Categorie: <span>Nieuwe muziek</span>

Steve Gunn was voorheen gitarist in The Violators, de band van Kurt Vile. Zelf timmert-ie ook aan de weg als singer/songwriter en met een eigen band. Op 6 oktober verschijnt Way Out Weather en single Milly’s Garden is reeds vooruit gestuurd.

En dat is een goed liedje. Niet geheel ontoevallig past het ook perfect in het straatje waar ook Kurt Vile en The War On Drugs wonen. De platenmaatschappij omschrijft het anders. In de bij de plaat meegestuurde bio lezen we het volgende:

The record is an elliptical but seductive travelogue, more engaged with navigating foreign (“way out”) emotional landscapes, and with grasping at universal threads of language and narrative, than with bemoaning rising sea levels.

Juist ja. Afijn, luister maar gewoon.

Nieuwe muziek

“An emphatic slice of folk blues Zeppelin might have been proud of.” Kijk, dat is nog eens een binnenkomer. Het zijn de woorden die Clash Magazine onlangs gaf aan Kill It Kid. Zelf noemen de Britten zich overigens een blues/grunge/americana formatie.

Wat andere mooie woorden: “If Jack White is looking to form yet another supergroup, he could do a lot worse than give Kill It Kid a call.” En: “Black Keys-esque riffs and colliding vocals… It really is sublime stuff.” U begrijpt dat onze aandacht is getrokken.

De waarheid zal ergens in het midden liggen. Het eerste wat bij ons boven kwam drijven bij het horen van single ‘Caroline‘ waren Kings of Leon en Go Go Berlin. Stevige stem, prima gitaren.

‘Caroline’ is overigens een vooruitgestuurde single en een voorproefje van hun derde volledige studio-album. Wil je toch alvast wat meer horen van de band, probeer dan de track ‘Run‘ eventjes. Afkomstig van hun vorige album, maar volgens ons prima in de sfeer van wat de recensies hierboven beloven. Southern blues rock.

De heren van Kill It Kid verloochen hun inspiratie overigens niet. De bandnaam verwijst namelijk naar het nummer Kill It Kid van oude bluesbaas Blind Willie McTell.

Kortom, Kill It Kid is killing it op de Gobsmag-redactie. (Jij zag wat we daar deden.)

Nieuwe muziek

“The soundtrack for your midnight ride”, althans volgens de heren van Evil Eyes zelf. En daar kunnen we ons eigenlijk best goed in vinden.

Evil Eyes zegt u? Inderdaad. Evil Eyes, uit San Francisco, is het resultaat van jaren van muzikale samenwerkingen tussen Greg Mabry en Joe Frabotta. De sfeer die hun muziek bij ons oproept is die van nostalgie, verlaten snelwegen en donkere avonden. Het doet ons wat denken aan Allah-Las (maar dan wat opzwepender), Temples (qua tempo) en de sfeer die bands als Midlake en Local Natives neer weten te zetten. Niet de minsten dus.

In 2013 verscheen het debuutalbum Borderlines. De aanrader van die plaat is Shake The Dust. We zien ons al rijden over verlaten wegen in Amerika, Evil Eyes uit de speakers en het gaspedaal indrukken. Dit geldt eigenlijk ook voor Johnny Said, een van de tracks van hun onlangs uitgebrachte EP ii. En we horen er ook een beetje War On Drugs in. Aanslingeren dus!

Nieuwe muziek

Hollis Brown is een bezige bij. Na twee snel achterelkaar verschenen platen is er nu ineens, vanuit het niets, single Wait For Me Virginia. En ja, dat is weer een goed liedje.

In 2013 bracht deze band uit Queens, NYC afkomstige groep studievrienden hun debuutalbum Ride On The Train uit. Geen megahit of DWDD, maar wat een plaat. Heerlijke southern rock met een sterk retro randje. Houden wij van. Hoogtepunten was ons betreft? De ballad (soort van) Faith & Love en het bluesy When The Weather’s Warm.

Nog geen jaar later bereikte ons Gets Loaded, een plaat waarop Hollis Brown een ode brengt aan The Velvet Underground. Ook helemaal goed.

Op deze twee platen hadden we eigenlijk nog wel een tijdje door gekund, maar ineens verscheen daar de single Wait For Me Virginia. Of er een nieuw album aankomt of dat dit “slechts” een stand-alone single is: wij hebben geen flauw idee, maar we houden je op de hoogte van de ontwikkelingen.

De track gaat over -jawel- wachten. “Waiting has always fascinated me. Waiting on line for coffee, waiting in traffic, waiting do this and that, it seems like a lot of our time is spent waiting for the next thing to happen.”

Nieuw album of niet, Hollis Brown gaat in ieder geval gewoon door waar hij gebleven was. Bluesy, southern rock met een heerlijk rauw en retro randje. Combineer The Stones, Neil Young en Creedence Clearwater Revival en je komt in de buurt van het geluid van Hollis Brown. Hatsa.

Nieuwe muziek

Ze zijn al een tijdje bezig, Ivan Howard en Kelly Crisp van het Amerikaanse The Rosebuds. Begin deze maand verscheen met Sand + Silence namelijk hun zesde album sinds 2003. Liedje In My Teeth is een pareltje.

