Tommy Ashby klinkt als een personage uit Peaky Blinders. Het is echter een Schotse liedjessmid. En wat voor een. Liedje Weigh Me Down is een heerlijk foot-stompin’ singalong. Meer van dit vind je op meest recente plaat Lamplighter. Absolute aanrader voor liefhebbers van S. Carey en Hozier, bijvoorbeeld. Ook een aanrader: de prachtige videoclip bij Weigh Me Down.
Gobsmag Posts
Zit je klaar voor Costavina? Afkomstig uit Orange County, CA, maar in hart en nieren een bluesy formatie. Wat te denken van liedje Stuck In Days. Horen we daar ook niet wat The Doors? Na debuut Your Way is dit het tweede liedje van de band. Smaakt naar meer wat ons betreft.
Vandaag een religieus liedje, van Mountain People Worship. Maar dan wel met een flinke invloed folk en te gekke bridge.
Philip Jonathan verscheen al eerder op Gobsmag. Namelijk met liedje I Hope en vandaag met nieuwste wapenfeit Headlights. Nog steeds prachtige folk, in lijn met bijvoorbeeld Bear’s Den en Ben Howard. Maar dan met een Nederlands tintje, de vrouw van Philip is Nederlands. Dat zorgt voor een regelmatig bezoek aan ons land en een prima niveau op Duolingo.
En mocht je behoefte hebben aan maar, de EP Pluma waar liedje I Hope opstaat is ook nog steeds een dikke aanrader.
Drie jaar geleden beloofden we je op de hoogte te houden van Matu. Hij had destijds de primeur met liedje The Days Don’t Come Back. Het was de eerste Argentijnse feature op Gobsmag. Vandaag met liedje Flee de tweede, wederom van Matu. Breekbaar, Iers (denk Damien Rice) en bovenal heel erg mooi.
John Hollywood, dat klinkt als een rock ’n roll artiest. Vol energie. Niets is echter minder waar. John laat zich muzikaal inspireren door John Prine en Guy Clark, om maar wat te noemen. En dat levert met liedje Geryon een prachtige Americana-track op, waar John Prine inderdaad nooit ver weg is (en Dylan overigens ook niet). Meer puur dan dit wordt het zelfden gemaakt tegenwoordig. En nog meer van deze prachtig vind je op meest recente plaat Beauty Sleep.
J.C. Wright komt uit London en is druk. Druk met zijn debuut EP die deze zomer moet verschijnen. En zoals dat dan gaat stuur je een liedje vooruit. In dit geval gaat het om Bird of Prey. Een foot-stomping, soulvol folk-liedje. Makes sense?
Nieuw in de industrie is Wright allerminst. Hij maakte al deel uit van diverse bands, opende een club in de jaren ’90 (die zelfs het decor was van de eerste Londense show van Oasis) en produceerde talloze platen van andere muzikanten. Nu dus op solo-tour, en dat bevalt ons goed!
De mannen en vrouwen (8 in totaal) van het Amerikaanse Trickshooter Social Club hebben veel plezier met elkaar, dat spat er vanaf in liedje Lie To Me. Zoals ze het zelf omschrijven:
Our music is an oddly literate, completely eclectic approach to fuzzy, tweedy, garage-y, country-tinged, stomp and clap American rock-n-roll. Sometimes singer/songwriter, sometimes loud and unapologetic – our songs are a little whiskey soaked and world weary – but always leave a little room for redemption.
Het is allemaal nog wat vers van de pers, nog niet op Spotify. Je luistert het liedje hier.