Gobsmag Posts

Maak kennis met Anton de Boes, oftewel Philemon. Liedje afterglow duurt maar liefst 6 minuut 13, maar is elke seconde waard. Zeker omdat de track naar het einde toe aardig ontploft. Mede dankzij drummer Michiel Balcaen (Balthazar).

Vorig jaar verscheen EP Hourglass en daarmee verzamelde Anton al aardig wat positieve berichten. En het leverde hem supports op bij onder andere Dope Lemon, Phosphorescent en Andy Shauf. Niet de minsten! Maar we denken dat Philemon ook een prachtige muziek-toekomst tegemoet gaat! Wat jullie?

En ook goed om te weten, voor de video is er geen voedsel verspilt! Alles wat je ziet werd bij een lokale supermarkt opgepikt en was ten tijden van de shoot al expired.

Nieuwe muziek

Vandaag maak je kennis met Bony Man, uit IJsland. Of eigenlijk met Guðlaugur Jón Árnason. Maar dat spreekt wat lastig uit. Geboren in Reykjavik and zoals wel vaker gebeurd bij muzikanten: opgegroeid met muziek. Inmiddels heeft Bony Man met Cinnamon Fields een debuutplaat uit. Op die plaat vinden we het Patrick Watson-achtige Hole in the World. En man, wat een prachtig liedje. Let vooral even op die blazers aan het einde.

Nieuwe muziek

Een half jaartje geleden noemde we Isak Daun, op basis van liedje The Watch Winds Down ‘one to watch’. We hebben hem vanaf dat moment in de gaten gehouden en willen vandaag graag nieuw liedje What If I Do met je delen. Nog steeds die Coldplay-sound. Met iets meer electronica dit keer. Happy listening!

Nieuwe muziek

Kennen jullie The Mispers nog? Daar moesten we direct aan denken bij de eerste noten van My Old Man van The Florets. Afkomstig uit Melbourne, Australie. Het liedje volgt op EP Made Fiction, naar eigen zeggen “gritty, thought-provoking and utterly catchy”. Helemaal mee eens! Prima manier om je zaterdagochtend mee af te trappen wat ons betreft.

Nieuwe muziek

Liefhebbers van warme, prachtige vocals (denk aan Guy Garvey of St. Solaire) opgelet. We denken dat EverBear zeker in de smaak gaat vallen. Liedje End of the Line is het eerste wapenfeit van Oostenrijker Matias Baadsgaard. Een liedje over vrij zijn, verandering en information overload. Kortom, je kunt verdrinken in de thema’s en de prachtige stem! Wij wel in ieder geval.

Nieuwe muziek

Vorig jaar schreven we Never Have I van Dons Skiffle:

Daar zingt Dons Skiffle over in Never Have I. En dat doet hij op een prachtige, vertellende manier. Dylan (die mondharmonica!), Vikesh Kapoor, Lou Reed. Dat zijn zomaar de eerste namen die ons te binnen schieten. En juist, dat is awesome! Dus verwacht geen grootse melodie en wall of sounds, maar een prachtig ingetogen liedje.

Nieuwste liedje All the Time is net zo verhalend, kalm en prachtig.

 

Nieuwe muziek

Sam Himself is een alt. indie rocker (zegt hij zelf). Woonachtig in New York, maar sinds de pandemie weer bivakkerend in Zwitserland, waar hij vandaan komt. Liedje La Paz is een National-achtige slow burner. Vol melancholie en een prachtige bariton.

In Oktober komt Sam met zijn debuutplaat, Power Ballads. Tot die tijd doen we het maar even met La Paz.

During lockdown, my mind wandered a lot, looking for exits. I got really nostalgic for past travels and times when I could move freely wherever I wanted to go. Peru, for example. I took a road trip there a few years ago. One night, I was driving through the desert with about two fingers of water left in the car and the aftermath of some recent chemical calamity playing out in my bloodstream; I was exhausted but stopping by the side of the road didn’t really feel like an option, so I kept going. I’m pretty sure I was heading for the Bolivian border, and I remember staring at my GPS and thinking, if I can just get to La Paz – the Bolivian city – I’ll be ok. (I can be a little melodramatic when I’m hungover.) I never made it there but La Paz nevertheless became a sort of mantra on that trip, a name for the light at the end of the tunnel. Probably not the most laid back trip I ever took. Still, at the height of quarantine cabin fever last year, I would have given a lot to be back in that stuffy rental car in the desert, waiting for the sun to rise.”

 

Nieuwe muziek

De westkust van Ierland is ruig, met name het gebied rondom Connemara. Dat is waar songwriter Me Auld Flower vandaan komt. In liedje Fr. Griffin Avenue hoor je bijna de uitgestrekte landschappen en leegte. Naar eigen zeggen is het dan ook een ode aan “inconspicuous streets and the fleeting moments in time to which they bear witness”
En dat alles in een sfeer die ook Bon Iver, Patrick Watson en Sufjan Stevens neer kunnen zetten.

De track moet verschijnen op The Vaults of Consciousness, Volume II (november 2021). De opvolger van, jawel, Volume I. En dat is een absolute aanrader!

Nieuwe muziek