Gobsmag is verliefd op The National, dat is zo langzamerhand geen geheim. Ons hart maakt dan ook altijd een sprongetje wanneer we iets tegenkomen dat ons hier aan doet denken. Denk bijvoorbeeld aan prachtband NO (tegenwoordig gaan de heren overigens door het leven als Black English). We moeten er overigens ook bijzeggen dat we vaak enthousiast de e-mail openen bij vergelijkingen met The National. 9 van de 10 keer komen we echter bedrogen uit. Zo niet deze keer: Quiet Hollers is namelijk pure pracht.
Goed, Quiet Hollers. Eerlijk is eerlijk, Mont Blanc is bij uitstek de track met National-allures. Maar de rest van de plaat Quiet Hollers mag er absoluut ook zijn. Iets meer up-tempo, een beetje The Shins, zo u wil. Of My Morning Jacket.
Maar goed, vandaag gaat het over Mont Blanc. Dat is gewoon een prachtig, apocalyptisch liedje. Wat te denken van pure poëzie als “Shed a tear for the books I should’ve read”?
Wat we overigens niet konden geloven is dat frontman Shadwick Wilde een historie in punk-rock heeft. Nog niet zo heel lang geleden liet hij zich inhuren als gitarist voor bands die in onze ogen een bak herrie maken. Prima stap dus, de formatie van zijn eigen band Quiet Hollers.
