Als er een plaat is die het verdient om massaal herontdekt te worden, dan is het wel het debuut van MAM. Ooit al eens door Fonos rechtstreeks vanaf vinyl op een digitale schijf geperst, maar pas sinds een aantal jaren verkrijgbaar via iTunes en te beluisteren op Spotify.
Mijn gedachten gaan terug naar de jaren 80. Ik zit op mijn zolderkamer met de cassetterecorder in de aanslag, om het geplande concert van T.C. Matic op te nemen. Als de presentator aankondigt dat het optreden niet doorgaat, maakt teleurstelling zich van me meester. Een onbekende groep uit Tilburg is bereid gevonden om de Belgen te vervangen. Nadat MAM is geïntroduceerd, neemt het gemor langzaam maar zeker af. De band staat echter voor de bijna onmogelijke opgave om T.C. Matic te doen vergeten. Een overdonderende stilte illustreert de frustratie van het publiek.
Dapper zet de band in met Pulled To The Earth. Al gauw weten ze door het frisse, unieke geluid de aandacht van de aanwezigen te trekken. Duellerende gitaren, een pompende bas en een aloude ritmebox zetten een frisse, dynamische sound neer. Aangevuld met de heldere vocalen van Pieter Bon, weten ze mij ook enthousiast te krijgen.
Op het moment dat Your World Far World wordt ingezet, meent een malloot in het publiek nog Jingle Bells te herkennen. Al gauw blijkt het een van de spannendste nummers van het concert te zijn.
Als uiteindelijk wordt afgesloten met Wat Is Dit en This Is The Moment, ben ik definitief overtuigd. Hier moet ik muziek van hebben.
Na het debuut wordt het experimenteren met de Nederlandse taal geleidelijk aan hun handelsmerk. Ondanks de unieke liedjes, zal de band nooit het succes verkrijgen dat ze beogen. Daarmee is MAM een van de meest onderschatte en ondergewaardeerde bands van Nederland.
Dit artikel verscheen eerder op Luistertips
