Paul McCartney had het in ‘Martha My Dear’ (White Album, 1968) niet over een ex-liefje, maar gewoon over een hond. Nog iets specifieker: over een Bobtail. Het nog altijd onvolprezen Dawes, uit Los Angeles, heeft met het prachtige I Will Run onlangs een liedje uitgebracht over honden in het algemeen. Het werd opgenomen tijdens de sessies voor hun meest recente plaat Passwords (geproduceerd door Jonathan Wilson – check ook zijn geweldige nieuwe plaat Dixie Blur), maar haalde het uiteindelijk niet. Want, zo schrijft de band, het “didn’t seem to fit that batch of songs at the time”. Maar waarom dan toch nu los uitbrengen? “It feels like it deserves a life of its own. A silly song about the irony of how much we depend on our pet’s love considering that a lot of them would bolt if just given the chance.” En omdat de opbrengst van de single naar North Shore Animal League en het MusiCares Coronavirus Relief Fund gaat. De videoclip werd treffend uitgelegd door toetsenist Lee Pardini: “Dogs running in slow motion are one of life’s greatest gifts.”
Gepubliceerd 30/03/2020 door Harm
Dawes rent naar je toe
"Songs can't save the world," zei Bob Dylan eens. Was er niet bij, dus pin me er vooral niet op vast.
Wees de eerste om te reageren
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.