Vinden we leuk; het beeld van iemand wachtend in de regen, hopend opgemerkt te worden. Brandon Reilly is zo’n iemand die weemoedig kan terugdenken aan lang vervlogen tijden en daar dan een scherpe en grappige tekst over schrijft. That’s So Millennial heeft zo’n tekst en het komt inclusief sneertje naar onze generatie. Maar hij bedoelt het goed. En weet hij veel.
I was standing in the rain
Hoping you would notice me
And I don’t miss those days – what a fucking bore
That’s so millennial
Brandon ken je misschien als gitarist van het onlangs gereanimeerde The Movielife (punk) of als frontman van wijlen Nightmare Of You (pop avant la lettre). En hoewel hij onlangs met beide bands een reünietourtje deed, is er tijd genoeg. Dus, voor het eerst sinds 2012, weer wat eigen werk. Zonder hoger doel, hoewel Brandon het fijn zou vinden om weer van zijn muziek te kunnen leven. Is ‘ie eerlijk in.
Vinden we trouwens ook leuk; het F-woord in een refrein. Het is weinig functioneel, maar dat zijn naaktscènes in Nederlandse films over het algemeen ook. En toch kijkt iedereen.
