Tag: <span>Andy Shauf</span>

Een prima single in onze mailbox: Bird’s Eye View van nieuwe roots/indie band Elephant. Het Rotterdamse kwartet noemt het ‘een bitterzoet nummer over ouder worden en het accepteren van gestrande dromen’. Op het prachtige liedje worden ze vergezeld door pedal steel gitarist Stefan Wolfs (Judy Blank, Next of Kin). Mellow popmuziek met een excentriek randje, voor liefhebbers van o.a. Wilco, Andy Shauf en Big Thief.

De vandaag uitgekomen videoclip is een samenwerking met Conform Cox, (Cox Janssens), een zeer talentvolle Rotterdamse designer/illustrator. Ze werd in 2019 benoemd tot één van de drie stadstekenaars van Rotterdam en exposeerde in de Kunsthal. Ze heeft het thema van de song op een eigenzinnige manier vormgegeven.

Bird’s Eye View is de tweede single van Elephant. Een paar maanden geleden verscheen al Midnight in Manhattan, dat drie weken in de Verrukkelijke 15 van NPO Radio 2 stond en internationaal werd opgepikt door o.a. Amazing Radio (US/UK). In maart 2021 zal een titelloos debuut EP’tje verschijnen, die werd opgenomen met producer Pablo van de Poel (DeWolff) in de Electrosaurus Southern Sound Studio. Duidelijk dus: Elephant is een band om goed in de gaten te houden.

Nieuwe muziek

Op de drempel van het nieuwe jaar een lijstje met de favoriete albums uit 2020 van ondergetekende. Albums die ik, om wat voor reden dan ook, vaak heb opgezet en nog altijd blijf opzetten. Ongetwijfeld niet de beste of belangrijkste, maar wat zou het. Gaan we dan (Spotify playlist helemaal onderaan de post).

Favoriete albums van 2020

En dat bedoelen we absoluut positief. Liedje I Don’t Care To Dance is namelijk prachtig, stemmig, melancholisch. Kortom, daar luister je naar. Intens. Leonard Cohen meets Nina Simone en Andy Shauf.

November wordt een spannende maand voor J.E. Sunde, dan verschijnt album 9 Songs About Love. Prima titel trouwens. En als we nog acht van dit soort liedjes mogen verwachten, dan zijn we zeker aan boord.

https://soundcloud.com/vietnam-label/jesunde-i-dont-care-to-dance

Play in Spotify

Nieuwe muziek

Alex Izenberg was niet altijd Alex Izenberg. De afgelopen vijf jaar was hij telkens iemand anders en schreef hij excentrieke muziekstukken onder diverse pseudoniemen. Harlequin is zijn debuutalbum; een soort afstudeeropdracht in afleiding. Rusteloos, koortsachtig en magisch.

Eerste single To Move On is retro, vol oude ritmes en fijn falsetto-getint. Blaasinstrument! Houden wij van. En wij houden ook van grillige liedjes over liefde en hartzeer. Wie niet? To Move On heeft het dus allemaal. Pijn op een bedje van opgewektheid. Zoals Girlfriend In A Coma, bijvoorbeeld. Knap hoor.

She started dancing to that fine fine music
It’s true love

Kijk naar een foto van hem; had hij niet een bijrol in 21 Jump Street? Moest hij niet nablijven op Shermer High School? Is het misschien een broertje van Prince? Kan allemaal. Want niemand weet echt iets over Alex Izenberg, behalve dat hij uit Los Angeles komt en 24 is. Zeggen ze. Is Alex Izenberg dan nu ook echt Alex Izenberg? Ook dat weten we niet. Maar van ons mag ‘ie zijn wie hij wil. Als we maar meer krijgen van dit.


Nieuwe muziek

Andy Shauf is een sympathieke Canadese songwriter, tenminste als we diverse blogs mogen geloven. Innemend en klaarblijkelijk niet bewust van het songwriting-talent dat hij bezit. Onze interesse was gewekt en we konden meteen beginnen met The Bearer of Bad News, het derde stukje materiaal dat de studio uit is komen rollen.

Onze eerste associatie is Elliott Smith. Top. Verder luisteren dus. Na een aantal luisterbeurten kunnen we je vertellen dat Andy Shauf inderdaad fijne, kleine liedjes maakt. Luister goed naar de teksten en je zult jezelf in vrijwel elke song herkennen.

Bijvoorbeeld in I’m Not Falling Asleep. Iedereen herkent wel zo’n nacht dat je maar niet in slaap kan komen, dat je blijft malen en naar het plafond staren:

When I close my eyes
I am not falling asleep
I am opening drawers
I am not sifting through paper
.”

Veel meer willen we er vandaag eigenlijk niet over kwijt. Tot morgen.

Nieuwe muziek