New Orleans staat bekend om de jazz, maar ook op Dr. John. De gloomy vibe die Dr. John neerzetten is zijn liedjes horen we ook een beetje in Cheyenne van mede New Oleanser Justin Ready. Maar bovenal krijgen we een Jim Morrison gevoel. Die stem. Dat maakt Cheyenne tot een heerlijk stemmig liedje voor deze donkere dagen.
Pas zijn derde liedje, maar we kunnen niet wachten om meer te horen!
Bij bluesrock denken we in eerste instantie niet aan Australie. Maar de mannen van El Coyote komen toch echt uit Sydney. Liefhebbers van Chicago Blues of de sounds van The Black Keys moeten liedje He’s Crooked echt even luisteren. Mondharmonica, gitaar, whiskey-stem. The whole shebang. Tot op heden is dit het eerste liedje, maar er komt vast meer. Houd het in de gaten!
Autumn Leaves van def.fo klinkt herfst-achtig. Niet alleen qua titel, maar ook qua liedje. Heerlijke warme stem en een fijne boodschap (het wordt altijd weer lente). En dan die strijkers op het eind. Afkomstig van EP Autumn Leaves.
“The changing of the seasons symbolise the ebb and flow of life’s challenges. ‘Autumn Leaves’ is a heartfelt reminder that time is a healer, and as winter embraces the fallen leaves, it also embraces us, mending what’s broken and offering hope for brighter days.
Merrcy Sang is niet het eerste liedje van Luke De-Sciscio dat we met je delen. En dat heeft een reden. We zijn namelijk nogal fan van de rauwe, pure stem. En op dit liedje past de ingetogen gitaar ook helemaal. Alsof Luke bij je in de woonkamer zit. Vindt je dit nou wat? Luister dan ook zeker even naar nieuwste plaat Heaven.
De oplettende lezer weet dat we al jaren fan zijn van Barna Howard. Warme stem, prachtige verhalen. Die referentie was het eerste wat ons te binnen schoot bij het eveneens prachtige Let It Ride van Abe Loomis.
Johnny Cattini is hier “to make you dance, smile and look inside”. Liedje Train With No Brakes is niet bepaald om te lachen denken we, maar wel enorm fraai. Haunting. Een beetje jaren ’90. We vinden het liedje op nieuwste plaat English Boy, American Man. Ook een aanrader :)
Een tijdje terug vergelijken we Dead Professional met Fleet Foxes. Dat horen we in nieuwste liedje Damned Up River nog steeds. Reden te meer om gelijknamige EP even op te zetten. Dit is toch gewoon een heerlijke plaat om een herfstachtig weekend mee in te gaan?
Zwitser Rene Grunenfelder, oftewel Mo Kle, is geen onbekende op Gobsmag. Zo schreven we al over liedjes Signs, Book of Koheleth, The One en Be My Judge. Je kunt dus wel zeggen dat we fan zijn. Van de relaxte stem. Scandinavische vibes en fijne teksten. Zo ook liedje A Land To Call Their Own. Waar hij samen met Sebastian Schwarz beschrijft hoe ze Amerika ervaren. De discriminatie, de illusie van the American dream.
