“A genuine bit of pop magic”, zo werd Hudson Scott bij ons geïntroduceerd door een enthousiast PR bureau. Dat leek ons wel wat. En wat blijkt, Hudson Scott heeft met Clay een prima track afgeleverd. Een soort van early Bowie meets Glass Animals. Ofzo.
Kleine Hudson was 7 toen hij zijn eerste trompet kreeg, geleend door zijn moeder. Dat ding viel meteen in de smaak, hij weigerde namelijk om hem terug te geven. Een paar jaartjes later heeft hij zich ontwikkeld tot toeteraar van formaat. Zo maakte hij o.a. deel uit van de brass sectie van Foals.
Maar de schoorsteen moet ook roken. Daarom legde Hudson Scott overdag tapijten en vloerbedekkingen in Oxford. Hij kwam er achter dat hij zelf ook prima liedjes schrijft. Maar wat nu? In ruil voor wat werkzaamheden in muziekstudio’s regelde hij dat hij gratis gebruik mocht maken van de faciliteiten. Een soort dal-uren abonnement dus. Helemaal niet gek bedacht. En dit Jambers verhaal eindigt dus met single Clay.
