Een paar jaar geleden kregen we van Luminous Waves` de tip om niet teveel tijd te brengen op Netflix, maar met echte mensen om je heen. Daarover schreef hij liedje Not Many Friends. Dat liedje was droevig, maar prachtig. En hetzelfde geldt voor nieuwste single The Reckoning.
Wie Gobsmag al langer volgt weet dat we een sucker zijn voor kleine, ingetogen liedjes zoals bijvoorbeeld Vikesh Kapoor, Gregory Alan Isakov of Barna Howard die maken. En om die reden trok Lior Holzman onze aandacht met liedje Essence. Een akoestische one-taker. Muziek in haar meest pure en eerlijk vorm, als je het ons vraagt. En dan die video, prachtig!
Soms kom je prachtige liedjes tegen. Die niet zoveel upsmuck nodig hebben. In die categorie valt Ship Will Sail van Jon Cocker. Doet ons denken aan John Martyn en Nick Drake. Houd je daarvan? Geef Jon Cocker dan zeker even een paar minuten van je tijd om naar liedje Ship Will Sail te luisteren. En misschien daarna wel naar meest recente album Two?
Press: Press Kit (EPK) Photos (hi-res)
Links: Website Facebook Spotify Instagram Bandcamp
Jon’s second album, ‘Two’ (release date: 25/09/24), expands on his sound, with a slightly more uplifting edge. Jon has performed at folk clubs and festivals in the North of England from his current base in Leeds, suiting his new folk-inspired tracks ‘She Moves Through The Air’, ‘Ship Will Sail’, and ‘Blown Away’, whilst darker piano-based tracks like ‘Pleasure’ offer a more alternative, spacious sound. Jon balances thoughtful nature inspired vocals with his Sheffield city roots, to produce a subtle yet euphoric sound appreciated at gigs across the UK.
Previous reception
“Next up, something a bit more subdued and contemplative in English singer-songwriter Jon Cocker’s “Green Blue”. Cocker’s excellent acoustic guitar playing, freewheeling sense for melody, soulful vocals, and intimate recordings on not only “Green Blue” but his entire self-titled EP make it easy to draw comparison between him and Nick Drake. As he sings “All my love fades to grey”, you feel the muted reality of heartache: no spectacle, just a lingering lack of colour. You can check out the rest of Cocker’s incredible EP here” – COUNTERZINE
“This musician from the United Kingdom has definitely deserved your attention. Especially if you want to spend some little time for your summertime sadness. His voice sounds so alive. As a contrast for modern autotunes addiction, these waves go through the ears right into my heart.” – FAETON MUSIC
We schreven al eerder over de prachtige liedjes van Dan Pallotta. Bijvoorbeeld over Winnebago Dreams en House On The Reservoir. Beide prachtig, wat ons betreft. Liedjes in de traditie van mannen als John Prine en Neil Young. En met zulke referenties weet je eigenlijk genoeg. Ook nieuwste liedje Voice In My Head is weer erg mooi. En dat is een understatement.
We hebben het hier wel vaker over Kara Cole gehad. Bijvoorbeeld over liedje Mary Francis.. Dat liedje vonden we zo ontzettend fijn dat we ook nieuwste tracks FIREFLY met je willen delen. Emmylou Harris meets Etta James. Dit is toch prachtig? Vooral als die viool erin komt! Enjoy!
Ben je fan van Elbow? En van The National? En van The Slow Show? Dan hebben we fantastisch nieuws voor je, in de vorm van Peter Alexander Jobson. Liedje Please Please Please is te gek. Donkere stem, met Guy Garvey (van, jawel, Elbow) op de achtergrond. Kan het beter?
Op 15 November verschijnt debuutalbum Burn The Ration Books of Love. En die plaat gaan we in de gaten houden!
Liefhebbers van soulvolle bluesrock opgelet. Shake van Fortune Child gaat je zeker in beweging brengen. Ons wel, en dat zegt wat. We horen een soort Gary Clark Jr. vibe, en die vinden we te gek!
Het liedje werd trouwens geboren tijdens een live jam en stond er in de studio op 1 take op. Daar waren we graag bij geweest!
Vandeweek doorden we Down Home Cookin’ van Kent McDaniel. Dat klinkt swampy, bluesy. En dat is de track ook. ZZ Top meets North Mississippi Allstars en Lynyrd Skynyrd. We like it! En dat geldt ook voor het gelijknamige album.
First band Kent ever saw was Salty Gamblin & The Mudcat Band. Spring Fest, his 5th grade year. They walked on stage, plugged in, looked at everybody. Had electric guitar, bass, & drums–& Salty on acoustic & vocals. Bam, they tore into “I Saw The Light.” Chills shot up & down Kent’s body. He’d listened to records, lots of them, but they didn’t compare to this. This was like a miracle He saved up & got a Gibson Melody Maker. Played & sang ever since. Never means to stop. Kent’s on Facebook at: https://www.facebook.com/KriyaRecords (copy and paste), and he blogs about music, fiction, art, and life in general at: www.dumbfoundingstories.wordpress.com
