Tag: <span>ALT-J</span>

Bijna 2 jaar geleden schreven we voor het laatst over de Britse band Febueder, dus hoogste tijd voor een update. Want met Réseau is er heel mooie nieuwe single, waarop de band klinkt als een bijzondere mengeling van een (vroege) Yeasayer en Alt-J, met een vleugje Other Lives. Oftewel: dromerige zang, veel percussie, sfeervolle toeters, gepluk aan snaren en een raar-maar-lekkere liedjesstructuur. Tip: draai ‘m een paar keer achter elkaar, want het wordt met elke beurt mooier. Meer goed nieuws: 24 april verschijnt met Tomalin Has Etched In eindelijk een debuutalbum.

Nieuwe muziek

Matt Murphy, gitarist en zanger van The Wombats, is met Love Fame Tragedy een bijzonder aardig zijprojectje begonnen. Doet-ie niet alleen, want met leden van Pearl Jam (Matt Chamberlain), Alt-J (Gus Unger-Hamilton) en Pixies (Joey Santiago) zou je het een supergroepje kunnen noemen. Zelf spreekt-ie liever van “It’s somewhere between Gorillaz and a solo project”. En iets verderop in datzelfde interview met NME: “I just wanna have a new outlet where it’s snappy and quick and fast, not overthinking it.” 

In september verschijnt met I Don’t Want To Play The Victim, But I’m Really Good At It een EP’tje en eerste single My Cheating Heart (ft. zangeres / model Maddi Jean Waterhouse) gaat al als een malle met bijna 500.000 streams en ruim 650.000 views. Begrijpelijk, want catchy als 2007.

Nieuwe muziek

Alex Ebert kennen we vooral als de frontman van Edward Sharpe and The Magnetic Zeros, die vorig jaar met PersonA een prima plaat uitbrachten. Solo doet-ie ook al een tijdje leuke dingen, met albums in 2013 en 2016. ‘Broken Record’ is een gloednieuw liedje van een ongetwijfeld eens verschijnende langspeler.

Het liedje is een soort van uitbarsting, vertelt Ebert, die we ook wel kennen als een moderne hippie:

Once in a while enough heartache piles up and you get that tender electric. And that wide open space is that terribly alive shit. Terribly alive. And that’s that ocean I love best. That’s that adventure. That’s that void-blown, step-blind trust. This song ‘Broken Record’ is the first of a whole thing. Not an album. An adventure. I’m leaning out. I can’t speak for other people right now. Just myself.

Beetje artistiek gelul in de ruimte, maar hey, dat mag bij een goed liedje. Zo zijn wij dan ook wel weer.


Nieuwe muziek

Dat we gevoelig zijn voor sfeer heeft het Bitse DAUNT goed in de gaten. Bij het liedje Unbearable Light meldden ze namelijk: “Blissful tune, inspired by night driving. Imagine the orange streetlights drifting over you.”

Achter Daunt schuilt één man: Will Daunt. Op 28 april verschijnt debuut EP en als we zijn PR bureau mogen geloven staat deze vol met sfeervolle tracks, geïnspireerd op Glass Animals, Klangstof en Alt-J. Waar het liedje over gaat? Kom er maar in, Will:

It was clear that the song was really visual, taking cues from night-driving and classic Hollywood road movies. In short, our central character is driving away from an undefined event or relationship which has revealed some aspects of himself that he’d rather not have seen, as though an ‘unbearable light’ has been cast on him.

Nieuwe muziek

Uit Engeland komt het trio Febueder. Opgericht in 2010 en dit jaar zal een derde EP’tje verschijnen. Nieuwe single Chimes is bijzonder fijn.

Hun lastig uit te spreken naam (“Bermuda with and F. As in Bermuda Triangle”) gaat ook al een tijdje rond bij de bekende Engelse muziekwebsites als als NME, The Line Of Best Fit, Clash en DIY. Zo noemde NME de in 2014 verschenen Lilac EP “an engaging and intelligent record that impresses more and more with each listen”. Een jaartje eerder rept DIY al over “one of the UK’s most exciting new bands”.

Veelbelovend woorden en luisterend naar gloednieuwe single Chimes zou 2017 zomaar het jaar kunnen worden dat het Febueder nu echt gaat oogsten…


Nieuwe muziek

Het Londense trio Banfi strooit al een tijdje met singles en EP’tjes, maar nu begint het steeds serieuzer te worden. Een debuutalbum zit er aan te komen en de twee recente singles, Happy When You Go en Rosedale House, laten horen dat het wel een dingetje gaat worden.

Grote man achter Banfi is de man die ook luistert naar die naam: Joe Banfi. Al in 2012 kreeg hij een platencontract onder de neus gedrukt van Communion Records, het label van Mumford & Sons bandlid Ben Lovett en Kevin Jones van Bears Den. En dan kom je dus in een stal met het eerder genoemde Bears Den, Catfish And The Bottlemen, Matthew And The Atlas en meer in dat fijne straatje. Afijn, onder de naam Joe Banfi verscheen op dat label al een tweetal erg veelbelovende EP’tjes: Iron (2012) en Nomads (2013).

Next stop is het debuutalbum van Banfi. Hebben ze opgenomen met producer Richard Wilkinson, die eerder al facturen mocht sturen naar Bombay Bicycle Club en Kaiser Chiefs. Dus ja, Banfi heeft het goed voor elkaar. Gaat helemaal goed komen. Niks meer aan doen.


Nieuwe muziek

Ruim 2 jaar geleden waren we laaiend over Amber Run. Liedje I Found scoorde een 8.7 en vergelijkingen met Coldplay werden gemaakt. Debuutplaat 5AM werd dan ook een periode veelvuldig gedraaid tijdens redactievergaderingen. Inmiddels is I Found alweer bijna 17 miljoen keer gestreamd en tikt Youtube bijna de 23 miljoen plays aan. Met spanning wacht de halve wereld dus op een opvolger. En liedje Stranger, vorige week uitgekomen, is wat ons betreft weer zo’n schot in de roos.

Wat ze er zelf over zeggen: “‘Stranger’ is about being hopeful. The thought that sometimes you don’t get what you need but you’ll keep moving on regardless. At it’s root, ‘Stranger’ is about how it’s worth suffering for your art.”

Nog steeds dat Coldplay-achtige, een liedje dat je van begin tot eind pakt (en misschien zelfs wat Alt-J). En een gave clip erbij. Kan wat ons betreft dan ook niet anders of dit liedje gaat de heren van Amber Run weer een stap verder richting faam brengen. Wij wachten in ieder geval op de volgende plaat, die gepland staat voor Q1 2017.


Nieuwe muziek

“Dansbare disco-funk-indie voor liefhebbers van Prince, Alt-J en Breton”. Dat was wat we 2,5 jaar geleden schreven over de Canadezen van Royal Canoe. Het ging destijds om liedje Bathtubs afkomstig van de plaat Today We’re Believers. Een plaat die we regelmatig draaiden. Eerlijk is eerlijk, de band was hier wel weer wat in de vergetelheid geraakt. Maar hé, dat kan haast ook bijna niet anders met al die mooie releases de afgelopen jaren.

Maar zoals dat wel vaker gaat wakkert een nieuwe single, of in dit geval plaat, onze interesse weer aan. Zo ook in dit geval. De plaat in kwestie, Something Got Lost Between Here and the Orbit is net een paar weekjes uit. Onze eerste indruk? Nog steeds catchy as fuck! Luister maar eens naar onze favoriet Walk Out on the Water. Nog steeds Alt-J, Breton en dit keer ook wat Broken Bells?


Nieuwe muziek