Categorie: <span>Nieuwe muziek</span>

De melancholische indie van Broken Records
Gepubliceerd 16/10/2014 door

De melancholische indie van Broken Records

Broken Records, de nachtmerrie van elke vinyl-liefhebber. Maar laat dit nou tegelijkertijd de droom van elke muziekliefhebber zijn. Broken Records is namelijk een zes-koppige indieband uit Edinburgh.

De eerste plaat, Until the Earth Begins To Part, brachten ze uit in 2009. Meesterwerkje van deze plaat is zonder twijfel ‘Wolves‘. Die track scoort nog steeds hoog in ons lijstje ‘mooiste nummers aller tijden’. Sindsdien is het kwaliteit wat de klok slaat. Twee EP’s, een tweede studio-album en sinds kort is daar de derde langspeler Weights & Pulleys (2014).

Zoals we al zeiden horen we grote indie-invloeden (A Darkness Rises Up) en staan de tracks bol van de melancholie. Maar ook strijkers en pure emotie (Home) passeren de revue. Liefhebbers van Arcade Fire, Revere en Dry The River mogen dit dan ook niet laten lopen. Om met de mensen van Uncut te spreken: “Fiery brass and soaring dynamics soundtracking an irresistible leap into the abyss.” Lekkerste track van het nieuwe album is volgens ons Toska. Luister maar eens.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Arcade Fire Broken Records Dry The River Revere

Het slome gemak van Barbarisms
Gepubliceerd 15/10/2014 door

Het slome gemak van Barbarisms

Uit Stockholm komt Barbarisms. Ze hebben net een titelloos debuutalbum uit en Easier All The Time is de nieuwste single.

Het is een interessant album met typische Amerikaanse lo-fi, “slackerige” gitaarliedjes die je oren doen spitsen. Soms al bij de titel (Macaulay Culkin on Pizza), soms pas na het refrein (“There will always be one more dick to suck” in het uitstekende Backwards Falkconer #2).

Barbarisms opereert dus vanuit Stockholm, maar draait “gewoon” om een Amerikaan: songwriter Nicholas Faraone. Via Parijs belandde hij in de Zweedse stad en daar ontmoette hij Tom Skantze en Robin Af Ekenstam: Barbarisms was geboren.

Afgelopen maand verscheen het debuutalbum dat in Amerika en Engeland langzaam positieve reviews aan het verzamelen is. Tip van de Gobsmag redactie: ze hebben op moment van schrijven nog maar 327 Facebook fans, dus je kunt nog geweldig de early adopter uithangen…

httpv://www.youtube.com/watch?v=—BWs_sK5g

Nieuwe muziek

Barbarisms Bob Dylan REM

Lachen met Jeremy Loops
Gepubliceerd 14/10/2014 door

Lachen met Jeremy Loops

Het is nog lang geen zomer, maar Jeremy Loops zorgt er met zijn track Sinner voor dat we de misere die oktober heet even vergeten. Jeremy Loops komt uit Kaapstad en lijkt een prima carrière te hebben in Afrika (als we af mogen gaan op de vele showdates, festivals en Facebook likes).

Ingrediënten: een fijn koortje, een stem als George Ezra en een lekker akoestisch deuntje. Heel spannend is het niet, maar man o man wat blijft het nummer hangen. De track staat op zijn debuutalbum Trading Change, dat helaas nog niet uit is in Nederland.

Jeremy Loops noemt zichzelf een folk-artiest, met invloeden van Woody Guthrie en Bob Dylan. Dat horen we niet helemaal. Waar we het wel mee eens zijn is zijn volgende uitspraak: “What I create is a mash-up of a number of genres, namely folk, reggae, hip-hop, gypsy-jazz… Whatever keeps me smiling really.”

Dus tover die lach op je gezicht en geef Sinner van Jeremy Loops in slinger.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

George Ezra Jeremy Loops

Greylag: een stel wilde gansen
Gepubliceerd 13/10/2014 door

Greylag: een stel wilde gansen

Mogen we je voorstellen aan Greylag? Drie heren uit verschillende delen van Amerika die onlangs hun titelloze debuutalbum opnamen met niemand minder dan Phil Ek (Band of Horses, Fleet Foxes, The Shins).

We verwijzen graag naar de mannen van Stereogum voor een stukje duiding: “Greylag plays a virtuosic Led Zeppelin III strain of folk-rock that could easily carry them to popularity on par with, say, Fleet Foxes (to cite their most recent precursor), one that will win them fans across many musical subcultures.”

Dat zijn geen malse woorden. Maar dat er iets gaande is rondom de band blijkt ook uit hun bevestigingen voor de festivals Crossing Border (15 november) en Le Guess Who (20 november). Wees er vroeg bij en ga dat zien. Voordat het zover is kun je single ‘Another‘ op repeat zetten. Crosby, Stills, Nash & Young op z’n Fleetwood-Mac’s.

