Laat de herfst maar komen. Het mag onderhand wel een keer. Tom Christie (Fraternal Twin) brengt ons alvast in de stemming met Big Dipper; zo’n liedje waarbij je door de motregen, over trottoirs vol bladeren, naar een winderig perron wilt lopen om de laatste trein te halen. Zoiets.
Big Dipper schreef Tom tijdens het jaar dat hij in New Jersey woonde. Het gaat over de tekortkomingen op het gebied van communicatie en woorden. ‘So much of our experience can be so subjective, it can feel totally impossible sometimes to convey the truth as you see it.’ Het komt op zijn tweede album (Homeworlding) en verschijnt op het kleine label dat Nathan Williams van Wavves oprichtte (Ghost Ramp).
Hoor je het sprankje speelsheid tussen de melancholie? Doet ons denken aan de betere bands uit de jaren ’80. Maar ook aan andere doe-het-zelf muzikanten die je nog steeds nergens hoort (maar bij ons wel). En het klinkt zo vertrouwd. Alsof je het eerder hebt gehoord. Alsof het elk jaar terugkomt. Als de herfst begint.
