovend als een malle. Hoogste tijd voor een doorbraak, of niet dan?


Nieuwe muziek

Het Amerikaanse Aloha brengt al sinds 1997 platen uit. Afgelopen vrijdag is de nieuwste verschenen, na een stilte van zes jaar: Little Windows Cut Right Through. Single en albumopener Signal Drift laat horen hoe goed dat nieuws is.

Wat kunnen we nog meer vertelllen? Wel, Aloha zit op Polyvinyl, het Amerikaanse kwaliteitslabel waar bijvoorbeeld bijvoorbeeld ook Of Montreal, Ladyhawke, Alvvays, Beach Slang én Jacco Gardner bij zitten. Ook noemenswaardig: Aloha was destijds getekend op basis van enkel een demo’tje. Meer duiding? Ze komen uit Ohio. Jaaaa, we zijn echte onderzoeksjournalisten!

Stereogum is ook fan en graag willen we aan het einde van dit stukje hun raken woorden over Signal Drift met jullie delen: “A contagious dance-rock pulse surges beneath Tony Cavallario’s Bono-reminiscent vocals, and there’s real beauty in the way the pitch-shifted melody squeals its way through the incessant shimmer.” Dat zijn veel woorden voor ‘heel fijn liedje’.


Nieuwe muziek

Terwijl we afgelopen weekend ons wekelijkse rondje langs ongeveer 9.763 muziekblogs maakten, kwamen we iets toepasselijks tegen. En dat toepasselijks is Kin Cayo. Waarom? Kin Cayo betekent letterlijk ‘family of small islands’. En met de zon op onze bol hadden we best zin in vakantie op een klein eiland in de TV TAS of nog beter, Curacao. Wat ook goed uitkomt is dat liedje Shot The Sun Down ons al een beetje in zomerse sferen bracht.

Kin Cayo in een paar woorden: zomers dus, wat bliepjes, samenzang. Een beetje Animal Collective. Wat we bij Stereo Embers Magazine lezen snijdt ook hout: “One of the most exciting bands around melodically adventurous and musically cunning.” En ook wat Popmatters zegt: “Both in rhythm and in melody they evoke an idyllic island environment, where one can put on the tunes with nothing to worry about other than keeping the piña coladas coming along.”

Kin Cayo is op dit moment trots eigenaar van drie tracks, allen te vinden in Spotify. Laat je echter niet misleiden door het catchy Shot The Sun Down. Liedjes Our Ship en Wrong Guy zijn iets minder happy, maar nog steeds uitermate aanstekelijk. Althans, dat vinden wij. Zelf zeggen ze daarover: “A lot of the songs are about a light at the end of the tunnel or, like, only in darkness can you see the light. It’s this kind of realness that things might be bad right now, but there’s hope; hope’s on the way, that there is a light.” Hoop doet leven!

Nieuwe muziek