“The Rosebuds make some of the most important music in the world,” liet Justin Vernon (mister Bon Iver) zich al eens ontvallen in een interview. De liefde was zo sterk dat hij het duo uitnodigde om de nieuwe plaat live in te spelen in z’n eigen studio in Wisconsin. En ach, dan kon hij net zo goed een moppie mee doen. Bon Iver drummer Matt McCaughan werd ook gebeld en bassist Nick Sanborn (uit de band van Sylvan Esso) sprong eveneens in de auto.

Het resultaat is een bijzonder fijne plaat. Sand + Silence barst van de perfecte, melodieuze liedjes met uitschieters als Give Me A Reason, Sand + Silence, Wait A Minute, Esse Quam Videri, Walking en de schitterende opener In My Teeth (mét 80’s gitaarsolo!).


Nieuwe muziek

Charles Bradley is inmiddels een beetje van ons allemaal, na legendarische optredens in Paradiso, bij DWDD en op 3FM. Deze knuffelsoulster is afkomstig uit de stal van het even legendarische Daptone Records, uit Brooklyn, NYC. Eerder brachten ze al platen uit van helden als Lee Fields en Sharon Jones & The Dap-Kings.

Naomi Shelton mag met haar Gospel Queens wat ons betreft zeker aan dit rijtje worden toegevoegd. Ze past moeiteloos in het rijtje souldiva’s als Sharon Jones en Bettye LaVette.

Een aantal jaar geleden verscheen op 66-jarige leeftijd (!) haar debuutalbum What Have You Done, My Brother (het titelnummer moet je zeker even aanslingeren). Vergeet ook de zeer fijne cover van Sam Cooke’s A Change Is Gonna Come niet.

Nu is het 2014 en is Naomi Shelton inmiddels 71 jaar oud. De jaren lijken echter geen invloed op haar te hebben. Met een dosis energie waar wielrenners jaloers op zouden worden, gooit ze haar klassieke soul door je speakers. De single voor het scorebord? Dat is Sinner. Maar dat had elke willekeurige track van het album kunnen zijn. Wat een plaat!

Nieuwe muziek

“I am the bear, you are the lion”. Dat schalde de afgelopen tijd regelmatig door het knus ingerichte Gobsmag-HQ. Nee, we zijn niet gek geworden en nee, het zijn niet de antwoorden op jolige sollicitatievragen als ‘welk dier zou jij zijn’. Niets van dat alles. I am the Bear was een van de liedjes van de EP Grow Deep, Grow Wild van Horse Thief die we vrij grijs hebben gedraaid (en nog steeds doen overigens).

Horse Thief, zeg je? Inderdaad. All the way from Oklahoma, USA. De vijf jongens ontmoetten elkaar in Denton, Texas. Al snel was daar de move naar de Academy of Comptemporary Music at the University van Oklahoma. Dat is een mondvol, zeg. Hoe klinkt dat dan? Wat ze er zelf over zeggen: “This youthful band is a purveyor of a panoramic yet nuanced sound, flowing from intimate to anthemic, the mood from vibrant to comtemplative, with frontman Cameron Neal’s lyrics ranging from confessional to metaphorical.”

Juist, indiefolk in de stijl van Midlake, Other Lives en Grizzly Bear. En horen we daar een beetje Temples en Jacco Gardner? Hatsa. Om maar te zwijgen over de karakteristieke stem van frontman Neal. Precies, wij zijn ook enthousiast. Reden genoeg om langspelert Fear in Bliss een kans te geven in de cd-speler. Single ‘Devil’ vindt dus nu zelfs haar weg naar het scorebord. Om het nog makkelijker te maken hieronder de video:

Nieuwe muziek

Het is geen geheim dat Gobsmag iets heeft met baarden. Nou laat onze eigen gezichtsbeharing op bepaalde plekken nog te wensen over. Vandaar dat we het maar zoeken in muzikanten met baarden (en het liefst een gitaar). Zo waren daar al Stephen Ellis (Revere), Fink en William Fitzsimmons.

In de categorie baarden vandaag Adam Faucett. Geen hele bekende verschijning in Nederland, dus eerst maar eens een klein stukje duiding. Wat je moet weten: singer-songwriter, Arkansas, baard. Rootsy americana folk. Een beetje als Townes van Zand (Opossum), Jeff Buckley (het nummer Sparkman), maar op andere momenten horen we Otis (leest u mee, Blokhuis?).

Adam Faucett zou geen getalenteerde songwriter zijn als hij niet eerst op tournee ging met een aantal helden. Zo waren daar Jason Isbell en Damien Jurado. Inmiddels werkt hij aan een indrukwekkende solo-carriere en onlangs releasede hij langspeler Blind Water Finds Blind Water. Check zeker even liedjes als Day Drinker en Opossum.

Maar de absolute kneiter van een knoeperd is de track Melanie. Rustige drums om het nummer te openen. Prima, niks bijzonders. Maar dan komt die gitaar er in (‘komt die gitaar’ zou Evert ter Napel zeggen), gevolg door de hypnotiserende stem van Adam Faucett. Gewoon een prachtig, rauw album dat een erg welkome afwisseling is op de keurige pop-platen die onze bureau’s overspoelen.

Sluiten we af met een quote: “Nothing can prepare you for the sound that comes out of his mouth when he sings—or bellows—his stellar songwriting. It is a soulful power beyond belief.” – Paste Magazine. Hatsa!

Nieuwe muziek