Kerstavond 1997
Het feest was nog niet eens begonnen, maar bussen reden al niet meer. In ieder geval niet tussen het stationnetje en mijn ouderlijk huis. Hotel Reijrink had zijn deuren al gesloten en een mobiele telefoon had ik nog niet. Er was niemand op straat. Dus liep ik vier kilometer door de koude, heldere nacht. Alleen. Moederziel alleen. Huilend naar de maan.
Niet echt huilend, hoor. Maar er was wel iets aan de hand. En ik nam een beslissing. Een grote. Voor mijn doen, op dat moment, kerstavond 1997. Terwijl ik dacht aan ons leven en onze brieven liep ik tussen de Achterhoekse weilanden. De koude wind blies. Het was over.
Oh, how funny life gets
This is our song in effect obviously, obviously
(To Kill A King zette Howling op de Word Of Mouth EP en vreemd genoeg niet op de eerste langspeler Cannibals With Cutlery. Een klein gemis op een uitstekend debuutalbum. Het is een nummer over eerste afspraakjes, de spanning ervan en de sluwe aard van de mens. Maar ik dacht daar weer eens heel anders over.)