Als wij Ezra zeggen, dan roepen jullie natuurlijk heel hard dingen als: George! Budapest! Eurosonic! Maar er zijn meer Ezra’s. Neem bijvoorbeeld Ezra Vine, een jongeman, zelfverklaard escapist, multi-instrumentalist en Nieuw-Zeelander.
Deze Ezra kwam op onze radar dankzij vier tracks, gebundeld op Celeste EP (2014). De titeltrack bevat handclapping, een achtergrondkoortje en gaat gepaard met een prachtige videoclip. Aanstekelijke pop, radiovriendelijk. De naam Beach Boys viel hier op kantoor meer dan eens. Maar nog niet echt iets om gobsmacked van te raken.
De volgende track, Cradlesong, komt al een stuk dichter in de buurt. Singer-songwriter, breekbare stem, weinig upsmuck. Goed gedaan, niks mis mee.
Maar écht Gobsmacked zijn we van track 3, He Won’t Knock. Een beetje Jon Allen en wat Jonathan Jeremiah, horen wij. Een nummer dat overigens niet zou misstaan in het oeuvre van die andere jonge Ezra. En zo is dit artikeltje weer mooi rond.
Wees de eerste om te reageren
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.