De mannen van Seville (uit Italie) stuurden ons No Streets To Run. En dat vinden we een heerlijk liedje. Vandaar dat we het graag even met je delen. En je gelijk wijzen op Who Has Decided For Us, het debuutalbum dat in februari uit moet komen. Wij kijken daar best wel naar uit.
En voor wat betreft dit liedje? De perfecte soundtrack van een nachtelijke rit op een lege snelweg. Wel uitkijken, he.
A “visual” song wich opens out into the void, describing a sunny desert in which a lonely hermit advances. This absence of civilization is, however, filled: that desolate place will be, in fact, reached by the railroad tracks (a metaphor for the civilization which goes on) and a city will be built on that land. In the second part, after a significant time jump, the city has turned into a metropolis and the focus shifts on an individual and to his inner dimension: on the one hand, a feeling of uncertainty and oppression related to city life, on the other a reminder of the open spaces of the natural world. A combination which turns into a unbridled race against time, beyond the barriers of the city
Wees de eerste om te reageren
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.