Laatste (nutteloze) feitje: Greylag is vernoemd naar een soort wilde gans. Nu ben je helemaal bij.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Crosby Stills Nash Young Fleetwood Mac Greylag Led Zeppelin

Woenstijnlandschappen en Jay William Henderson
Gepubliceerd 10/10/2014 door

Woenstijnlandschappen en Jay William Henderson

Welkom bij een nieuwe aflevering van het Grote Scorebord der Nieuwe Muziek. Vandaag Jay William Henderson, all the wat from Nashville, TN. Hij komt overigens uit Utah. Zijn muziek past dan ook prima bij de desolate landschappen van de Beehive State. Spaarzaam, dromerig, melancholisch. En dat alles met een stem die doet denken aan Angus (je weet wel, van Angus & Julia Stone) en de sfeer die we kennen van Robert Ellis. Folk/Americana in haar puurste vorm.

Jay William Henderson vindt grote inspiratie in diezelfde woenstijnlandschappen. Nog niet zo lang geleden brak hij met zijn vrouw, verkocht hij zijn studio en begon hij zichzelf tamelijk existentiële vragen te stellen. In the desert, “you can’t help but be there. … It’s easier in a place that quiet to get lost in yourself, like in really yourself, not all the things that we pretend make up ourselves, but just the essence of being. All that other shit kind of melts away.”

Als je op zoek bent naar iets om de voetjes van de vloer te krijgen zit je verkeerd bij Jay William Henderson. Wil je je ogen dichtdoen en genieten van prachtige kleine liedjes? Geef dan een tik op de play-button. Waar je dan op moet klikken? Begin eens bij zijn laatste album, Hymns to my Amnesia (2014). Nummer 1 van de plaat, Marrow In The Morrow maakt eigenlijk meteen duidelijk wat we bedoelen. Doet het je niks? Check dan even of je hart nog steeds op de goede plaats zit.


Nieuwe muziek

Angus Stone Jay William Henderson Robert Ellis

Nooit thuiskomen met Reigning Sound
Gepubliceerd 09/10/2014 door

Nooit thuiskomen met Reigning Sound

Vijf jaar na hun laatste plaat Love and Curses is de Amerikaanse band Reigning Sound terug. Shattered is de titel van het deze zomer uitgekomen nieuwe werk en Never Coming Home van de single.

Reigning Sound is 2001 opgericht door “Memphis garage punk legend” Greg Cartwright, die nog altijd de spil van de groep is. Er volgen diverse samenstellingen en een handje vol studioalbums, EP’s en live cd’s.

Shattered is opgenomen in de studio van Daptone, het bekende soullabel. En er is nog een soulconnectie: drie jaar geleden werd Greg gevraagd op een EP’tje te maken. De opnames waren in Nashville en Greg had een paar lokale vrienden opgetrommeld om mee te spelen. Maar helaas, op het laatste moment kreeg hij van hun een afzegging. Hulp kwam echter van soulband The Jay Vons, die met alle liefde mee wilden doen. En nooit meer weggingen.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Reigning Sound The Guess Who Van Morrison

Wij zijn klaar voor Anthony D’Amato
Gepubliceerd 08/10/2014 door

Wij zijn klaar voor Anthony D’Amato

De Amerikaanse singer/songwriter Anthony D’Amato brengt binnenkort z’n nieuwe album The Shipwreck From The Shore uit in Europa. Dankzij single Good And Ready houden wij dat scherp in de gaten.

Anthony D’Amato knutselde de afgelopen jaren op zijn kamertje in New York twee albums in elkaar. Met succes, platenlabel New West Records was enthousiast, schoof een contract naar ‘m toe en liet ‘m los in de studio met leden van Bon Iver en Megafaun.

Resultaat is The Shipwreck From The Shore. Een album dat de promotiemachine achter D’Amato de volgende zin deed opschrijven in hun communicatie: “De Leonard Cohen van de 21ste eeuw is opgestaan.” (Wat eigenlijk best lullig klinkt: de oude baas leeft nog en bracht onlangs met Popular Problems zelfs een prima plaat uit.)

Hoe dan ook, wij zijn er klaar voor.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Anthony D'Amato Bon Iver Leonard Cohen Megafaun

Kids Of Adeleide: Duitse, Brits klinkende folk
Gepubliceerd 07/10/2014 door

Kids Of Adeleide: Duitse, Brits klinkende folk

Severin Specht en Benjamin Nolle zijn Kids Of Adelaide. Nee, ze komen daar niet vandaan. Integendeel, ze komen uit Stuttgart. Vanwaar dan de naam? Adelaide is een synoniem voor een verre bestemming. Een bestemming die de jongens kunnen bereiken, ongeacht welke obstakels ze tegenkomen. En ‘kids’ staat voor het feit dat ze zichzelf de kinderen van hun eigen dromen vinden.

Je kunt ervan vinden wat je wilt, dus laten we maar snel door naar de muziek. Kids Of Adelaide bestaat uit twee man. Het is dan ook niet verwonderlijk dat twee gitaren en twee stemmen centraal staan. Zoals we dat ook kennen van Mumford en kornuiten. Ze weten hun heimat trouwens goed te verbergen, qua stemgeluid zouden ze prima uit de UK kunnen komen. Radio-vriendelijk dus.

Klinkt goed, maar hebben ze ook albums? Jazeker, in mei kwam hun eerste volledige studio-album (Byrth) uit. Twee tracks die illustreren wat wij claimen? Ache en Old One. Laten we die eerste op het scorebord zetten, met een verdienstelijke 7.6. Kudo’s overigens voor de fraaie videoclip.

Conclusie: niet uniek, wel heel erg fijn. Brits klinkende, Duitse folk (zonder banjo).

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Kids Of Adelaide